Јосип Црнобори

Од Википедија — слободната енциклопедија

Јосип Црнобори ( Бањоле, 22 октомври 1907Загреб, 12 август 2005 ) бил хрватски сликар кој поголемиот дел од својот живот го поминал во емиграција.

Биографија[уреди | уреди извор]

Неговото семејство се преселило во 1915 година во околината на Виена, каде што посетувал државно училиште, во 1918 година. Семејството се вратило во Истра, каде што тој продолжил да го посетува италијанското училиште. Во 1920 година заминал за Карловац во истарскиот интернат, таму тој посетувал гимназија во Карловац.

Со семејството во 1925 г. се преселил во Загреб, каде што завршил гимназија во 1928 година /29. Потоа се запишал на Академијата за ликовни уметности во Загреб за да студира сликарство кај Томислав Кризман и Максимилијан Ванка. Дипломирал на Академијата во 1936 година во класата на професорот Марино Тартаља.

Првата самостојна изложба ја имал во 1937 година во салонот Урлих во Загреб. Потоа учествувал во 1938 г. на големата изложба Половина век хрватска уметност, во павилјонот Мештровиќ (Загреб).

Веднаш на почетокот на војната изложувал со тогашниот хрватски уметнички тим ( Бруно Булиќ, Антун Аугустинчиќ, Јозо Кљаковиќ, Славко Копач, Мирослав Краљевиќ, Иван Мештровиќ, Антун Межјиќ, Антун Мотика, Речиќ Јорај Планчип, Славко Шохај, Емануел Видовиќ ) на последното воено биенале во Венеција - 1942 година.[1]

За време на независната држава Хрватска, изложувал на колективни изложби на хрватски сликари во Берлин, Виена и Братислава. Тој го насликал портретот на началникот Анте Павелиќ на барање на тогашните власти, но неговото дело било одбиено, како што самиот изјавил, што му донело големи неволји по војната.[2]

По завршувањето на Втората светска војна, Црнобори во 1946 г. , избегал во Италија од тогаш новоформираната ФНР Југославија . [3] Патувал и изложувал во Италија, се дружел со Зоран Мушиќ во Венеција во 1947 година заминал кај неговите родители во Аргентина, каде што останал до 1978 година кога се преселил во Њујорк.[3] Таму го насликал портретот на Милка Трнина за Метрополитен операта.

Црнобори се вратил во Хрватска во 1999 година по неговата голема изложба во 1998 г која му била организирана во Кловиќеви двори во Загреб - Враќање на сликарот. После тоа, тој починал во Загреб во 2005 година на 98-годишна возраст.[3]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

  1. Culturenet Croatia: Croatian Artists at Venice Biennales
  2. Marina Tenžera: VRAĆAM SE GRADU UZ KOJI ME VEŽU NAJLJEPŠE USPOMENE, Vjesnik, Kultura, 15. studenoga 1998.
  3. 3,0 3,1 3,2 Donacije, Josip Crnobori, Biografija