Енрикиљо

Координати: 18°30′N 71°35′W / 18.500° СГШ; 71.583° ЗГД / 18.500; -71.583
Од Википедија — слободната енциклопедија
Езерото Енрикиљо
Гледано од вселената, североисточно кон југозапад, септември 1993 година
[[file:Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 42: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Доминиканска Република" does not exist|250px|Езерото Енрикиљо во рамките на Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 42: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Доминиканска Република" does not exist]]<div style="position: absolute; z-index: 2; top: Грешка во изразот: Недостасува операнд за *%; left: 1805%; height: 0; width: 0; margin: 0; padding: 0;">
Езерото Енрикиљо
ПодрачјеХоја де Енрикиљо
Координати18°30′N 71°35′W / 18.500° СГШ; 71.583° ЗГД / 18.500; -71.583
Вид на езеросолено езеро
Главни приливиЈак дел Сур
Главни истеци испарување
Сливни земјиДоминиканска Република Доминиканска Република
Површина{{Пб/Грешка во изразот: Непрепознаен интерпункциски знак „&“ 
 |1=Грешка во изразот: Непрепознаен интерпункциски знак „&“
}}375 km2 (145 ми)[1] км2
Најг. длабочина52 м (171 ст) м
Надм. височина−46 м (−151 ст) м
ОстровиИсла Кабритос (Два поранешни острови потонати до декември 2011 година) [2]
Населени местаБока де Кахон, Ла Дескубиерта, Пострер Рио, Нејба, Дуверге, Химани
Службен назив: Lago Enriquillo
Прогласено:15 Мај 2002
Број1179[3]

Енрикиљо (шпански: Lago Enriquillo) — хиперсолено езеро во Доминиканската Република сместено во југозападниот регион на земјата. Неговите води се делат меѓу провинциите Бахоруко и Индепенденција, од кои последната граничи со Хаити. Езерото Енрикиљо е најголемото езеро и во Доминиканската Република и во Хиспаниола, како и на целите Кариби. Исто така е и најниската точка за една островска земја.[4]

Хидрологија[уреди | уреди извор]

Езеро Енрикиљо видено од Националниот парк Лас Каритас, во близина на Ла Дескубиерта

Езерото Енрикиљо опфаќа површина од (375 км2), и е најниската точка за една островска земја, паѓајќи 46 метри под нивото на морето. Неговиот дренажен слив вклучува 10 помали речни системи. Реките кои се издигаат на планините Неиба на север (долниот центар и долниот десен дел од сликата) се повеќегодишни. Оние реки што се издигаат на планините Баоруко на југ се наизменични. Езерото Енрикиљо нема излез. Нивото на водата на езерото варира поради комбинација на настани од врнежи предизвикани од невреме и високата стапка на испарување во регионот. Соленоста во езерото може да варира помеѓу 33 делови на илјада (споредливо со морската вода) и над 100 делови на илјада (хиперсолина).

Регионот има топла, полусушна клима. Годишните врнежи не се распределени рамномерно, а врвните врнежи се случуваат во мај и октомври. Сувата сезона е од декември до април кога врнежите може да бидат помалку од (20 мм). Поради должината на езерото, годишните просеци на врнежи варираат и на источните и западните краеви: (729 мм) на северозападниот брег и (508 мм) на југоисток.

Тренд на поплавување[уреди | уреди извор]

Помеѓу 2004 и 2009 година, езерото ја дуплирало својата површина. Записите за 2004 година покажуваат дека езерото е (164 км2), со мерења од 2011 година, областа се проценува на (350 км2).

Причините за поплавување сè уште се дебатираат, но може да биде комбинација од неколку, вклучително и зголемување на врнежите во регионот во последниве години, зголемување на седиментите што одат во езерото од истекувањето поради уништувањето на шумите што придонесуваат за подигнување на коритото на езерото и поблаги температури, кои ја намалуваат стапката на испарување на површината.

Географија[уреди | уреди извор]

Езерото лежи во долината што се протега од близу Порт-о-Пренс на Хаити до Баија де Неиба во Доминиканската Република. Долината е позната како Хоја де Енрикиљо во Доминиканската Република и како рамнина Дул Кул де Сак на Хаити. Делови од вдлабнатината се под нивото на морето и се опфатени со големи солени езера, вклучувајќи ги езерото Енрикиљо и Етанг Саумтре.

Во езерото има три острови: Барбарита, Ислита и Исла Кабритос. Некогаш, кога нивото на водата паѓало за време на суви магии, островите биле поврзани едни со други со песочни прачки. Од декември 2011 година, останал само Исла Кабритос, додека другите два острови се потопени од зголемувањето на нивото на езерото.

Геологија[уреди | уреди извор]

Лас Каритас.

