Тјурингова проверка
Тјурингова проверка или Турингов тест — предлог-проверка на машинската способност да ја покаже интелигенцијата, еквивалентна или што не може да се разликува од онаа на човекот. Алан Тјуринг ја опишал во 1950 година во трудот Компјутерски машини и интелигенција. Проверката се спроведува на следниов начин: човечки судија води разговор на природен јазик со еден човек и една машина, а двајцата соговорници се обидуваат да се претстават како луѓе. Ако судијата не може со сигурност да утврди кој соговорник е човек, а кој машина, тогаш машината успешно ја поминала проверката. Со цел проверката да биде едноставна и универзален (за експлицитно тестирање на лингвистичката способност на машината наместо нејзината способност да генерира говор), разговорот обично се одвива преку некој канал за пренос на текст, како што е телепечатачот предложен од Тјуринг, или во денешно време IRC или некои друга услуга за разговор преку семрежјето.
Откако Тјуринг првпат ја претставил својата проверка, се покажало дека е многу влијателна, но и многу критикувана и станала важен концепт во филозофијата на вештачката интелигенција.[1] [2]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Pinar Saygin, Ayse; Cicekli, Ilyas; Akman, Varol (1. 11. 2000). „Turing Test: 50 Years Later“. Minds and Machines (англиски). 10 (4): 463–518. doi:10.1023/A:1011288000451. ISSN 1572-8641. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ Russell 2003
Литература[уреди | уреди извор]
- Russell, Stuart J. (2003). Artificial intelligence : a modern approach. Norvig, Peter,, Canny, John. (2.. изд.). Upper Saddle River, N.J. ISBN 978-0-13-790395-5. OCLC 51325314.CS1-одржување: ref=harv (link)