Педро Сероло
Педро Гонсалес Сероло (20 јули 1960 година, Каракас – 9 јуни 2015 година, Мадрид)[1] бил шпанско - венецуелски адвокат, политичар и градски советник на градот Мадрид,[2] и член на Федералниот извршен комитет на PSOE [3] каде ја извршувал функцијата секретар за социјални движења и односи со невладини организации. Тој исто така бил повереник на Fundacion IDEAS, тинк-тенк на Социјалистичката партија на Шпанија.
Сероло исто така бил еден од најважните ЛГБТ активисти во шпанската историја и еден од најголемите промотори на проширувањето на правото на брак и посвојување на хомосексуалните парови во земјата.[4] Сероло станал геј икона меѓу шпанската ЛГБТ заедница.[5]
Биографија[уреди | уреди извор]
Сероло е роден во Каракас, Венецуела,[2] во семејство родум од островот Тенерифе, еден од Канарските Острови . Неговиот татко, Педро Гонсалес, живеел во егзил од тамошната франкистичка влада. Педро Гонсалес беше првиот градоначалник на Сан Кристобал де Ла Лагуна (Тенерифе) во време на демократијата и исто така познат сликар.[6]
Педро Сероло продолжил да студира право на Универзитетот во Ла Лагуна на Тенерифе, каде што ги поминал детството и адолесценцијата. По стекнувањето диплома, се преселил во Мадрид, каде што ги продолжил студиите, фокусирајќи се на компаративното право. Во исто време, тој соработувал со католичкиот свештеник Енрике де Кастро во проект за помош на луѓето од сиромашното Мадридско барио Ентревиас.
Преку неговата работа со правото и политиката, тој станал еден од најпознатите активисти на ЛГБТ движењето во борбата за брачна еднаквост во Шпанија.
На 1 октомври 2005 година, Сероло се оженил со Хесус Сантос, неговиот десетгодишен партнер, на граѓанска церемонија. Истата година тој ги застапувал во бракот на Анхелес Алварез и Тереза Хередеро кои станале првите две лезбејки што се венчале во Мадрид.[7]
На 55-годишна возраст, Сероло починал од рак на панкреасот на 9 јуни 2015 година во Мадрид.[8]
Професионална кариера[уреди | уреди извор]
Педро Сероло работел и како адвокат и како политичар во текот на неговата професионална кариера. Во 1992 година, тој станал правен консултант за Colectivo Gay de Madrid (Геј колектив од Мадрид, COGAM ). Кон крајот на 1993 година, тој бил избран за претседател на организацијата.[9] Тој потоа обезбедил правна помош на Federación Estatal de Lesbianas, Gays, Transexuales y Bisexuales (Национална федерација на лезбејки, хомосексуалци, транссексуалци и бисексуалци, FELGTB). Во 1998 година станал претседател на таа организација FELGTB. Тој бил реизбран во 2000 и 2002 година.
Во 2001 и 2003 година тој учествувал во преговорите меѓу пратениците од опозицијата и владата за пет измени на шпанскиот Граѓански законик во врска со истополовите бракови.
Во 2004 година тој се приклучил на одборот на директори на Меѓународната асоцијација за лезбејки и хомосексуалци. Исто така, во 2004 година, тој поднел оставка како претседател на FELGTB откако бил избран во Сојузниот извршен комитет за советник за Град Мадрид од страна на Шпанската социјалистичка работничка партија (PSOE). Бил раководител на Секретаријатот за општествени движења и односи со невладините организации и на 36 и на 37 конгрес. Сè до 38. Конгрес во 2012 година, каде што е избран за нов извршен директор на ПСОЕ. Во текот на неговата работа со Социјалистичката партија тој можел да ги поддржува и брани правата на ЛГБТ во Конгресот на пратениците. Сероло се обрати на шпанскиот конгрес на пратеници за време на дебатата за граѓанските партнерства. Тој се појави и во шпанскиот Сенат за да ја осуди дискриминацијата на геј заедницата во Шпанија.
Почит кон Педро Сероло[уреди | уреди извор]
На 11 декември 2015 година, радио клубот Тенерифе Кадена Сер му ја доделил „Наградата Теиде де Оро“ постхумно.
Во јули 2015 година, Градскиот совет на Мадрид одлучи да го смени името на Плаза де Васкез де Мела во Плаза де Педро Сероло во чест на него. Плоштадот бил отворен на 14 мај 2016 година во мадридската населба Чуека. Градоначалничката на Мадрид, Мануела Кармена; Генералниот секретар на PSOE, Педро Санчес; генералниот секретар на ПСОЕ-Мадрид, Сара Ернандес; и членовите на ЛГБТИ колективот биле сите присутни на инаугурацијата.
Во негово име биле почестени и други посвети како што се плоштадот на југот на Тенерифе во вилата де Адеје и градината на Елче (провинција Аликанте).
Малага, Мурсија и Сан Кристобал де Ла Лагуна во Тенерифе имаат планови да посветат или плоштади или улици во негово име. И на крај, Алказар де Сан Хуан планирал да посвети и театар на отворено во негова чест.
Кабилдо де Тенерифе го прогласил Педро Сероло за прославен син на Тенерифе на 14 јуни 2019 година.[10]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Muere el socialista Pedro Zerolo“. La Voz de Galicia (шпански). 2015-06-10. Посетено на 2018-05-23.
- ↑ 2,0 2,1 Velten, Bruno Larralde (2006). „Civic Participation and Voting Rights of Immigrants: The Case of Catalonia“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2022-01-22. Посетено на March 12, 2021.
- ↑ Rodriguez, Juan Carlos (15 July 2008). „Spain's envoy for change“. The Advocate.
- ↑ El legado de Pedro Zerolo
- ↑ „«Fallece Pedro Zerolo, un icono del activismo LGTB.»“. Архивирано од изворникот на 2016-11-09. Посетено на 2022-09-14.
- ↑ Fallece Pedro González, gran pintor y primer alcalde democrático de La Laguna
- ↑ „Ángeles Álvarez - WorldPride Madrid 2017“. www.worldpridemadrid2017.com (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-05-16. Посетено на 2018-06-04.
- ↑ „Pedro Zerolo: Activist who helped Spain become first country to recognise same-sex marriage passes away aged 55“. The Independent. 11 June 2015. Архивирано од изворникот на 25 May 2022. Посетено на 13 June 2015.
- ↑ Calvo, Kerman (2001). „Twenty Five Years of Homosexual Political Activism in Spain“ (PDF). 29th ECPR Joint Sessions. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-06-08.
- ↑ El Cabildo de Tenerife reconoce a Pedro Zerolo como Hijo Ilustre de la isla