Гулабот (бајка)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Гулабот е италијанска книжевна бајка напишана од Џамбатиста Базиле во неговото дело од 1634 година, Пентамерон.[1]

Иако нема докази за директно влијание, оваа приказна комбинира многу мотиви на начин сличен на Децата на двајцата кралеви на Гримс.[2]

Резиме[уреди | уреди извор]

Една сиромашна старица морала напорно да моли за да добие тенџере полно со грав. Принцот и неговите пријатели поминале и го скршиле тенџерето во игра. Го проколнала да се заљуби во ќерката на огар. За неколку часа, тој се изгубил во шумата и ги изгубил своите придружници, но нашол девојка која се потсмева на полжави. Тој се заљубил на прв поглед, а и девојката, Филадоро, се заљубила во него. Јазикот му се врзал кога сакал да и се додворува, а ќерката на огарот го фатила. Се обидел да ја удри, но не можел да се движи. Таа му наредила да ископа многу хектари земја и да ја посее до вечер. Филадоро го тешела. Кога слушнала дека има магија, прашала зошто не можат да заминат; побарала ѕвездите да го спречат тоа, но дека ќе оди. Кога ќерката на огарот се вратила вечерта, ја повикала Филадоро да ја пушти косата за да може да се искачи на неа, бидејќи земјата била подготвена. Следниот ден, таа го натерала да исече седум купишта дрва, а Филадоро повторно го направила тоа повторно.

Третиот ден, ќерката на огарот се посомневала во Филадоро и му рекла на принцот да испразни цистерна. Филадоро рекла дека мора да побегнат и да ископаат дупка до подземниот премин и да побегнат. Принцот не сакал да ја носи во својата палата пешки и облечен така, па отишол да земе соодветна облека и кочија. Ќерката на огарот го проколнала да ја заборави веднаш штом ќе се бакнат, а кога стигнал до замокот, мајка му го бакнала. Тој веќе не можел да објасни што му се случило и се согласил да се ожени како што сака мајка му.

Кога Филадоро слушнала за венчавката, се преправила во маж и отишла во замокот каде што била ангажирана како кујнско момче. Кога се издлабила питата што ја направила Филадоро, излетал гулаб кој го потсетува принцот за сè што Филадоро направила за него. Откако гулабот одлетал, принцот побарал да го донесат момчето од кујната што ја направило питата. Филадоро паднала пред нозете на принцот, тој веднаш ја препознал и изјавил на неговите дека таа ќе биде онаа со која ќе се ожени. Неговата мајка го сакала само она што го посакува принцот, додека избраната невеста признала дека не сака да се венча, туку да се врати во Фландрија. Потоа, Филадоро и принцот се венчале.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Giambattista Basile, Pentamerone, "The Dove" Архивирано на 29 ноември 2013 г.
  2. Jack Zipes, The Great Fairy Tale Tradition: From Straparola and Basile to the Brothers Grimm, p 492, ISBN 0-393-97636-X