Тајмс

Тајмс е Британски дневен национален весник, за првпат издаден во Лондон во 1785 г. под името Дејли универзал регистер (на 1 јануари 1788 г. се преимени во Тајмс). Тајмс и неговиот сестрински весник Сандеј Тајмс (основан во 1821 г.) се објавуваат од страна на Тајмс Њуспејперс, од 1981 г. придружувани од Меѓународните вести, кои се во сопственост на Њус Корпорејшан групацијата под раководство на Руперт Мурдох. Тајмс и Сандеј Тајмс не ја делат редакцијата, тие се формирани самостојно и само имаат заедничко сопствеништво од 1967 г. Тајмс е првиот весник кој го сноси тоа име, позајмувајќи им го на бројни други весници од целиот свет, вклучувајќи ги Тајмс од Индија (1838 г.), на Среит Тајмс (1845 г.), Њујорк Тајмс (1851 г.), Ирски Тајмс (1859 г.), Лос Анџелес Тајмс (1881 г.), Сиетл Тајмс (1891 г.), Дејли Тајмс (Малави) (1900 г.), Канбера Тајмс (1926 г.), и Тајмс (Малта) (1935 г.). За различни цели, весникот некогаш се однесува како ,,Лондон тајмс” или ,,Тајмс од Лондон”, особено во Северна Америка. Тајмс е основоположник на сеприсутниот печатарски слог Тајмс Роман, развиен од страна Стенли Морисон од Тајмс во соработка со Mонотип корпорација за својата читливост во ниско-технолошкoто печатење. Во ноември 2006 г., Тајмс почна да ги печати насловите во нов фонт, Тајмс Модерн. Тајмс беше печатен во широко листен формат 219 години, но се префрли на помала димензија во 2004 г., во обид да биде попривлечен за помладите читатели и редовните патници кои го употребуваат јавниот превоз. Сандеј тајмс остана широко листен. Иако, традиционално умерен весник, понекогаш поддржувач на конзервативците, ја поддржуваше Лабуристичката партија во 2001 г. и 2005 г. на општи избори. Во 2004 г., според Меѓународното истражување за пазар и анкети (MORI- Market and Opinion Research International), гласачките намерите на својата читателите беа 40% за Конзервативната партија, 29% за либерал-демократите, 26% за Лабуристичката партија. Тајмс имаше просечната дневн тираж на 394.102 март 2012 г. Американското издание беше објавено на 6 јуни 2006 г.

Историја

Од 1785 до 1890 година

Тајмс е основан од издавачот Џон Волтер на 1 јануари 1785 г. како на Дејли универзал регистер, со Волтер во улога на уредник. Валтер го смени насловот по 940-тото издание на 1 јануари 1788 г. во Тајмс. Во 1803 г., Валтер го предаде сопствеништвото и редакцијата на неговиот син со истото име. Валтер постариот имаше поминато шеснаесет месеци во Њугејт затворот поради клевета отпечатена во весникот Тајмс, но неговите пионерски напори да се добие Континентални вести, особено од Франција, помогнаа да се изгради репутација на весникот меѓу политичките творци и капиталисти. Тајмс користеше придонеси од значајни личности во областа на политиката, науката, книжевноста и уметноста за изградба на својата репутација. Во поголемиот дел од почетокот, профитот на Тајмс беше многу голем и конкуренцијата беше сведена на минимална, па можеше да плаќаа далеку подобро од своите конкуренти за информации или писатели. Во 1809 г., Џон Стодарт беше назначен за главен и одговорен уредник, заменет во 1817 г. од Томас Барнс. Според Барнс и неговиот наследник во 1841 г., Џон Тадеус Делан, влијанието на Тајмс се зголеми, особено во политиката и во центарот на Лондон. Питер Фрејзер и Едвард Стерлинг беа двајца истакнати новинари, кои го здобија Тајмс со надуениот/сатиричниот прекар "громовникот" (од ,,Пред некој ден, ние грмевме во една статија за социјални и политички реформи.”).

Тајмс беше првиот весник кој испрати воени дописници за покривање на одредени конфликти. В.Х. Расел, дописник на весникот од армијата во Кримската војна, беше неизмерно влијателен со своите известувања назад во Англија. Во други настани на XIX век, Тајмс се спротивстави на укинувањето на Законот за житото, сè додека бројни демонстрации ја убедија редакцијата во спротивното, и само неволно поддржанта помош за жртвите во Големата глад во Ирска. Тој ентузијастички го поддржа Законот за реформи од 1832 г., кој ги намали корупцијата и ги зголеми на избирачите од 400 000 на 800 000 луѓе (сè уште мал број од населението). За време на Американската граѓанска војна, Тајмс ги претставуваше богатите класи, префериракќи ги сецесионистите, но тој не беше поддржувач на ропството.

