Прејди на содржината

Здравство во Русија

Од Википедија — слободната енциклопедија

Здравството во Русија е поим со кој се опфаќаат здравствените политики и здравствени мерки и проблеми со кои се соочува руското општество. Здравството во Русија бргу се влошило по распадот на Советскиот Сојуз, особено за мажите, како резултат на социјалните и економските промени.[1] Со самото тоа и животниот век на населението се намалил.

Очекуван животен век

[уреди | уреди извор]
Руски животен век од машки и женски пол од 1950 година.[2]

Претсоветска ера

[уреди | уреди извор]

Пред револуцијата, годишната смртност била 29,4 на 1000 жители, а смртноста кај новороденчињата 260 на 1000 раѓања. Во 1913 година, очекуваниот животен век бил 32 години. Во време на епидемијата на колера во 1910 година умреле 100 000 луѓе. Епидемијата на тифус помеѓу 1918 и 1922 година била виновна за 2,5 милиони смртни случаи, а докторите биле особено погодени. Во 1920 година имало епидемија на маларија. Институтот за тропска медицина во Москва воспоставил програма за регистрација на случаи и бесплатна дистрибуција на кинин. Гладот од 1921/2 година предизвикал многу смртни случаи предизвикани од глад. Опфатени биле дури 27 милиони луѓе. Другате епидемија на колера помеѓу 1921 и 1923 година предизвикала околу 13 милиони смртни случаи. До 1926 година, очекуваниот животен век достигнал 44 години.[3]

Постсоветска ера

[уреди | уреди извор]

Заклучно со 2013 година, просечниот животен век во Русија бил 65,1 година за мажите и 76,5 години за жените.[4] Просечниот животен век во Русија од 71,6 [5] години при раѓање е речиси 5 години пократок од вкупната просечна бројка за Европската унија или Соединетите држави.[6]

Најголемиот фактор што придонесува за овој релативно низок животен век кај мажите е високата стапка на смртност кај работоспособните мажи од причини што можат да се спречат (на пример, труење со алкохол, стрес, пушење, сообраќајни несреќи, насилни злосторства) . Смртноста меѓу руските мажи се зголемила за 60% од 1991 година, четири до пет пати повисока од европскиот просек.[7]

Како резултат на големата разлика во очекуваниот животен век помеѓу мажите и жените, (најголемата во светот) родовиот дисбаланс останува до денес и има 0,859 мажи на секоја жена.[8]

Големи здравствени проблеми

[уреди | уреди извор]

Чести причини за смрт

[уреди | уреди извор]

Во 2008 година, 1.185.993, или 57% од сите смртни случаи во Русија биле предизвикани од кардиоваскуларни болести. Втора водечка причина за смрт бил ракот кој однел 289.257 животи (14%). Надворешни причини за смрт, како што се самоубиство (1,8%), сообраќајни несреќи (1,7%), убиства (1,1%), случајно труење со алкохол (1,1%) и случајно давење (0,5%), однеле вкупно 244 463 животи (11%) . Други главни причини за смрт биле болести на дигестивниот систем (4,3%), респираторни заболувања (3,8%), заразни и паразитски болести (1,6%) и туберкулоза (1,2%).

Стапката на смртност кај новороденчињата во 2008 година била 8,5 смртни случаи на 1.000 новороденчиња, помалку од 9,6, број забележан во 2007 година. Од распадот на Советскиот Сојуз, имало драматичен пораст и кај случаите и кај смртните случаи од туберкулоза, при што болеста била особено распространета меѓу затворениците.[9]

Пушење

[уреди | уреди извор]

До 2007 година Русија била светски лидер во пушењето. Според истражувањето објавено во 2010 година од страна на руското Министерство за здравство и социјален развој, 43,9 милиони возрасни лица во Русија се пушачи. Меѓу Русите на возраст од 19 до 44 години, 7 од 10 мажи пушат и 4 од 10 жени пушат. Се проценува дека 330.000-400.000 луѓе годишно умираат во Русија поради болести поврзани со пушењето. Забрана за пушење била воведена во 2014 година.

