Доминик Дарбоа
Доминик Дарбоа (5 април 1925 – 6 септември 2014 година) била француска фоторепортер и авторка, позната по нејзините хуманистички студии за егзотични места, артефакти, деца и примитивни народи.
Дарбоа е родена во Париз и за време на Втората светска војна била активна во Слободните француски сили. Таа била затворена две години во станбениот имот Cité de Muette во Дранси во близина на Париз,[1] кој станал логор за интернација. На ослободувањето во 1944 година го добила Крстот на Гер за нејзината работа со францускиот отпор.[2]
Во 1946 година Дарбоа започнала да фотографира професионално, почнувајќи со новинарската работа во Камбоџа. Од 1949 година до крајот на нејзиниот живот, таа работела низ целиот свет, вклучувајќи ги Лаос, Индонезија, СССР, Австралија, Мексико, Гватемала, Алжир, Иран и Конго. Во 1952 година, таа ја добила наградата „Prix Exploration“ од претседателот на Француската Република.[3] Во текот на нејзините многубројни патувања, Дарбоа често изјавувала дека е изнервирана од „le colonialisme européen“ и се вклучила во „антиколонијалистички борби“ во Индокина, Алжир и во Куба.[4] За време на алжирскиот период, таа се вклучила во мрежата на Réseau Jeanson.[5]
Од 1952 до 1978 година, таа завршила 20 книги за збирката Les Enfants du Monde [Деца на светот], со издавачката група Фернанд Натан во Париз. Овие книги се типично преголеми кварто томови со искрени црно-бели фотографии на деца од различни раси и националности, често голи или слабо облечени. Насловите вклучуваат „Agossou, le petit Africain“ („Агосу, малиот Африканец“, објавен на англиски како „Agossou, a Boy of Africa“ и „Agossou: Неговиот живот во Африка“);[6] „Parana, le petit Indien“, „Faouzi: Boy of Egypt“, „Natacha, Girl of Russia“ и „Nick in Tahiti“. Надвор од пазарот за малолетници, таа има објавено книги за Индијанците од Амазон, африканската скулптура, кинеското пејзажно сликарство, египетската уметност и ориенталните теписи. Во доцните 1960-ти, таа направила голем број публикации на нејзината работа за уметноста во Авганистан, вклучително и уметноста L'Afghanistan et son (изданија Cercle d'Art, Париз, 1968) и Авганистан и Сена Кунст (Artia Press, Прага, 1968).
Дарбоа ја имала својата прва самостојна изложба во 1951 година во Париз. Од 1984 година, таа одржала бројни изложби на нејзината африканска фотографија и нејзината работа на жени од различни култури. Во доцните 1990-ти, таа направила голема изложба за жени наречена Regards de Femmes.[3]
Дарбоа починала на 6 септември 2014 година на 89-годишна возраст.[7]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на 2011-07-26. Посетено на 2010-12-04.
- ↑ Darbois, Terre d'enfants, 2004
- ↑ 3,0 3,1 „FotoFest Archive“. Архивирано од изворникот на 2010-07-03. Посетено на 2022-03-14.
- ↑ „Les journalistes se livrent – Jeune Afrique“.
- ↑ ↑ Mémoires de la guerre d'Algérie Par Martin Evens ; Page 74
- ↑ „+agossou by Darbois+ - AbeBooks“.
- ↑ „Décès de la photographe Dominique Darbois“. rfi.fr. 8 September 2014.