Црква Сапиенсеи
Црквата Сапиенцеи е романска православна црква сместена на улицата Сапиенцеи бр. 5 во Букурешт, Романија. Посветенa е на Успението на Богородица.
Црквата била изградена во 1710 година од страна на Ворник Јордаче Крецулеску и неговата сопруга Сафта, ќерката на Константин Бранковеану . Заедно со околните куќи, црквата преминала од татко на син како семејна капела додека Манолаче-Еманоил Крецулеску не ја продаl на својата баба Олимпија Лаховари. Таа ја обновила капелата во 1884 година, кога остарениот Георге Татареску ја насликал внатрешноста. Потоа била отворена за јавноста. Во 1898 година, Олимпија го оставила имотот на нејзиниот син Александру Ем. Лаховари, кој ја затворил капелата во 1902 година. Куќите ги изнајмувал на Светиот синод, со седиште таму одреден период. Во овој период, капелата се користела за давање заклетви, на пример за време на свештеничкото судење на митрополитот Атанасие Миронеску.[1]
Во 1931 година, Лаховари ги подарил капелата и парохиската куќа на Патријаршијата. На барање од Канцеларијата за херои, спомен-друштвото од Првата светска војна со канцеларии од другата страна на улицата, имотот им бил доделен на негово чување. Наместо да се отвори за богослужба како што било предвидено, организацијата ја искористила црквата како простор за складирање, што довело до нејзино влошување. Патријаршијата ја осветила и повторно ја отворила црквата за богослужба во заедницата во 1941 година. Била подложена на темелна реставрација во 1966–1968 година, кога бил додаден затворен трем. Во 1980-тите, за време на Николае Чаушеску, на црквата и се заканувало уривање, официјално со цел да се направи простор за преместување на манастирот Михаи Вода на негово место; плановите биле отфрлени откако се појавило договорено противење.[1]
Црквата е мала и со низок таван, со еден правоаголен кораб со димензии 10 метри должина и 8 метри ширина. Атрактивниот иконостас е издлабен во дрво. Квадратниот трем е на западната страна, со тесен балкон над влезот. Фасадите не се украсени. Правоаголните витражи на кои се прикажани светци датираат од 1947 година. Основите имаат уредена градина.[1]
Црквата е наведена како историски споменик од романското Министерство за култура и верски прашања.[2]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Stoica and Ionescu-Ghinea, pp. 385-86
- ↑ (на романски) Lista Monumentelor Istorice 2010: Municipiul București Архивирано на 15 декември 2018 г.
Поврзано[уреди | уреди извор]
- Луција Стоика и Некулај Јонеску-Гинеја, Enciclopedia lăcașurilor de cult din București, кн. I. Букурешт: Editura Universalia, 2005 година,ISBN 973-7722-12-4