IC 427
| IC 427 | |
|---|---|
|
| |
| Соѕвездие | Телескоп |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 20 ч 11 м 31,1 с |
| Деклинација | -45° 35' 35" |
| Положбен агол | 14° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | галаксија |
| Морфолошки вид | E1 |
| Привиден сјај (видлив) |
12,4 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
13,3 |
| Површински сјај | 13,5 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,7' x 1,6' |
| Историја | |
| Откривач | Луис Свифт |
| Откриена | 22 јули 1897 |
| Други ознаки | ESO 284-23, A 2011-45, IRAS 20079-4544 |
IC 427 — галаксија во соѕвездието Телескоп, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 427 се споменува и како ESO 284-23, A 2011-45, IRAS 20079-4544.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 22 јули 1897 година од страна на Луис Свифт.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 427 е од видот E1.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,4 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,3 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13,5 m/лм2.[2] IC 427 има привидни димензии од 1,7' х 1,6'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 20 ч 11 м 31,1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -45° 35' 35".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 14°.[2]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на IC 427 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 64230.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за IC 427 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)