Закон за орелски пердув

Од Википедија — слободната енциклопедија
Поранешниот астронаут на НАСА, Џон Херингтон, лево, го претставува Орелскиот штаб, додека поручник Кен Варгас, десно, го претставува знамето на Соединетите Држави за време на презентацијата на боите на церемонијата на отворањето на Националната конференција на Домородното американско научно и инженерско друштво во 2009 година во Конвенцискиот центар во Орегон во Портланд. Херингтон е Чикасавец, а Варгас е Чоктавец од Оклахома.

Во Соединетите Држави, Законот за орелскиот пердув обезбедува многу исклучоци од сојузните закони за дивиот свет во врска со орлите и другите птици преселници за да им овозможат на домородните Американци да ги продолжат своите традиционални, духовни и културни практики.

Според сегашната содржина на Законот за орловиот пердув, поединци со потврдено домородно американско потекло, запишани во сојузно признаено племе, се законски овластени да добијат орелски пердуви. Неовластени лица пронајдени со орел или негови делови во нивна сопственост можат да бидат казнети до 250.000 долари.[1]

Критериуми на сопственост[уреди | уреди извор]

Законот за орелски пердув поттикнал тековна дебата за критериумите за сопственост и поседување на орли и делови од орел. Дебатите се насочиле на разликите помеѓу запишувањето во сојузно признаеното домородно американско племе, наспроти расниот, етничкиот или самоидентификуваниот концепт на домородност. Некои аргументи се насочиле на тоа што не-домородците се противат на домородците да имаат пристап до сè што сите жители на Соединетите Држави не можат да го имаат.

Бранителите на законот тврдат дека тоа е единствената правна заштита на духовноста на домородните Американци[2] и дека поради тоа што резервите на орел се ограничени, зголемувањето на бројот на луѓе кои можат да имаат делови од орел може да ги направи пердувите поретки, како и да ги загрози животите на истото многу птици преселници (вклучувајќи загрозени или загрозени видови).

Аргументите за измена на законот (особено од поддржувачите на Религиозна слобода со птиците грабливки, организација посветена на менување на Законот за орелски пердув) биле направени врз основа на тоа што тој наметнува „расни преференции“ за домородните Американци[3] и дека условот племенското запишување за поседување орли ги поткопува правата на племенскиот суверенитет за целосно добредојде и вклучување на недомородците во племенските обичаи кои вклучуваат пердуви од орел. Исто така, се разговарало дека ограничувањата за сертификација на дозволи за пердув врз основа на статусот на запишување ги попречуваат луѓето со домородно потекло, но кои можеби не можат да го докажат своето потекло, да го истражуваат своето наследство.[4][5] Верската слобода со птиците грабливки, исто така, се залага за отстранување на барањата за запишување од 50 CFR 22, наведувајќи дека барањата за запишување се расна пристрасност и дека таквата акција ќе им овозможи на сите граѓани на САД да аплицираат за орли или делови од Националното складиште за орли (надгледувано од Службата за риби и див свет на Соединетите Држави), ќе ја прошири способноста на програмите и агенциите регулирани од владата да ги заштитат грабувачите со намалување на профитабилноста на ловокрадството и трговијата со грабливци.[6]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. drone pilot buzzed bald eagle's nest Архивирано на 3 октомври 2018 г. Capital Gazette. Selene Felice. 25 април 2018. Посетено на 17 април 2022.
  2. „Looking Horse Proclamation on the Protection of Ceremonies“. Indiancountrytodaymedianetwork.com. Архивирано од изворникот на 2015-11-25. Посетено на 17 април 2022.
  3. „Mitakuye Oyasin: A response to the Looking Horse Proclamation“. Indiancountrytodaymedianetwork.com. Архивирано од изворникот на 11 јуни 2015. Посетено на 17 април 2022.
  4. Stokes, DaShanne. 2007. "Time for New Eagle Feather Law." Indian Country Today, February 21 февруари, pp. A2.
  5. Stokes, DaShanne. 2008. "Eagle Feathers and the Imperialist Conquest of State Recognized Tribes." Indian Country Today, 13 август, pp. 5.
  6. „The Argument against Change“. Religious Freedom with Raptors. Religiousfreedomwithraptors.110mb.com. Архивирано од изворникот на 20 јануари 2013. Посетено на 17 април 2022.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]