Хаплогрупа HV

Од Википедија — слободната енциклопедија
Хаплогрупа HV
Можно време на потекло>24 ка[1]
Можно место на потеклоЗападна Азија[2]
ПредокR0
ПотомциHV0, HV1, HV2, HV3, HV4, HV5, H
Дефинирање на мутацииT14766C[3]

Хаплогрупа HV — човечка митохондријална ДНК (mtДНК) хаплогрупа.

Потекло[уреди | уреди извор]

Хаплогрупата HV произлегува од хаплогрупата R0, која пак потекнува од хаплогрупата R. HV е исто така клад на предците на хаплогрупите H и V. Можно потекло на ХВ хаплогрупата е во регионот на Западен Иран, Месопотамија и Јужен Кавказ, каде што е најдена највисока преваленца на ХВ.[4]

Распространетост[уреди | уреди извор]

Хаплогрупата HV се наоѓа главно во Западна Азија, Централна Азија, Јужна Европа, Источна Европа и Северна Африка.

Во Африка, кладот го достигнува врвот меѓу Египќаните кои ја населуваат оазата Ел-Хајез (14,3%).[5] со HV0 подкладата која се јавува кај Мозабитските Бербери (8,24%),[6] Либијците (7,4%),[7] Регибат Сахрави (6,48%),[6] Зената Берберите (5,48%),[6] и Алжирците (4,84%) вкупно; 2,15%-3,75% во Оран).[6]

Во една студија објавена во 2013 година, хаплогрупата HV(xHV0, H) е пронајдена во голем процент од популациите во Авганистан: 11,0% (14/127) Узбекистански (вклучувајќи 1/127 HV2 и 1/127 HV6), 8,2% (12/ 146) Таџикистански (вклучувајќи 3/146 HV6 и 1/146 HV2), 8,0% (6/75) Туркменистанци (вклучувајќи 1/75 HV2), 6,4% (5/78) Хазари и 5,6% (5/90) Паштуни.[8] Понатаму, хаплогрупата HV0 е пронајдена во 1,4% (2/146) од примерокот на Авганистански Таџикистанци, но не е јасно дали тие припаѓаат на поткладата на хаплогрупата V.[8] Подкладата HV1a1a е пронајдена кај 1,8% (3/169) од Јакутите во една студија[9] и 1,2% (5/423) од Јакутите во друга студија[10] објавена во 2013 година.

Беше објавена студија од 2003 година во која се известува за секвенционирањето на mtДНК на коските на два 24.000-годишни анатомски модерни луѓе од типот Кро-Мањон од јужна Италија . Студијата покажа дека еден бил од хаплогрупата HV или R0.[11] Хаплогрупата HV, исто така, е пронајдена меѓу древните египетски мумии ископани на археолошкиот локалитет Абусир ел-Мелек во Блискиот Египет, кои датираат од предптолемејскиот/доцното ново кралство, птолемејскиот и римскиот период.[12]

Хаплогрупата HV е пронајдена во различни фосили кои биле анализирани за античка ДНК, вклучително и примероци поврзани со линеарната керамика Алфелд и Германски култури од средниот неолит.[13]

Подклади[уреди | уреди извор]

Дрво[уреди | уреди извор]

Ова филогенетско стебло на хаплогрупите HV субклади се заснова на трудот на ван Овен (2009) и Малјарчук и сор. (2008).[14]

  • HV
    • HV0
      • HV0a
        • HV0a1
        • В
      • 195
        • HV0b
        • HV0c
    • HV1
      • HV1a
        • HV1a1
          • HV1a1a
        • HV1a2
      • HV1b
        • HV1b1
        • HV1b2
      • HV1c
    • 73
      • HV2
        • HV2a
    • HV4
      • HV4a
    • HV5
    • 16311
      • HV6
        • HV6a
      • HV7
      • HV8
      • HV9
        • 152
          • HV9a
      • HV10
    • Х

HV0 и HVSI C16298T[уреди | уреди извор]

