Талан
Талан[1] или талант[1] (латински talentum, од старогрчки τάλαντον, talanton „скала, рамнотежа“) — историска мерка за маса кај древните народи. Износот варира од народ до народ помеѓу 26 и 34 килограми. Таланот исто така бил мерка за вредност еднаква на истата маса на благородни метали.
Таланот бил маса вода приближно потребна за да се наполни амфора.[2]
Грчкиот или атичкиот талан изнесувал 26 кг,[3] римскиот талан бил 32,3 кг, египетскиот талан бил 27 кг,[3] а вавилонскиот талан бил 30,3 килограми.[4] Стариот Израел и некои други земји од Блискиот Исток го прифатиле вавилонскиот талан и подоцна ја промениле количината на маса што ја содржела таа единица.[5] Новоаветниот тежок обичен талан изнесувал 58,9 килограми.[5] Вториот хебрејски талан имал маса од 34,272 кг, а од него биле изведени мина (0,571 kg), шекел (11,424 g) и полушекел.
Вавилонците, Сумерите и Евреите ги делеле талантите на 60 мини, а секоја мина била поделена на 60 шекели.[3]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 „талан“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ Talent (Biblical Hebrew), unit of measure, unitconversion.org.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 John William Humphrey, John Peter Oleson, Andrew Neil Sherwood, Greek and Roman technology, str.487.
- ↑ Herodotus, Robin Waterfield and Carolyn Dewald, The histories (1998.), str. 593.
- ↑ 5,0 5,1 "III. Measures of Weight:", JewishEncyclopedia.com