Нова словенечка уметност
Нова словенечка уметностt (НСК, Neue Slowenische Kunst) — неформална организација и естетско движење создадено од словенечката музичка група Лајбах, сликарската група Ирвин и театарската група Сципиан Нашице Сестри. Денес, НСК ги вклучува и Ноорднунг, Студио за нов колективизам, Одделение за чиста и применета филозофија и многу други подгрупи во зависност од потребите на НСК. Како култен феномен, НСК ги одбележа осумдесеттите години на минатиот век и 1990-тите во Југославија.[1]
Групата е основана во Словенија во 1984 година.
Името НСК е германско и е компатибилно со темата дела на НСК: сложените врски што Словенците ги имаа со Германците. Името на музичкото крило на НСК, Лајбах, е исто така германското име за главниот град Љубљана.[2]
Состав
[уреди | уреди извор]НСК е составено од словенечката музичка група Лајбах, сликарската група Ирвин и театарската група Сципиан Нашице Сестри. Денес, НСК ги вклучува и Ноорднунг, Студио за нов колективизам, Одделение за чиста и применета филозофија. Членството било отворено и достапно за сите уметнички групи кои ќе се спротивстават на табуата и ќе го нормализираат словенечкиот национален идентитет[3] .
Особини
[уреди | уреди извор]Уметноста на НСК е тесно поврзана со тоталитаристичките или националистичките движења, честопати присвојувајќи го тоталитарниот кич на визуелниот дадаистички стил. Уметниците во НСК често користат симболи на различни (и честопати некомпатибилни) политички идеологии. Во 1987 година, плакатот дизајниран од НСК предизвика скандал со тоа што победи на натпревар за одбележување на Денот на младите. На постерот се прикажани слики од нацистичкиот уметник Ричард Клин, заменувајќи го знамето на нацистичка Германија со знамето на СФРЈ и германскиот сокол со гулаб. Започна како шега, владата ја карактеризира сликата како прекршок, споредувајќи ја со ликот на Маршал Јосип Броз и Адолф Хитлер, кој беше на насловната страница на Младина, и беше забранет[4] .
НСК Драва
[уреди | уреди извор]Од 1991 година, НСК тврди дека воспоставила независна држава. Тие издадоа пасоши, ја претставија својата работа низ амбасади, па дури имаа и конзулати во неколку градови, вклучувајќи го и Умаг (од 1994 година). НСК издаде и поштенски марки. Во 2006 година, Лајбах ја сними државната химна на државата НСК на ЛП „Волк“. „Химната“ за мелодија е преземена од друга песна на Лајбах, „Големиот печат“. Верзијата на Лајбах за химната на НСК содржи и рецитирање преземено од славниот говор на Винстон Черчил; „Никогаш нема да се предадеме“. Пасошот на НСК е само уметнички проект и не важи за патување. Првиот Конгрес на граѓани во НСК се одржа во Берлин во 2010 година. Во 2011 година, беше претставен во Музејот за модерна уметност во Њујорк[5] .
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ THE NSK[мртва врска]
- ↑ „The Neue Slowenische Kunst“. Архивирано од изворникот на 2019-08-24. Посетено на 2020-03-26.
- ↑ Why Neue Slowenische Kunst
- ↑ novoe-slovenskoe-iskusstvo
- ↑ Posts tagged
Литература
[уреди | уреди извор]- Arns, Inke (2003). Irwin: Retroprincip 1983-2003. Frankfurt/Main: Revolver - Archiv fuer aktuelle Kunst. ISBN 3-936919-56-9.
- Monroe, Alexei (2005). Interrogation Machine: Laibach and NSK. The MIT Press. ISBN 0-262-63315-9.
- Neue Slowenische Kunst Hardcover – 30 Jul 1992, by M. Golobic (Translator)