Електрична машина
Во електротехниката, електричната машина е општ термин за машини кои користат електромагнетни сили, како што се електричните мотори, електричните генератори и други. Тие се електромеханички претворачи на енергија: електричениот мотор ја претвора електричната енергија во механичка енергија, додека електричниот генератор ја претвора механичката енергија во електрична енергија. Подвижните делови во машината можат да ротираат (ротирачки машини) или линеарни (линеарни машини). Покрај моторите и генераторите, во третата категорија често се вклучени и трансформатори, кои иако немаат подвижни делови, исто така се енергетски претворачи, менувајќи го нивото на напонот на наизменична струја.[1]
Електричните машини, во форма на генератори, ја произведуваат речиси сета електрична енергија на земјата, а во вид на електрични мотори трошат околу 60% од сета произведена електрична енергија. Електричните машини биле развиени почнувајќи од средината на 19 век и од тоа време се сеприсутната компонента на инфраструктурата. Развивањето поефикасна технологија на електрични машини е од клучно значење за секоја глобална конзервација, зелена енергија или стратегија за алтернативна енергија.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Flanagan. Handbook of Transformer Design and Applications, Chap. 1 p1.