Дефинирање на мутацијата C/T на локацијата 16298 во сегментот I, еден од хиперпроменливиот сегмент е означен како HV0 од 2012 година. Процентот на луѓе кои биле позитивни на горенаведената мутација во студијата на западноевропските популации во 2002 година е даден подолу.[15]

Популација #Бр % од населението
Финска 50 12
Норвешка 323 4
Шкотска 874 4
Англија 262 3
Северна Германија 140 6
Јужна Германија 266 5
Франција 213 3
Галиција 135 5
Северна Португалија 184 7
Централна Португалија 162 3
Јужна Португалија 196 4
Северна Африка 349 5

Во една студија на руско и полско население, процентот на луѓе кои биле позитивни на оваа мутација бил пет проценти за двете популации.[16]

Популација #Бр % од населението
Полјаци 436 5
Руси 201 5

Студијата на Ирачаните сумираше голем број претходни студии кои покажуваат ниски нивоа на оваа мутација меѓу населението на Блискиот Исток и Италија.[17]

Популација #Бр % од населението
Ирачани 216 0,5
Сиријци 69 2.9
Грузијци 139 0,7
Италијанци 99 5.1

Оваа мутација е откриена во древната ДНК добиена од една од деветнаесетте човечки остатоци ископани на островот Готланд, Шведска, датирана од 2.800-2.000 п.н.е.[18]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Malyarchuk et al. (2008): "The main components of the middle Upper Paleolithic (26,000 YBP) were HV*, U1, possibly U2, and U4, and the main component of early Upper Paleolithic (45,000 YBP) was mainly haplogroup U5"
  2. ↑ Malyarchuk et al. (2008): "It has been suggested that most of the HV haplogroups presently found in Europe originated in the Near East and Caucasus region (Richards et al. 2000; Tambets et al. 2000), but there are still many questions concerning classification of haplogroups belonging to HV family."
  3. ↑ Van Oven, Mannis; Kayser, Manfred (2009). „Updated comprehensive phylogenetic tree of global human mitochondrial DNA variation“. Human Mutation. 30 (2): E386–94. doi:10.1002/humu.20921. PMID 18853457. S2CID 27566749.
  4. ↑ Shamoon-Pour, Michel; Li, Mian; Merriwether, D. Andrew (14 October 2019). „Rare human mitochondrial HV lineages spread from the Near East and Caucasus during post-LGM and Neolithic expansions“. Scientific Reports. 9 (1). doi:10.1038/s41598-019-48596-1. PMC 6791841. PMID 31611588.
  5. ↑ Martina Kujanova; Luisa Pereira; Veronica Fernandes; Joana B. Pereira; Viktor Cerny (2009). „Near Eastern Neolithic Genetic Input in a Small Oasis of the Egyptian Western Desert“. American Journal of Physical Anthropology. 140 (2): 336–346. doi:10.1002/ajpa.21078. PMID 19425100.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Asmahan Bekada; Lara R. Arauna; Tahria Deba; Francesc Calafell; Soraya Benhamamouch; David Comas (September 24, 2015). „Genetic Heterogeneity in Algerian Human Populations“. PLOS ONE. 10 (9): e0138453. Bibcode:2015PLoSO..1038453B. doi:10.1371/journal.pone.0138453. PMC 4581715. PMID 26402429.
  7. ↑ Karima Fadhlaoui-Zid; Laura Rodríguez-Botigué; Nejib Naoui; Amel Benammar-Elgaaied; Francesc Calafell; David Comas (May 2011). „Mitochondrial DNA structure in North Africa reveals a genetic discontinuity in the Nile Valley“ (PDF). American Journal of Physical Anthropology. 145 (1): 107–117. doi:10.1002/ajpa.21472. PMID 21312180. Посетено на 20 April 2016. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  8. ↑ 8,0 8,1 Di Cristofaro J, Pennarun E, Mazières S, Myres NM, Lin AA, et al. (2013), "Afghan Hindu Kush: Where Eurasian Sub-Continent Gene Flows Converge." PLoS ONE 8(10): e76748.
