Ел Капричо
| Ел Капричо | |
|---|---|
 | |
 | |
| Општи податоци | |
| Место | Комилас (Кантабрија), Шпанија |
Ел Капричо — вила во Комилас (Кантабрија), Шпанија, дизајнирана од Антони Гауди. Изградена е во 1883-1885 година за летна употреба на богат клиент, Максимо Дијаз де Квијано,[1] кој починал една година пред да биде завршена куќата.
Гауди, кој проектирал само мал број згради надвор од Каталонија, бил вклучен во други проекти во Комилас. Тој бил помошник на Џоан Марторел во друга летна резиденција, палатата де Собрелано.
Ел Капричо му припаѓа на ориенталистичкиот период на архитектот, за време на почетоците на уметничкото дело на Гауди. Ел Капричо овозможува да се видат сите основи на кои се заснова модернизмот, предвидувајќи ја европскиот авангарден Југендстил. Кулата е споредена со минаре. По смртта на Максимо Дијаз де Кијано, оваа зграда била користена како викендичка за економски и политички најмоќните луѓе.[2]
Зградата пропаднала по Шпанската граѓанска војна, состојба во која продолжила и покрај тоа што била прогласена за Национален споменик во 1969 година. Во 1977 година, последниот потомок на семејството Лопез-Дијаз де Квијано го продал имотот и тој бил обновен и претворен во ресторан во 1988 година. Конечно, во 2009 година, зградата станала музеј.
Дизајн
[уреди | уреди извор]Ел Капричо е едно од многуте чуда создадени од ценетиот архитект Антони Гауди. Во овој проект, Гауди го прикажал своето широко познавање за решавање проблеми и архитектонски стилови за да направи комбинирано сведоштво за историјата и својот уникатен начин.
Кулата
[уреди | уреди извор]
Кулата Ел Капричо е покриена со прекрасни керамички плочки кои наизменично се менуваат помеѓу светло жолти сончогледи и зелени суптилни лисја.[3][4][5] Врвот на кулата на минарето било направен со арабеска завршница.[5] Исто така, забележливо е да се спомене дека во основата на кулата, четири класични столбови обезбедуваат поддршка за тешката кула. Додека овие столбови обезбедуваат поддршка за кулата, светлиот бел камен, исто така, делува како одличен контраст од црвената тула и живописните керамички плочки што ја обложуваат надворешноста на оваа зграда.[5] Над колоните има балкон каде што луѓето можат да го видат пејзажот од повисока гледна точка и одблизу да ги погледнат сложените плочки на кулата. Потоа, челично спирално скалило ве носи нагоре по кулата за да добиете фантастичен поглед на Комилас.
Куќата
[уреди | уреди извор]Куќата има 3 ката кои сите се препознаваат по материјалите со кои се изградени на надворешноста.[5] Подрумот бил изграден од големи камени тули, главниот кат бил составен од помали црвени тули, а горниот кат/таванот е дефиниран со прекрасно закосениот покрив и керамичките плочки. Куќата е прилично мала, но има многу функции и има многу различни простории за да одговара на потребите на патронот.[3]
Куќата користи и многу големи прозорци што овозможуваат користење на поприродно осветлување во внатрешноста на куќата. Интересно е тоа што Гауди користи влијание од готската архитектура користејќи зашилени лакови за да ги врами прозорците на куќата [5] Прикажан како само уште еден начин на кој Гуади влече од различни култури и архитектонски стилови за да ги имплементира во неговата работа.
Ел Капричо бил изграден на периферијата на Комилас и во средината на село за да може неговиот патрон да се извлече од целата работа на градот.[4]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Villa Quijano, El Capricho
- ↑ „El Capricho de Gaudí“. La Razón. 25 June 2015. Посетено на 19 January 2021.
- ↑ 3,0 3,1 „El Capricho de Gaudí by Antoni Gaudi“. www.thehistoryofart.org. Посетено на 2023-12-02.
- ↑ 4,0 4,1 Cuito, Aurora (October 2003). Antoni Gaudí (шпански). A. Asppan S.L. ISBN 978-84-96241-29-9.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Roe, Jeremy (2012). Antoni Gaudi (германски). Parkstone International. стр. 42–46.