Киран Десаи
| Киран Десаи | |
|---|---|
 Десаи на 5 мај 2015 | |
| Роден/а | 3 септември 1971 Њу Делхи, Индија |
| Занимање | Писателка |
| Националност | Индија |
| Апсолвент на | Колумбија Универзитет |
| Период | 1998–сега |
| Значајни дела | |
| Значајни награди | Букерова награда 2006 |
| Роднини | Анита Десаи (мајка) |
Киран Десаи (англиски: Kiran Desai; Њу Делхи, 3 септември 1971 година) е индискa писателка. Нејзиниот роман „Наследена загуба“ ја добил Букеровата награда во 2006 година[1] и наградата на Националниот круг на критичари за фикција.[2] Во јануари 2015 година, весникот Економски тајмс ја наведе како една од 20-те „највлијателни“ Индијки во светот.[3]
Биографија[уреди | уреди извор]
Киран Десаи е ќерка на познатата писателка Анита Десаи, која и самата три пати била во потесниот избор за Букеровата награда.[4] Родена во Њу Делхи, раните години ги поминала во Пенџаб и Мумбаи. Таа ја напуштила Индија на 14-годишна возраст, и заедно со нејзината мајка живееле во Англија една година пред да се преселат во САД.
Киран Десаи студирала креативно пишување на колеџот Бенингтон, Универзитетот Холинс и Универзитетот Колумбија.[5]
Кариера[уреди | уреди извор]
Првиот роман на Киран Десаи Халабука во градината со гуава бил објавен во 1998 година и добил признание од личности како Салман Ружди.[6] Романот ја добил наградата Бети Траск,[7] доделена од Друштвото на автори за најдобар нов роман од граѓанин на Комонвелтот на нациите на возраст под 35 години.[8]
Нејзината втора книга, Наследна загуба, била пофалена од критичарите низ Азија, Европа и САД. Романот ја добил Букеровата награда во 2006 година, како и наградата на Националниот круг на критичари за белетристика.[2] На 35-годишна возраст, Десаи станала најмладата жена добитничка на Букеровата награда. Од 2013 г Елеонор Катон е најмладата жена победничка.[9]
Десаи во 2013 година ја добила Берлинската награда што ја доделува Американската академија во Берлин.
Десаи живее во Њујорк. 2017 година изјавила дека работела повеќе од една деценија на новата книга „за моќта ... за една млада Индијка во Индија и светот“, која требало да биде објавена следната години. Романот сè уште не е објавен. Десаи нема објавено книга од нејзиниот втор роман, кој ја доби Букеровата награда во 2006 година.[10]
Библиографија[уреди | уреди извор]
- Хулабука во овоштарникот со гуава, 1998 година.
- Наследна загуба, 2006 година.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Kiran Desai“. The Man Booker Prizes. The Booker Prize Foundation. Архивирано од изворникот на 14 October 2012. Посетено на 23 August 2013.
- ↑ 2,0 2,1 Italie, Hillel (2007-03-09). „Desai's 'Inheritance' Wins Book Critics Circle Award“. The Washington Post. Посетено на 2013-08-23.
- ↑ „Global Indian Women: Top 20 India-born & globally successful women from business and arts“. The Economic Times. 5 January 2015. Посетено на 30 November 2017.
- ↑ „Piše bolje od mame“. novosti.rs. Посетено на 31. 3. 2022. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ „Bold Type: Interview with Kiran Desai“. Random House. Посетено на 2011-06-14.
- ↑ „Hullabaloo In The Guava Orchard“. BookBrowse. Посетено на 2011-06-14.
- ↑ „The Betty Trask Prize and Awards“. Christchurch City Libraries. Посетено на 2011-06-14.
- ↑ „Facts & Figures | The Booker Prizes“. thebookerprizes.com.
- ↑ Datta, Sudipta (5 February 2017). „Two alone, two together“. The Hindu (англиски).
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- наследства, загуба и литература Архивирано на 13 декември 2017 г., списание Нирали, декември 2006 г.
- Биографија на SAWNET
- Интервју со Редиф
- Ручек со Киран Десаи
- Задебелен тип: Интервју со Киран Десаи
- Интервју на Киран Десаи со КОМЕНТАР. CA октомври 2007 година
- Киран Десаи на Американската академија Берлин како соработник на Холцбринк