Третиот Џон Волтер, внук на основачот, го наследи својот татко во 1847 г. Весникот продолжи како повеќе или помалку независно, но од 1850-тите Тајмс почна да страда од зголемувањето на конкуренцијата од Пени прес весниците, пред сè од Дејли телеграф и Морнинг пост.

Во текот на 19 век, тоа не беше реткост за Министерството за надворешни работи да им пријде на Тајмс и побара континентална интелигенција, кој честопати беше супериорна во однос на она што било пренесувало од официјалните извори.

Од 1890 до 1981 година

Во 1890 г., Тајмс се соочуваа со финансиски истребувања во сопствеништво на Артур Фрејзер Валтер, но тоа беше спасено од енергичниот уредник, Чарлс Фредерик Mоберли Бел. За време на неговиот мандат (1890-1911 г.), Тајмс стана поврзан со продажба на Енциклопедија Британика со користење методи од американскиот маркетинг воведени од Хорас Еверет Хупер и неговата рекламна извршна власт, Хенри Хакстон. Поради законските борби меѓу двајцата сопственици на Британика, Хупер и Валтер Монтгомери Џексон, Тајмс ја прекина врската во 1908 г. и беше купен од богаташот на пионерскиот весникот, Алфред Хармсофт, а подоцна Лорд Нортклиф.

Во колумните објавени на 29 и 31 јули 1914 г., Викхам Стид, главниот и одговорен уредник на Тајмс, рече дека британската империја треба да влезе во Првата светска војна. На 8 мај 1920 год, исто така, под редакција на Стид, Тајмс во воведна статија го поддржа анти-семитскиот фалсификат Протоколите на зионските мудреци како вистински документ и кажа дека Евреите се најголемата опасност во светот. Во воведниот натпис,,Еврејската опасност, вознемирувачки список: Повик за јавна расправа”, Стид пишуваше за Протоколите на зионските мудреци:

Вовлечен ред

Што се овие ,,Протоколи”? Дали се тие веродостојни? Ако е така, собранието ги создаде овие планови и злорадствува над нивната

Вовлечен ред

експозиција? Дали се тие фалсификати? Ако е така, од каде доаѓа необјаснивта белешка за пророштвото, пророштва делумно

Вовлечен ред

исполнети, во дел досега поминати во начинот на исполнување? Следната година, кога Филип Греивс, Цариград (модерен Истанбул) дописник на весникот Тајмс, ги изложи на Протоколите како фалсификат, Тајмс го повече едиторијалот од претходната година.

Во 1922 г., Џон Џејкоб Астор, син на Виконт Астор, го купи Тајмс од имотот Нортклиф.. Весникот се стекна со озлогласеност во 1930-тите со застапување на германско смирување; тогашниот уредник Џефри Досон бил тесно во сојуз со оние од владата кои се занимавале со попуштање, особено Невил Чембрлен.

Ким Филби, советски двоен агент, беше дописник на весник во Шпанија за време на Шпанската граѓанска војна од крајот на 1930-тите. Филби беше пофален за неговата храброст во добивањето на високо-квалитетни известувања од линиите на фронтот на крвавиот конфликт. Тој подоцна се приклучи во Дирекцијата за воено разузнавање, дел 6 (MI6) за време на Втората светска војна, кој беше унапреден во повисоките позиции по завршувањето на војната, а потоа на крајот, во 1963 г., избега во Советскиот Сојуз. Помеѓу 1941 и 1946 г., левоориентираниот британски историчар Е.Х. Кар беше помошник-уредник. Кар бил добро познат по силниот тон на неговите воведни статии. Во декември 1944 година, кога борбата избувна во Атина од Грчката комунистичка партија ЕЛАС и на британската армија, Кар во статијата на Тајмс застана на страната на комунистите, што доведе да го осудат Винстон Черчил и водачот пред Долниот Домот. Како резултат на статијата на Кар, Тајмс стана популарно познат за време на Втората светска војна како монета од три пени на Дејли (цената на Дејли беше еден пени). На 3 мај 1966 г. Тајмс почна со печатење на вести на насловната страница за првпат - претходно на насловната страница имаше мали огласи, обично од интерес на богатите класи во британското општество. Во 1967 г., членовите на семејството Астор го продадоа весникот на канадското богато издаваштво Рој Томсон. Томсон корпорејшн се спои со Сандеј тајмс за формирање на Тајмс Њуспејперс Лимитед.