Конзумација на алкохол

[уреди | уреди извор]

Консумирањето алкохол и алкохолизмот се големи проблеми во Русија. Се проценува дека Русите пијат 15 литри (26 пијалаци) чист алкохол секоја година. Овој број е скоро 3 пати поголем отколку во 1990 година.[10] Во Москва на 24 септември 2009 година, рускиот министер за внатрешни работи Рашид Нургалиев навел дека просечниот внес на алкохол бил околу 18 литри годишно; „Во Русија, секоја личност, вклучително и бебиња, годишно внесува околу 18 литри алкохол. Според мислењето на експертите на СЗО, потрошувачка на повеќе од 8 литри годишно претставува вистинска закана за здравјето на нацијата. Русија одамна го надмина ова ниво“.[11] Дури е објавено дека прекумерната потрошувачка на алкохол е виновна за скоро половина од сите предвремени смртни случаи во Русија.[12]

Неодамнешна студија го обвинила алкохолот за повеќе од половина смртни случаи (52%) меѓу Руси на возраст од 15 до 54 години од 1990 до 2001 година.[13] За истата демографска структура, ова се споредува со 4% од смртните случаи за остатокот од светот.[14]

ХИВ / СИДА

[уреди | уреди извор]

ХИВ / СИДА, практично непостоечка во ерата на Советскиот Сојуз, брзо се проширила по распадот, главно преку експлозивниот раст на интравенската употреба на дрога.[15] Според извештајот на УНАИДС од 2008 година, епидемијата на ХИВ во Русија продолжила да расте, но со побавно темпо отколку кон крајот на 1990-тите. На крајот на декември 2007 година, бројот на регистрирани случаи на ХИВ во Русија бил 416.113, со 42.770 нови регистрирани случаи таа година. Реалниот број на луѓе кои живеат со ХИВ во Русија се проценува на околу 940.000.[16] Во 2007 година, 83% од ХИВ инфекциите во Русија биле регистрирани кај корисницире на дрога со инекции, 6% меѓу сексуалните работници и 5% меѓу затворениците.[17] Сепак, постојат јасни докази за значителен пораст на хетеросексуалната трансмисија. Во 2007 година, 93,19% од возрасните и децата со напредна ХИВ инфекција примале антиретровирусна терапија .

Во април 2006 година, Државниот совет се состанал со рускиот претседател за да постави цели за развој на стратегија за одговор на СИДА-та; подобрување на координацијата, преку создавање на високосекторска владина комисија на високо ниво за СИДА; и воспоставување унифициран систем за следење и проценка . Исто така била развиена и усвоена нова Федерална програма за СИДА за периодот 2007 - 2011 година. Федералното финансирање за националниот одговор на СИДА во 2006 година било зголемено повеќе од дваесет пати во споредба со 2005 година, а буџетот за 2007 година го удвоил оној од 2006 година, додавајќи на веќе значајните средства обезбедени од главните донаторски организации.

Координацијата на активностите за одговор на СИДА останува предизвик за Русија, и покрај зголемените напори. Во 2006 година, третманот за некои пациенти бил прекинат поради доцнење на тендерските постапки и неочекувани потешкотии со царината. Покрај тоа, недостатокот на целосна посветеност на длабинска програма за образование за секс и дрога во училиштата ги попречува делотворните програми за превенција кај децата.

Самоубиство

[уреди | уреди извор]

Во 2008 година, самоубиството однело 38.406 животи во Русија. Со стапка од 27,1 самоубиства на 100 000 жители, Русија има една од највисоките стапки на самоубиства во светот, иако постојано се намалува откако достигнала околу 40 на 100 000 жители во средината и крајот на 90-тите,[18] вклучителен 30% пад од 2001 до 2006 година. Во 2007 година, околу 22% од сите самоубиства биле извршени од луѓе на возраст од 40-49 години, а речиси шест пати повеќе руски мажи извршиле самоубиство отколку жени.[19]

Големата употреба на алкохол е значаен фактор во стапката на самоубиства, при што се проценува дека половина од сите самоубиства се резултат на прекумерна конзумација на алкохол. За тоа сведочи и фактот дека стапката на самоубиства во Русија од средината на 90-тите години се намалила заедно со потрошувачката на алкохол по глава на жител, и покрај економските кризи во тоа време, потрошувачката на алкохол е поголем фактор отколку економските услови.[20]

