Медах

Од Википедија — слободната енциклопедија

Медах претставува уметност на раскажување на драматичен начин и често е претставена во исламските земји. Медах го изведува турски традиционален раскажувач. Тој ги прикажува сите ликови пред мала група луѓе најчесто во кафиќ. Медах е регистриран во 2008 година на Репрезентативниот список на нематеријално културно наследство на човештвото.

Историја[уреди | уреди извор]

Медах од времето на Отоманската империја

Медах во турската култура ја обединува традицијата на народните поети озан од предисламскиот период и богатата култура по прифаќањето на исламската религија.[1] Медах бил особено застапен во Османлиското царство. Еден раскажувач пред помала група на луѓе изведувал перформанс на раскажувања игри со различни ликови. Медах може да користи и реквизити како што се чадор, шамивче или некоја покривка за глава (капа, шешир) за јасно да ја сигнализира промената на карактерот. Медах бил вешт во имитирање на различни гласови и имитирање на различни дијалекти. Временски не бил ограничен и се прилагодувал на приказната и интеракцијата со публиката. Квалитетот на самата изведба зависел од атмосферата помеѓу раскажувачот и гледачите, способноста на Медахот да имитира, импровизира, раскажува шеги, кои се однесуваат на современите настани. Општествената и политичката критика честопати биле предмет на цензура.[2] Најголем процут Медахот постигнал во втората половина на 16 век во Истанбул, во кој тогаш нагло се зголемил бројот на кафеџилници каде што настапувале Медах раскажувачите.[1] Почетокот и крајот на претставата секогаш биле со вкалупени фрази и клишеа. Потоа раскажувале приказни од постарата турска традиција, понекогаш со нерелигиозни теми и теми од секојдневниот живот. Особено биле популарни љубовните народни приказни на блискоисточните народи.[1]

Каде учествувале[уреди | уреди извор]

Медасите учествувале во кафаните каде што се служело кафе, караван-сараите, базарите, црквите. Најмногу настапувале пред неписмените жители.[3]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 Aykut, Ksenija (2017). Турски фолклор. Лапово: Колор прес. стр. 84–86.
  2. „Arts of the Meddah, public storytellers“. Унеско. Посетено на 1. 7. 2022. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  3. „MEDDAHLIK VE MEDDAH HİKAYELERİ İLE İLGİLİ ÖNEMLİ BİR ESER" (PDF). turkiyatjournal. Архивирано од изворникот (PDF) на 03. 08. 2021. Посетено на 1. 7. 2022. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate=, |archive-date= (help)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]