Индустриски спор го поттикна менаџментот да го затвори весникот за речиси една година (1 декември 1978 г. - 12 ноември 1979 г.).

Управителот на Томсон корпорејшн се бореше за работа на бизнисот која се должи на енергетска криза од 1797 г. и барањата на синдикатот. Тој беше оставен без друг избор освен да ги спаси и двата наслови со изнаоѓање на купувач кој беше во позиција да гарантира опстанок на двата наслови, а исто така и оној кој имаше ресурси и се залагаше за финансирање на модерни печатења.

Се појавија неколку побарувачи, вклучувајќи ги и Роберт Максвел, Шпрт Роуланд и Лорд Ротхермер, но сепак, само еден купувач бил во позиција да ги исполнаи целосно задачите на Томсон, австралискиот медиумски богаташ Руперт Мурдок.

Од 1981та година до денес: Мурдок-ера

Во 1981 г., Тајмс и Сандеј тајмс беа купени од Томсон од Меѓународните вести на Руперт Мурдок. Придобивката беше проследена со три неделни интензивни преговори со синдикатите од страна на преговарачите во компанијата, Џон Колиер и Бил О'Нил.

По 14 години како уредник, Вилијам Рис-Мог поднесе оставка на функцијата по промена на сопственоста. Мурдок почна да го остава својот белег на весникот со назначување на Харолд Еванс како негова замена. Една од неговите најважни промени е воведување на нова технологија и ефикасност. Во периодот од март до мај 1982 год,, по договор со Унијата на печатарските работници, печатарскиот процес Линотајп кој се користеше за печатење на Тајмс од 19 век беше заменет со компјутерски податоци и фотослагање. Ова се одрази врз печатарските работници во Тајмс и Сандеј тајмс чиј број се намали за половина. Сепак, директното внесување на текст од страна на новинарите сè уште не беше постигнато и ова остана да биде привремена мерка до Вепинг спорот од 1986 г., кога Тајмс се пресели од новата печатна куќа во Греј ин роад (во близина на Флет улицата) на новите канцеларии во Вепинг. Роберт Фиск, седум пати по ред британски Меѓународен новинар на годината, во 1988 г., поднесе оставка како дописник од странство за она што го виде како "политичката цензура" во својата статија за срушувањето на Иран Ер летот 655 во јули 1988 г. Тој во детали напиша за неговата оставка. Во јуни 1990 г., Тајмс престана со користење на учтивите наслови (претставките ,,г-дин”, ,,г-ѓа”, или ,,г-ца”) за личности пред целосните имиња на првата референца, но и понатаму продолжи да ги користи пред презимиња на следните препораки. Поформалниот стил сега се употребува за страницата ,,Суд и социјални интереси”, иако "Г-ѓа" сега е прифатливо во тој дел, како и пред презимиња во делот за вестите. Во ноември 2003 г., Меѓународните вести започнаа со производство на весникот и во голем формат и во половина формат. На 13 септември 2004 г., големиот викендски формат беше повлечен од продажба во Северна Ирска. Од 1 ноември 2004 г., весникот се отпечатени само во половина формат.

Конзервативната партија ги објави плановите за да започне судска постапка против Тајмс околу инцидентот во кој весникот тврди дека Конзервативниот изборен стратег Лунтон Крозби признал дека неговата партија нема да ги добие општите избори во 2005 г. Тајмс подоцна објави појаснување и парницата беше отфрлена. На 6 јуни 2005 г., Тајмс ги редизајнира своите страници за писма, со што ги отфрли адресите на дописничарите. Објавените писма беа долги и се сметаа како една од клучните состојки на весникот. Авторот/адвокатот Дејвид Грин на замокот Морис Пемброкешир имаше објавено повеќе писма на главната страница од кој било друг познат придонесувач - 158 до 31 јануари 2008 г.. Според својата водечка статија, ,,Од нашите дописници”, отстранување на целосна поштенски адреси беше за да собере повеќе букви на страницата.

