Марија Долорес Гарсија Котарело

Од Википедија — слободната енциклопедија

Марија Долорес Гарсија Котарело (родена на 17 август 1943 година во А Коруња) е шпанска политичарка. Прво вклучена во тајната социјалистичка организација во 1975 година, таа станала заменик-градоначалник за култура на Градското собрание на Гранада и била обвинета за навреда на религијата. Таа продолжила да биде вклучена во партиската политика во 2017 година, а во 2018 година била почестена како една од единаесетте жени кои помогнаа да се донесе демократијата во Гранада.

Политичка кариера[уреди | уреди извор]

Гарсија Котарело се приклучила на тајната социјалистичка организација во 1975 година.[1] Во овој период, таа и нејзиниот тогашен сопруг Анхел Дијаз Сол биле клучни фигури во социјалистичката заедница Гранада.[2][3] По демократската транзиција, нејзината политичка активност можела да биде отворена како резултат на промените во Шпанија. Таа стана заменик-градоначалник за култура на Градското собрание на Гранада.[1][4][5][6] Таа била член на социјалистот на кандидатите за локалните избори во Гранада во 1979 година.[7][8] Во 1982 година, Гарсија Котарело била вклучена во проектот на Меѓународниот театарски фестивал во Гранада, кој доведе до проблеми како резултат на политичката ситуација во тоа време.[9] таа го предложи проектот Римадо де Сиудад во 1983 година.[10] Во 1984 година, таа била обвинета за навреда на религијата, кршење на членот 209 од Кривичниот законик, откако дозволила стрипот кој прикажува свештеник како ја држи својата раса да ги открие неговите гениталии кои бил превртен крст да биде вклучен на изложбата што таа ја организирала.[4][11][12] Стрипот бил отстранет од изложбата од советникот од времето на Франко, Едуардо Хименес Гил де Сагредо. Гарсија Котарело изјавила тогаш за Ел Паис : „Времињата на цензура веќе поминаа, а од оваа изложба единствената одговорна е општината“.[11] Во исто време на обвинителството, таа била именувана и за епископ на Реформираната Универзална Божја црква во Шпанија.[4] Додека била заменик градоначалник, ја поддржувала локалната музичка сцена.[13] Таа, исто така, помогнала да се донесе карневалот во градот.[14] Таа била ослободена во јуни 1985 година.[15] Таа продолжила да ја извршува функцијата заменик градоначалник за култура во 1986 и 1987 година [16][17] По пожарот во аудиториумот Мануел де Фала, опозицискиот советник Енрике Мартинес Чека побара оставка од Гарсија Котарело и неколку други во градската влада.[18]

Гарсија Котарело продолжила да работи како директор на Museo Casa Natal Федерико Гарсија Лорка за краток временски период во 2000-тите.[19] Таа сè уште беше вклучена во партиската политика на ПСОЕ во 2017 година.[20][21] Во 2018 година, таа била една од единаесетте жени наградени од Градското собрание на Гранада за помагање во обновувањето на демократијата во градот. Другите жени биле Мерцедес Мол де Мигел, Антонина Родриго, Консепсион Фернандес-Пинар Лорка, Марија Izquierdo Rojo, Нативидад Bullejos Cáliz, Милагрос Mantilla де лос Риос, Амалија Хименес Гарсија, Франциска Fuillerat Перес, Mariluz Escribano Pueo и Fermina Puerta Родригес .[22][23]

Лично[уреди | уреди извор]

Гарсија Котарело е родена на 17 август 1943 година во А Коруња .[1][8] Таа била во брак со Анхел Дијаз Сол, со кого има две деца со разлика од девет години.[1][8] Едниот е роден во 1975 година, а другиот роден во 1966 година [8] Нејзиниот сопруг е роден во Мадрид, а изворите погрешно го навеле неговото место на раѓање како нејзино.[1][8] Таа се преселила од Мадрид, каде што го запознала нејзиниот сопруг на универзитет, во Гранада за да може да заземе позиција на професор на факултет.[8] Гарсија Котарело студирала биологија и нејзината професија пред да влезе во политиката како биолог со фокус на човечката генетика.[8]

