Лајбах

Од Википедија — слободната енциклопедија
Лајбах
Лајбах во 2011
Животописни податоци
ПотеклоТрбовље, Југославија
Жанрови
Период на активност1980–присутни
Издавачи
Соработници
Мреж. местоlaibach.org
Членови
see the членовите дел

Лајбах (laɪbax) е словенечка авангардана музичка група поврзана со индустриска музика, Воена индустрија и Неокласичен темен бран. Формирана е во малото гратче Трбовље (за време на СФР Југославија) во 1980, Лајбах претставува музичко крило на Новата словенечка уметност (НСК)[1].

Лајбах, 1983
Лајбах во живо во Будимпешта, Унгарија, април2014
Лајбах во живо Санкт Петербург, Русија, декември 2013
Лајбах во живо во Рига, Латвија во Клуб „Мелница пиктедена“ на 19 март 2015 година.

Историја[уреди | уреди извор]

Во словенечкиот град Трбовље, група млади уметници започнале ангажирано уметничко и музичко движење, наречено Лајбах. За две години тие формирале армија од истомисленици а во 1982 година. го одржале првиот концерт во Љубљана, по што следеле настапи во Загреб и Белград. Тие ја завршиле својата успешна година како главни претставници на фестивалот NEW ROCK, повторно во Љубљана[2].

Веќе следната година, настанале проблеми. Имено, на 23 јуни 1983 година, групата се појавила во политичкото ТВ шоу „ТВ Неделен“. Нивното интервју, резултирало со жестоки реакции од јавноста, но и официјална забрана за јавни настапи и употреба на името Лајбах во рамките на границите на СФРЈ.

Со цел да ја истакнат апсурдноста на ригидната организација на државите позиции за уметничката слобода , тие уште еднаш на чуден ироничен начин го напаѓаат униформниот култ на личноста и авторитарната концепција на општеството, во соработка со неколку истомисленици (сликарската група Ирвин, Сципион сестри театар Нашице ...) тие создавале естетско движење во форма на утописка имагинација за државата НСК, која имала свои амбасади, пасоши, па дури и поштенски марки[3].

Признавањето од запад дошло уште во 1985 година, кога музичката куќа на Волтер Улбрихт Шалфолиен од Хамбург го издава вториот албум на Лајбах „Recapitulation '80 -'84". Следната година, Англичаните исто така се заинтересирале за Лајбах со објавување на англискиот "Акрополис" од 1986 етикетата Cherry Red, а конечната потврда од островот пристигнала во 1987 година кога излегуваат со легендарните „Опус Деи“ за „Мјутек рекордс“. На овој албум е можеби најголемиот хит на Лајбах - „Животот е живот“, преработка на стар хит, со што започнала нивната светска афирмација. Тогаш на сите им станало јасно дека не постои политика што може да го забрани она што целиот цивилизиран свет тврдел дека создаваат одлична музика. Така од овие причини, но и од страв дека забраните може да станат контрапродуктивни, во 1987 година југословенските власти ја укинале забраната за јавен настап на групата Лајбах. Ова било проследено со опсежна творечка фаза во која биле вклучени албумите „Let It Be“ од 1988 и „Симпатии за ѓаволот“ од 1989 година, проследено со првата голема европска, а потоа и светска турнеја на Лајбах[4].

Потоа до 2000 година, следувале следниве албуми: „Магбет“, „Капитал“, „Љубjана, Загреб, Белград“, „НАТО“ со „Окупирана Европа турнеја во НАТО“, потоа „Исус Христос Суперesвезда“ и „Малчи Белиќ во живо“ .

Во 21-от век се претставиле во живо со „Сесиите на Peон Пил“ и албумите „ВАТ“, „Антите“ и последниот „Волк“. Елизабет Хол Лондон, Скрим Театар Лос Анџелес, Мур Театар Сиетл, Кујна, Паладиум Њујорк, Опера Хаус Торонто, Вестерн Театар парк Чикаго, Дојчес Шауспелхаус Хамбург, Фолксбуе, и др. Е-Верк Берлин, Луцема Прага, Музеј за модерна уметност Стокхолм, театар Горбунова Москва[5]...

Тие имаат напишано музика за 15 театарски претстави и одржале безброј уметнички претстави во форма на изложби и инсталации во вселената а за нивната НСК, снимени се неколку документарни и играни филмови.

Контраверзи[уреди | уреди извор]

Поради сценската употреба на униформите, тоталитарната естетика, но и вагнерскиот пристап кон музиката, Лајбах често беше обвинет за премногу лево или премногу десно. Лајбах отсекогаш го негирал тоа, а Милан Фрас, пејачот на групата, еднаш испровоциран кон овие обвинувања изјавил: „Ние сме фашисти исто колку што Хитлер беше сликар!“[6].

Состав[уреди | уреди извор]

  • Милан Фрас, вокал[7].
  • Иван Новак, светло, проекција, портпарол
  • Мина Спилерr, вокал, синтисајзер
  • Јанез Габрич, тапани
  • Лука Јамник, синтисајзер
  • Примож Хладник, синтисајзер
  • Ева Брезникар, вокал, удиралки
  • Наташа Реговец, вокал, удиралки
  • Дамјан Бизиљ , синтисајзер

Дискографија[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Laibach“. Архивирано од изворникот на 2022-01-21. Посетено на 2020-04-03.
  2. Laibach ~ The Sound of Music
  3. Laibach är ett band från Slovenien
  4. „Die beiden Konzerte in“. Архивирано од изворникот на 2019-09-01. Посетено на 2020-04-03.
  5. Dunkle Reiter und ihre Hymnen: die legendäre INDUSTRIAL l METALBAND aus SLOWENIEN ist KULT
  6. Controversial Slovenian
  7. Laibach „The Sound of Music“
  8. Laibach sind von Originalität

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Литература[уреди | уреди извор]