Езерото Енрикиљо се наоѓа во рамките на раздорна долина што се формира како рампа за рампи помеѓу преклопот на Хаити и потисниот појас на север и подигнатата океанска кора на Масивот де ла Селе - Сиера де Бахоруко на југ.[5] Дефектот на Градината Енрикиљо - Плантан е подоцнежен расед, се пресекува низ раздорнатата долина, која се протега од Јамајка на запад, до близу Неиба во Доминиканската Република на исток. [б 1] Долината, поранешен морски теснец, бил создадена пред околу еден милион години кога падна нивото на водата и теснецот беше исполнет со седименти на реката Јак дел Сур. Тремовите во регионот се чести.

Екологија[уреди | уреди извор]

Игуана носорог во езерото Енрикиљо.

Езерото Енрикиљо е дом на најголемата популација американски крокодили (Crocodylus acutus) на Карибите. Три вида риби се населуваат во езерото: црнообразната лимија (Limia melanonotata), хиспаноланската гамбозија (Gambusia hispaniolae) и кучешката риба Хиспаниола (Cipirodon bondi). Две загрозени игуани ендемски за Хиспаниола живеат симпатично на Исла Кабритос: игуаната на Рикорд (Cyclura ricordii) и игуаната носорог (Cyclura cornuta). Ендемскиот тркач Хиспаниола (Хаитиофис аномалус), змија, е исто така роден во оваа област. Меѓу бројните видови птици пронајдени на езерото, американските фламинга (Phoenicopterus ruber) се истакнати, Јата фламинго се особено концентрирани на Исла Кабритос и близу источниот крај на езерото.

Растенија кои успеваат на суви места, како што се кактусите (особено ендемскиот Melocactus lemairei ), може да се најдат тука.

Национален парк е основан во 1974 година за да се зачува областа; во 2002 година беше комбиниран со два други паркови за да се формира резерватот за биосфера Јарагва-Бахоруко-Енрикиillо.

Историја[уреди | уреди извор]

Езерото е именувано по Енрикиoо, крал на домородните Таинци, кој се побунил против Шпанците на почетокот на 16 век и се скрил во планините јужно од езерото. Претходно се викало езерото Харагва, според главниот врв на Таинците во кое се наоѓаше.

Економија[уреди | уреди извор]

Јужниот брег на езерото Енрикиљо, гледајќи кон север кон планините Сиера де Неиба; Провинција Индепенденција, Доминиканска Република

Земјиштето крај езерото Енрикиљо долго време се користи за земјоделство, таму се одгледуваа култури како банани, сладок компир и јука, како и пасишта за говеда. Зголемениот водостој влијаеше на стотици блиски жители во градовите што се граничат со езерото, со обилна загуба на земјоделско земјиште.

Меѓу важните градови во близина на бреговите на Енрикиљо се наоѓаат Неиба, главниот град на провинцијата Баоруко, на североисток и Џимани, главниот град на провинцијата Индепенденција, на западниот крај на езерото во близина на границата со Хаити. Ла Дескубиерта е градот најблизок до влезот на Лаго Енрикиљо и Националниот парк Исла Кабритос. Заедницата на Бока де Кашон, крај езерото и сериозно погодена од надојдените води, била предмет на владини напори за преместување, вклучително и изградба на нов град подалеку од бреговите на Енрикиљо.

Езерото Енрикиљо стана важна туристичка дестинација, како за националниот, така и за странскиот туризам. Постои група на веројатно автохтони петроглифи на преттаинците (месно именувани како „ лас каритас “, „лицата“), од каде има поглед кон езерото. Постојат неколку мали хотели во блиските градови, кои обично ги користат патници поврзани со трговија, а кои ги користат и туристите за да ги видат атракциите на областа. Транспортниот систем со автобуси исто така ја поврзува оваа заедница со Санто Доминго и другите заедници меѓу нив.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име LD-Octubre2011.
  2. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име LD-December2011.
  3. ↑ „Lago Enriquillo“. Ramsar Sites Information Service. Посетено на 25 April 2018.
  4. ↑ https://www.worldatlas.com/aatlas/infopage/highlow.htm
  5. ↑ Saint Fleur N.; Feuillet N.; Grandin R.; Jacques E.; Weil-Accardo J.; Klinger Y. (2015). „Seismotectonics of southern Haiti: A new faulting model for the 12 January 2010 M7.0 earthquake“ (PDF). Geophysical Research Letters. 42 (23): 10, 273–10, 281. doi:10.1002/2015GL065505.


Грешка во наводот: Има ознаки <ref> за група именувана како „б“, но нема соодветна ознака <references group="б"/>.

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Енрикиљо&oldid=4653198“