Во 2007 г. за средбата со членовите на Горниот Дом, кои ја истражуваа сопственоста на медиумите и на вестите, Мурдок изјави дека законот и независениот одбор го спречиле во остварарувањето на уредувачката контрола. Во мај 2008 година печатењето на Тајмс се префрли од Вапинг на нови погони во Броксборн во предградието на Лондон, и Мерсејсајд и Глазгов, овозможувајќи им на весниците секоја страница да ја печатат во боја, за првпат.

Во март 2012 година, тој стана првиот британски весник кој формално го одобруваше склучувањето на брак од ист пол.

Содржина

Тајмс на првата половина има вести со водечки статии на втората страница, делот за мислење/коментар започнува по првиот дел од светските вести. Бизнис страниците започнуваат на средината од весникот и се проследени со регистарот, кои содржат некролози, судски и социјален дел и слични материјали. Спортот е на крајот од весникот.

Тајмс 2

Главниот додаток на Тајмс е Тајмс 2, во кој има колумни за животот. Тој беше прекинат на 1 март 2010 г., но повторно е воведен на 11 октомври 2010 г. по негативниот фидбек. Неговата редовна содржина вклучува дел со загатки наречен Умствени игри. Неговата претходна инкарнација започна на 5 септември 2005 г., пред којшто беше наречена Т2 и претходно Тајмс 2. Редовната содржина вклучува колумни од различни колумнисти секој викенд. Така на пример, имаше колумни од Маркус ду Саитој секоја среда. Последните страници се посветени на загатки и содржат судоку, „убиствено судоку“, „кенкен“, многуаголни загатки, поедноставни крстозбори и пократки крстозбори од главниот "Тајмс крстозбор”. Додатокот е исполнет со содржини за уметност и животен стил, ТВ и радио огласи и коментари.

Гејм

Гејм е вклучен во весникот во понеделник, како и деталите за фудбалските активности за викенд (Премиер Лигата и првенство на фудбалската лига, Лига Еден и Лига Два.) Шкотското издание на Гејм, исто така, вклучува и резултати од шкотската Премиер Лига.

Саботни додатоци

Саботното издание на Тајмс содржи голем број на додатоци. Овие дополнувања беа повторно печатени во јануари 2009 г. како што се: спорт, Викенд (вклучувајќи патување и животен стил), Саботен Преглед (уметност, книги, и идеи), Тајмс списание (колумни на различни теми), плејлисти (забавен огласен водич).

Саботниот преглед е првиот редовен додаток објавен во голем формат од весникот со вклучена компактна големина во 2004 г.

На почетокот на летото во 2011 г. саботниот преглед се префрли во половина формат.

Весникот Тајмс има колумни на различни теми како што се темите за познати личности, мода и убавина, храна и пијалак, домови и градини или едноставно писатели, анегдоти. Значајните соработници го вклучуваат Жил Корен, Писателот за храна и пијалак на 2005 година.

Присуство на интернет

Тајмс и Сандеј Тајмс се присутни на интернет од март 1999 г., првично на times.co.uk а подоцна на timesonline.co.uk. Сега постојат две веб-локации: thetimes.co.uk е насочена кон дневните читатели, и thesundaytimes.co.uk страна за неделникот. Исто така, постојат iPad и Андроид изданија на двата весници. Од јули 2010 г., Њуз Интернешонал бараше читатели кои не се претплатени на печатено издание да плаќаат 2фунти неделно за да го прочитаат Тајмс и Сандеј Тајмс на интернет. Посетатаа на веб-локацијата е намален за 87%, од 21 милиони единствени корисници месечно за 2,7 милиони евра. Во април 2009 г., на timesonline имаше 750.000 читатели дневно. Почнувајќи од октомври 2011 г., имаше околу 111.000 претплатници на дигитални производи на Тајмс.

Сопственост

Тајмс ги имаше следниве осум сопственици од неговото основање во 1785 г.:

1785-1803 г. - Џон Волтер;

    1803-1847 г. - Џон Волтер, 2;
    1847-1894 г. - Џон Волтер, 3;
    1894-1908 г. - Артур Фрејзер Валтер;
    1908-1922 г. - Лорд Нортклиф;
    1922-1966 г. - Астор;
    1966-1981 г. - Рој Томсон, и
    1981 г. до денес - Њуз Интернешонал (целосно во сопственост со подружница на Њуз       Корпорејшн, воден од Руперт Мурдок).

