Споменик на плоштадот Ментана

Од Википедија — слободната енциклопедија

Споменикот на плоштадот Ментана или Споменикот на паднатите во битката кај Ментана е бронзена статуа на отворено, кој на почетокот на 20 век била сместена на споменатиот плоштад во Фиренца, Италија. Споменикот е драматична сцена која покажува двајца патриоти, борци од единиците на Гарибалди, од кои едниот е ранет, а другиот се бори.

Преден поглед на статуата.

Комисијата била доделена во 1898 година по натпревар спонзориран од Società dei Reduci Garibaldini. Статуарната група била извајана од Оресте Калзолари, а била инаугурирана на 27 април 1902 година. Наменета е да им оддаде почит на 150 војници, кои борејќи се со Гарибалди против француско-папските сили, загинале во битката кај Ментана и следниот ден во Монтеротондо. На плочата пишува: „До храбрите што паднаа кај Ментана, посветувајќи го Рим на слободна Италија“.[1]

Бронзената група прикажува двајца војници: едниот држи високо подигната рака и нишани со револвер, додека тој држи ранет придружник кој сè уште крева знаме.

Критичарите ги забележале сличностите на темата на Споменикот на браќата Каироли (1883) од Ерколе Роза, статуа сместена во близина на Шпанските скали во Рим, која прикажува сличен драматичен настан со двајца војници. (Мазанти). И двете статуи се чини дека ја цитираат добро познатата хеленистичка статуа на Менелај што го поддржува телото на Патрокло, како што се толкува во Лоѓија деи Ланци во Фиренца.

На основата се наоѓаат два бронзени барелјефи кои го прикажуваат повлекувањето од Монтеротондо и битката кај Ментана. На плочата стои дека тие биле донирани од донатори од Трст и Трентино.[2][3]

43°46′2.43″N 11°15′28.10″E / 43.7673417° СГШ; 11.2578056° ИГД / 43.7673417; 11.257805643°46′2.43″N 11°15′28.10″E / 43.7673417° СГШ; 11.2578056° ИГД / 43.7673417; 11.2578056

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. "AI FORTI CHE CADENDO A MENTANA SACRARONO ROMA ALLA LIBERA ITALIA".
  2. Palazzo Spinelli, Repertorio delle Architetture Civile di Firenze, entry on statue, by Claudio Paolini.
  3. Arte e storia, (1902) page 68.