Малкудамчест синец

Малкудамчест синец
	Мажјак, горен дел.
	Женка, долен дел
Научна класификација [ у ]
Непознат таксон (попр):	Polyommatus
Вид:	Малкудамчест синец
Научен назив
	Polyommatus damon; Denis & Schiffermüller, 1775
Синоними
	Agrodiatus damon; Lycaena damon;

Малкудамчестиот синец (Polyommatus damon) е пеперуга од семејството на пепепруги синци, од видов синци. Пеперугата ја има и во Македонија.

Подвидови

Подвидови на пеперугата се:^[1]

Polyommatus damon damon - централна и Јужна Европа
Polyommatus damon kotshubeji (Sovinsky, 1915) – Кавказ
Polyommatus damon merzbacheri (Courvoisier, 1913) - Џунгарски Алтај
Polyommatus damon mongolensis (Koçak, 1980) – Монголија, Сибир
Polyommatus damon noguerae (De Sagarra, 1924) –Шпанија
Polyommatus damon ultramarina (Schawerda, 1924) - Алпи
Polyommatus damon zhicharevi (Sovinsky, 1915) -Кавказ, Јужна Европа

Polyommatus d. damone ♀
Polyommatus d. damone ♀ △

Живеалиште

Пеперугата може да се најде во Јужна и Средна Европа, па сè до Монголија и Алтај.^[1] Планинските видови населуваат суви грмушести предели, или отворени ливади до 2100 метри надморска висина.^[2]^[3]^[4]

Опис

Распонот на крилјата е од 20 до 34 мм.^[2] Овие пеперуги имаат полов диморфизам.

Мажјакот е голем, има синкасто-зелена нијанса со црна бордура. Долениот дел е светлокафен, без окели. Има бело обележје. Женките се темнокафени, каде на горната страна има траги од црвенкасти дамки.^[2]^[3]^[5] Пеперугата ја има во Централна и Јужна Европа, Средна Азија па до Тијан-Шан. Возрасните едики летаат во јули и август.^[6]

Биологија

Возрасните единки летаат од јуни до август. Ларвите се хранат со растенијата Onobrychis и Medicago falcata.^[1]

Галерија

Парење.
Женка, долен дел
Мажјак, долен дел
Хранење

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Funet
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Simon Coombe Captain's European Butterfly Guide Архивирано на 21 јули 2019 г.
↑ ^3,0 ^3,1 Matt Rowlings Euro Butterflies
↑ „Fauna europaea“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2020-03-09.
↑ Butterflies and Moths DK Pocket Nature
↑ Seitz, A. Seitz, A. ed. Band 1: Abt. 1, Die Großschmetterlinge des palaearktischen Faunengebietes, Die palaearktischen Tagfalter, 1909, 379 Seiten, mit 89 kolorierten Tafeln (3470 Figuren) Оваа статија содржи текст од овој извор, кој е во јавна сопственост.

Надворешни врски

[Funet-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Funet

[Captain-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Simon Coombe Captain's European Butterfly Guide Архивирано на 21 јули 2019 г.

[Matt-3] 3,0 ^3,1 Matt Rowlings Euro Butterflies

[4] „Fauna europaea“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2020-03-09.

[5] Butterflies and Moths DK Pocket Nature

[6] Seitz, A. Seitz, A. ed. Band 1: Abt. 1, Die Großschmetterlinge des palaearktischen Faunengebietes, Die palaearktischen Tagfalter, 1909, 379 Seiten, mit 89 kolorierten Tafeln (3470 Figuren) Оваа статија содржи текст од овој извор, кој е во јавна сопственост.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]