Додека нејзиното име е Марија Долорес, таа била наречена голем број имиња, вклучувајќи ги Марило и Беатриз. Никој всушност не ја нарекува Марија Долорес.[6]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „García Cotarelo, María Dolores“. Fundación Pablo Iglesias (шпански). Посетено на 2019-04-20.
  2. ↑ Hoy, Granada (2018-03-11). „Ángel díaz solCuando 'El Gordo' cayó en Granada“. Granada Hoy (шпански). Посетено на 2019-04-20.
  3. ↑ „'Un partido fuerte, un partido unido' | El Independiente de Granada“. www.elindependientedegranada.es. Посетено на 2019-04-20.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 País, Ediciones El (1984-10-11). „María Dolores Garcia Cotarelo,“. El País (шпански). ISSN 1134-6582. Посетено на 2019-04-20.
  5. ↑ „ABC (Madrid) - 30/01/1986, p. 47 - ABC.es Hemeroteca“. hemeroteca.abc.es. Посетено на 2019-04-20.
  6. ↑ 6,0 6,1 Hernández, María F. Sánchez (2014-06-23). Mujeres y política granadina. Una mirada a través de la prensa y la radio del último cuarto del siglo XX (шпански). Editorial Dykinson, S.L. ISBN 9788490850503.
  7. ↑ Mellado, Juan de Dios; Juliá, Pablo (2005). Memoria de la transición democrática en Granada (шпански). Centro de Estudios Andaluces. ISBN 9788496337275.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 „Díaz Sol, Ángel“. Congress (шпански). Посетено на 20 April 2019.
  9. ↑ Hoy, Granada (2018-06-03). „Cuando Granada pudo ser Avignon“. Granada Hoy (шпански). Посетено на 2019-04-20.
  10. ↑ „Olvidos.es Procesos: RIMADO DE CIUDAD: 30 AÑOS DESPUÉS“. www.olvidos.es. Посетено на 2019-04-20.
  11. ↑ 11,0 11,1 País, Ediciones El (1984-09-19). „Concejala procesada por la exhibición de un 'comic' contra la religión católica“. El País (шпански). ISSN 1134-6582. Посетено на 2019-04-20.
  12. ↑ „Historias de censura en Granada“. Ideal (шпански). 2007-07-23. Посетено на 2019-04-20.
  13. ↑ „La película de 091: los cimientos de la escena granadina“. Efe Eme (шпански). 2018-02-26. Посетено на 2019-04-20.
  14. ↑ Moreno, Lorena (2018-02-21). „Carnavales con Historia, en el Zaidín“. GranadaiMedia (шпански). Посетено на 2019-04-20.
  15. ↑ País, Ediciones El (1985-06-05). „Una concejala de Granada, absuelta de un delito contra la libertad de conciencia“. El País (шпански). ISSN 1134-6582. Посетено на 2019-04-20.
  16. ↑ País, Ediciones El (1986-08-29). „El alcalde de Granada atribuye a 'ultras' el incendio del auditorio Manuel de Falla“. El País (шпански). ISSN 1134-6582. Посетено на 2019-04-20.
  17. ↑ País, Ediciones El (1986-08-15). „La policía investiga una pista sobre el incendio del auditorio Manuel de Falla“. El País (шпански). ISSN 1134-6582. Посетено на 2019-04-20.
  18. ↑ País, Ediciones El (1986-08-14). „Indicios de que un atentado provocó el incendio del auditorio Manuel de Falla, según un informe municipal“. El País (шпански). ISSN 1134-6582. Посетено на 2019-04-20.
  19. ↑ Razón, La (2007-12-28). „El reto de Fuente Vaqueros“. www.larazon.es (шпански). Архивирано од изворникот на 2019-04-20. Посетено на 2019-04-20.
  20. ↑ „La candidatura de los afines a Barbón se perfila con un manifiesto "por el cambio"“. El Comercio (шпански). 2017-11-05. Посетено на 2019-04-20.
  21. ↑ „El PSOE promoverá la modernización del sector agrario y aportará más fondos“. Ideal (шпански). 2015-03-18. Посетено на 2019-04-20.
  22. ↑ „Granada reivindica el papel de once mujeres que construyeron la democracia“. El Independiente de Granada. Посетено на 2019-04-20.
  23. ↑ „Emotiva reivindicación de las mujeres de la Transición“. Ideal (шпански). 2018-11-27. Посетено на 2019-04-20.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Марија_Долорес_Гарсија_Котарело&oldid=5133146“