Туберкулоза

[уреди | уреди извор]

Стапката на смртност од пулмонална туберкулоза во Русија околу 1900 година била 4 на 1000 жители, двојно поголема од стапката во Лондон. Лигата на цела Русија за борба против туберкулоза била основана во 1909 година. Во 1919 година Комесаријатот за јавно здравје формирал Комисија за туберкулоза. Инциденцата на туберкулоза во Москва била околу трипати поголема од онаа во Лондон во 1922 година. Директорот на Институтот за контрола на серумите и вакцините во Русија, Тарасевич, донел во 1918 година серум од вакцината БЦГ од Институтот Пастер и веднаш потоа започнала програмата за вакцинација, почнувајќи од деца во домови со активен пациент со ТБ, но таму првично била многу мала. Дури во триесеттите години стапките значително се зголемиле.[3]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Leonard, William R (April 2002). „Declining growth status of indigenous Siberian children in post-Soviet Russia“. Human Biology. Архивирано од изворникот на 2013-06-04. Посетено на 2007-12-27.
  2. ↑ Life Expectancy of the Russian Federation since 1992 Retrieved on May 29, 2008
  3. ↑ 3,0 3,1 Khwaja, Barbara (26 May 2017). „Health Reform in Revolutionary Russia“. Socialist Health Association. Посетено на 26 May 2017.
  4. ↑ http://ria.ru/society/20140418/1004478479.html
  5. ↑ http://itar-tass.com/obschestvo/1614450
  6. ↑ „European Union“. Central Intelligence Agency. Посетено на 2008-01-20.
  7. ↑ „Heart disease kills 1.3 million annually in Russia — chief cardiologist“. RIA Novosti. Посетено на 2007-12-27.
  8. ↑ The World Factbook. „Russia“. Central Intelligence Agency (CIA). Посетено на 2007-12-26.
  9. ↑ „119,000 TB cases in Russia — health official“. RIA Novosti. Посетено на 2007-12-27.
  10. ↑ Halpin, Tony (April 13, 2007). „Health alert as Russias alcohol consumption triples“. The Times. London. Архивирано од изворникот на 2008-07-06. Посетено на 2021-02-28.
  11. ↑ http://en.rian.ru/russia/20090924/156238102.html
  12. ↑ Laurance, Jeremy (June 15, 2007). „Alcohol blamed for half of Russia's premature deaths“. The Independent. London. Архивирано од изворникот на 2011-10-12. Посетено на 2021-02-28.
  13. ↑ See, e.g., Korotayev A., Khaltourina D. Russian Demographic Crisis in Cross-National Perspective. Russia and Globalization: Identity, Security, and Society in an Era of Change. Ed. by D. W. Blum. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press, 2008. P. 37-78; Khaltourina, D. A., & Korotayev, A. V. 'Potential for alcohol policy to decrease the mortality crisis in Russia', Evaluation & the Health Professions, vol. 31, no. 3, Sep 2008. pp. 272–281 Архивирано на 1 јули 2018 г..
  14. ↑ Burlington Free Press, June 26, 2009, page 2A, "Study blames alcohol for half Russian deaths"
  15. ↑ „HIV/AIDS in the Russian Federation“. The World Bank. Архивирано од изворникот на 2010-04-13. Посетено на 2007-12-27.
  16. ↑ Eastern Europe and Central Asia AIDS epidemic update Архивирано на 26 јуни 2008 г. UNAIDS Retrieved on May 3, 2008
  17. ↑ UNAIDS Russia Архивирано на 13 август 2008 г. UNAIDS Retrieved on July 11, 2008
  18. ↑ WHO Russia suicide statistics WHO retrieved on March 21, 2008
  19. ↑ One million people commit suicide every year globally RIA Novosti Retrieved on March 21, 2008
  20. ↑ Demoscope - Demographic, social and economic consequences of alcohol abuse in Russia Demoscope Retrieved on July 6, 2010

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Здравство_во_Русија&oldid=5291653“