Читателска публика

Во времето на назначувањето на Харолд Еванс, како уредник во 1981 г., Тајмс имаше просечната дневна продажба од 282.000 копии, во споредба со 1,4 милиони дневни продажби на својот соперник Дејли Телеграф. До ноември 2005 г. Тајмс во просек продаде 691.283 примероци дневно (по Дејли телеграф, кој имаше тираж од 903.405 примероци), највисока во однос на полна работна стапка на продажбата. До март 2012 г. просечниот дневен тираж на Тајмс падна на 394.102 копии, во споредба со Дејли Телеграф за 576.378, со две задржувања односно втората највисока и највисок тираж помеѓу квалитетните британски весници. Со споредба со Сан, највисокиот продажбен дневен весник ,,таблоид” во Велика Британија, кој во март 2012 продал во просек по 2.614.725 примероци, а за Дејли Мејл, што е највисока-продажба на "средината на пазарот" Британскиот дневен весник, се продавал во просек од 1.952.524 примероци во тој период.

Во 2009 г. преку анкета на националните читатели на Тајмс беше откриено дека имаат висока оцена од читателите и најголеми број на читатели во Лондон на кој било од ,,квалитетните” весници.

Печатарски слог

Во 1908 г., Тајмс почна да го употребува фонтот Монотип Модерн. Тајмс го одобри печатарскиот слог Тајмс Њу Роман, создаден од Виктор Лардент според англискиот Монотип, во 1931 г. Беше одобрен откако Стенли Морисон напиша статија во која го критикува Тајмс дека бил лошо испечатен типографски застарен. Фонтот беше надгледуван од Морисон и нацртан од Виктор Лардент, уметник од рекламниот одддел на Тајмс. Морисон употреби постар фонт Плантин како основа за овој дизајн, но направи преработка за јасноста и економичноста на просторот. Тајмс Њу Роман го имаше своето деби во изданието од 3 октомври 1932 г. во весникот Тајмс. По една година, дизајнот беше пуштен во употреба. Тајмс се пешатеше со Тајмс Њу Роман 40 години, но во 2004 г., новите продукциски техники и формати го сменија големиот формат во половина формат при што направија весникот пет пати да го смени фонтот од 1972 г. Сепак, сите нови фонтови беа варијанти на оригиналниот Њу Роман фонт.

• • Тајмс Европа беше создаден од Волтер Трејси во 1972 за Тајмс, како алтернатива во фамилијата на Тајмс фонтови, дизајниран поради побрзо печатење и поефтина хартија. Печатарскиот слог се карактеризираше со повеќе места.
• • Тајмс Роман го замени Тајмс Европа на 30 август 1982 г.
• • Тајмс Милениум беше создаден во 1991 г., нацртан од Гунлагур Брием по инструкции на Оробинд Пател, менаџер за создавање во Њус интернешнал.
• • Тајмс Класик првпат се појави во 2001 г. Создаден како економичен фонт од британскиот печатарски тим Дејв Фареј и Ричард Даусон, кои го искористија новиот објавувачки систем за весници на компјутер, додека го спречуваа производството на недостатоците од неговиот претходник Тајмс Милениум. Новиот печатарски слој вклучуваше 120 букви по фонт. Првенствено, фамилијата состави десет фонта, но во 2004 г. беше додадена скратена верзија.
• • Тајмс Модерн беше откриен на 20 ноември 2006 г., како наследник на Тајмс Класик. Создаден за јасност во помал фонт, користи агол од 45 степени за серифи. Фонтот беше објавен од Елснер + Фејк како ЕФ Тајмс Модерн (EF Times Modern); беше создаден од Рисрч Студиос, предводен од Бен Престон (заменик-уредник на Тајмс) и дизајнерот Нервил Броди.

Политичка приврзаност

Тајмс ја искажа својата поддршка кон лабуристот Клемент Атли на општите избори во 1945 г.; партијата победи со пресврт врз конзервативната влада на Винстон Черчил. Сепак, весникот се врати кај тореанците на следните избори пет години подоцна. Ги подржуваше конзервативците на три последователни избори, по што следуваше поддршка и за конзервативците и за лабуристите во наредните пет избори, изразите поддржувајќи коалиција помеѓу овие две партии во 1974 г. Потоа, весникот верно гии бодреше конзервативците сè до 2001 г. На општите избори, во 2001 г., Тајмс ја искажа својата поддршка кон лабуристичката влада на Тони Блер, кој со пресврт беше повторни избран. Повторно ги поддржаа лабуристите во 2005 г., кога Лабуристичката партија постигна трета успешна победа, но со намалено мнозинство. За општите избори во 2010 г., сепак, весникот повтроно ги поддржуваше тореанците; изборите завршија со најмногу гласови и седишта за тореанците, но мораа да прават коалиција со Либерал-демократите со цел да формираат влада бидејќи ниедна партија немаше мнозинство. Ова го направи весникот најразличен во однос на политичка поддршка во британската историја.