  9. ↑ Duggan AT, Whitten M, Wiebe V, Crawford M, Butthof A, et al. (2013), "Investigating the Prehistory of Tungusic Peoples of Siberia and the Amur-Ussuri Region with Complete mtDNA Genome Sequences and Y-chromosomal Markers." PLoS ONE 8(12): e83570.
  10. ↑ Sardana A Fedorova, Maere Reidla, Ene Metspalu, et al., "Autosomal and uniparental portraits of the native populations of Sakha (Yakutia): implications for the peopling of Northeast Eurasia." BMC Evolutionary Biology 2013, 13:127.
  11. ↑ Caramelli, D; Lalueza-Fox, C; Vernesi, C; Lari, M; Casoli, A; Mallegni, F; Chiarelli, B; Dupanloup, I; и др. (2003). „Evidence for a genetic discontinuity between Neandertals and 24,000-year-old anatomically modern Europeans“. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 100 (11): 6593–7. Bibcode:2003PNAS..100.6593C. doi:10.1073/pnas.1130343100. PMC 164492. PMID 12743370.
  12. ↑ Schuenemann, Verena J.; и др. (2017). „Ancient Egyptian mummy genomes suggest an increase of Sub-Saharan African ancestry in post-Roman periods“. Nature Communications. 8: 15694. Bibcode:2017NatCo...815694S. doi:10.1038/ncomms15694. PMC 5459999. PMID 28556824.
  13. ↑ Mark Lipson; и др. (2017). „Parallel palaeogenomic transects reveal complex genetic history of early European farmers“. Nature. 551 (7680): 368–372. Bibcode:2017Natur.551..368L. doi:10.1038/nature24476. PMC 5973800. PMID 29144465. Посетено на 15 November 2017.
  14. ↑ Malyarchuk, B.; Grzybowski, T.; Derenko, M.; Perkova, M.; Vanecek, T.; Lazur, J.; Gomolcak, P.; Tsybovsky, I. (2008). „Mitochondrial DNA Phylogeny in Eastern and Western Slavs“. Molecular Biology and Evolution. 25 (8): 1651–8. doi:10.1093/molbev/msn114. PMID 18477584.
  15. ↑ González, AM; Brehm, A; Pérez, JA; Maca-Meyer, N; Flores, C; Cabrera, VM (2003). „Mitochondrial DNA affinities at the Atlantic fringe of Europe“. American Journal of Physical Anthropology. 120 (4): 391–404. doi:10.1002/ajpa.10168. PMID 12627534.
  16. ↑ Malyarchuk, BA; Grzybowski, T; Derenko, MV; Czarny, J; Woźniak, M; Miścicka-Sliwka, D (2002). „Mitochondrial DNA variability in Poles and Russians“. Annals of Human Genetics. 66 (Pt 4): 261–83. doi:10.1046/j.1469-1809.2002.00116.x. PMID 12418968.
  17. ↑ Al-Zahery, N; Semino, O; Benuzzi, G; Magri, C; Passarino, G; Torroni, A; Santachiara-Benerecetti, AS (2003). „Y-chromosome and mtDNA polymorphisms in Iraq, a crossroad of the early human dispersal and of post-Neolithic migrations“. Molecular Phylogenetics & Evolution. 28 (3): 458–72. doi:10.1016/S1055-7903(03)00039-3. PMID 12927131.
  18. ↑ Malmström, Helena; Gilbert, M. Thomas P.; Thomas, Mark G.; Brandström, Mikael; Storå, Jan; Molnar, Petra; Andersen, Pernille K.; Bendixen, Christian; и др. (2009). „Ancient DNA Reveals Lack of Continuity between Neolithic Hunter-Gatherers and Contemporary Scandinavians“. Current Biology. 19 (20): 1758–62. doi:10.1016/j.cub.2009.09.017. PMID 19781941.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хаплогрупа_HV&oldid=5160251“