Спонзорства

Тајмс, заедно со Британскиот филмски институт, го спонзорираше Лондонскиот филмски фестивал. Тајмс го спонзорираше Фестивалот за литература Челтенхам и Фестивалот за азиска литература во Азиа Хаус, Лондон.

Значајни личности

Уредници

Име	Времетраење на мандат
Џон Волтер	1785-1803 г.
Џон Волтер 2ри	1803-1812 г.
Џон Стударт	1812-1816 г.
Томас Барнс	1817-1841 г.
Џон Делејн	1841-1877 г.
Томас Ченери	1877-1884 г.
Џорџ Ерл Бакл	1884-1912 г.
Џорџ Џефри Даусон	1912-1919 г.
Хенри Викам Стид	1919-1922 г.
Џорџ Џефри Даусон	1923-1941 г.
Роберт Мекгован Барингтон-Вард	1941-1948 г.
Вилијам Френсис Чејси	1948-1952 г.
Вилијам Хелеј	1952-1966 г.
Вилијам Рис-Мог	1967-1981 г.
Херолд Иванс	1981-1982 г.
Чарлс Даглас-Хоум	1982-1985 г.
Чарлс Вилсон	1985-1990 г.
Сајмон Џинкис	1990-1992 г.
Питер Стотхард	1992-2002 г.
Роберт Томсон	2002-2007 г.
Џејмс Хердинг	2007 г. до денес

Значајни колумнисти и новинари

• Мајкл Атертон
• Жилием Балаг
• Сајмон Барнс
• Алис Бови
• Питер Бронкс (Карикатурист на воведната страна)
• Рејчел Кембел-Џонсон
• Жил Корен
• Роберт Крамптон
• Џини Дугари
• Стефен Фарел
• Даниел Финкенстеил
• Брајан Гленвил
• Рут Гленхил
• Мајкл Гов
• Ентони Ховард
• Мајк Хам
• Енатол Калетски
• Патрик Кид
• Магнус Линклејтер
• Ричард Лојд Пери
• Ентони Лојд (дописник од војна во пензија)
• Бен Мекинтајр
• Стефани Марш
• Хаг Меклвани
• Алис Мајлс
• Кејтлин Моран
• Мортен Морланд (политичарски карикатурист)
• Метју Перис
• Грејсон Пери
• Кетрин Филип
• Либи Пурвес
• Лорд Рис-Мог
• Питер Рајдел
• Хуго Рифкајнд
• Аки Рихилахти
• Ник Робинсон
• Елисон Руд
• Ден Сабах
• Маркус ди Сотоу
• Едру Суливан
• Ричард Саскајнд
• Ен Тренман
• Џенис Тарнер
• Александер Вилијамс (карикатурист)

Поврзани објави

Литературен додаток Тајмс

Литературен додадок Тајмс е неделено литературно и друштвено списание со посебна цена.

Научен преглед Тајмс

Помеѓу 1951 г. и 1966 г. Тајмс објави научен преглед со посебна цена, Научен преглед Тајмс. Забележливо, во 1953 г., весникот и неговиот научен додаток пропуштија да објават за откривањето на структурата на ДНК во Кембриџ, кое беше објавено и во Њус Хроникл и во Њујорк Тајмс. Тајмс започна со ново (но бесплатно) месечно научно списание, Еурека, во октомври 2009 г.

Тајмс атлас

• Тајмс атлас на светот, 2007 г.

Белетристика

• Во замислениот иден свет во романот 1984 од Џорџ Орвел, Тајмс беше претставен како орган на тоталитарна управувачка партија, неговите воведни статии – од кои неколку се цитирани во книгата – се осврнуваат на изјавата на Големиот брат.
• Измислениот детектив на Рекс Стоут, Неро Волф, е опишан како фонт за решавање на крстозборот во лондонски Тајмс во неговиот дом во Њујорк, во предност на американските весници.
• Во серијалите на Џејмс Бонд од Јан Флеминг, Џејмс Бонд го чита Тајмс. Како што е опишано од Флеминг во ,,Од Русија, со љубов”:,,Тајмс беше единствен весник којшто Бонд некогаш го читал.”