Северстал

Од Википедија — слободната енциклопедија
Северстал
Матично име
Северсталь
Виддржавна компанија
Предлошка:MICEX-RTS,
Предлошка:Lse,
Предлошка:FWB
ISINRU0009046510 Уреди на Википодатоците
ДејностЧелик, руда
Основано1993
СедиштеЧереповец, Русија
Клучни личности
Алексеј Мордашов (Претседавач)
Александар Шевелев (CEO)
ПроизводиЧелик, Прибор за јадење, цевка со голем пречник
Доход$11.4 милијарди
Оперативен доход
$5.32 милијарди
Нето-доход
$4.08 милијарди
Вкупно актива$8.67 милијарди
Вк. капитал$4.21 милијарди
Вработени
50,000
ПодружнициСеверстал Ер
Воркутугол
Северстал Череповец
Мреж. местоseverstal.com

Северстал (руски: Северсталь) — руска компанија која главно работи во челичната и рударската индустрија, со седиште во Череповец. Северстал котира на Московската берза и Лондонската берза и е најголемата компанија за челик во Русија. Компанијата е во мнозинска сопственост и контролирана од милијардерот Алексеј Мордашов. Северстал поседува големи индустриски капацитети во Русија, Украина, Казахстан, Франција и Италија, како и во неколку африкански земји. Компанијата има и рударски средства, со што го обезбедува снабдувањето со суровини.

Северстал го поседува и Северстал Череповец, професионален клуб за хокеј на мраз кој игра во Континенталната хокеарска лига и Северстал ер компани, авиокомпанија која оперира главно од меѓународниот аеродром Внуково и аеродромот Череповец.

Северстал е рангирана како меѓу 16-те најдобри од 92 компании за нафта, гас и рударство за домородните права и екстракција на ресурси на Арктикот.[1] Рангирана е на 37 место меѓу најголемите производители на челик. Во 2021 година, Северстал бел рангиран на 27 место од 120 компании за нафта, гас и рударство вклучени во екстракција на ресурси северно од Арктичкиот круг во Индексот за еколошка одговорност на Арктикот (AERI).[2]

Историја[уреди | уреди извор]

Во текот на раните 1930-ти, наоѓалишта на железна руда биле откриени на полуостровот Кола и приближно во исто време биле откриени големи количини јаглен во областа Печора.[3] Овие два фактори овозможиле да се воспостави одржлива челична индустрија на северозапад од Русија.

Во 1940 година, Владата на Советскиот Сојуз објавила резолуција „За организацијата на производството на челик во северозападниот дел на СССР “, со која се создала челичарница во Череповец, град достапен и од железницата Ленинград - Екатеринбург и од Волга-Балтички воден пат.

Во 1947 година била завршена изградбата на челичарницата Череповец.

Изградбата на објектот забрзала по завршувањето на Втората светска војна, и во 15:25 часот на 24 август 1955 година, челичарницата Череповец била пуштена во употреба. Развојот продолжил во следните децении, правејќи го Череповец главен центар за производство на челик во Советскиот Сојуз.

На 24 септември 1993 година, со декрет на претседателот на Русија, Борис Елцин, државниот комплекс за железо и челик Череповец се трансформирал во отворено акционерско друштво Северстал.

Во 2004 година, Северстал Северна Америка била создадена кога Северстал ги купила сите средства за производство на челик на Руж Стил, со седиште во Мичиген, САД.

Во април 2005 година, Северстал купила удел од 19,9% во европскиот производител на челик Групо Лучини.

Во јуни 2005 година, Северстал се здобил со котација на MICEX SE.

Во март 2006 година, компанијата започнала понуда за францускиот конгломерат Арцелор.[4] Понудата не се остварила и Арцелор наместо тоа бил купен од Митал на 25 јуни 2006 година.

Во април 2006 година, Северстал и Арцелор го претставиле заедничкото вложување Севергал, во тоа време во сопственост од 75% на Северстал и 25% од Арцелор.[5]

Во април 2006 година, Северстал го купил британскиот производител Carrington Wire.[6]

Во октомври 2006 година, Северстал се здобил со контролен удел во Лучини.

Во ноември 2006 година, Severstal Global Depository Receipts започнал со тргување на Лондонската берза по цена од 12,50 долари.[7]

Во мај 2007 година, Северстал купил 25% од акциите на Арцелор во Севергал.

Во мај 2007 година, Северстал купил дополнителни 9% од Лучини.

Во февруари 2007 година, Северстал ја купил Celtic Resources, компанија за ископување злато со средства во Русија и Казахстан.[8]

Во септември 2007 година, Северстал започнал со работа во Колумбус, Мисисипи.

Во октомври 2007 година, Северстал ги купил Апрелково и Нерунгри Металик, два рудници за злато во источна Русија.

Во мај 2008 година, Северстал Метиз ТАС се согласил на продажба на групата ТАС 34,6% од акциите на АД Днепрометиз на Северстал Метиз.

Во мај 2008 година, Северстал ја купли Спароус Поинт, фабрика за челик во Мериленд, САД, од Арчелор Митал.[9]

Во мај 2008 година, Severstal Resources се здобил со контролен удел во наоѓалиште на железна руда во Западна Африка и стана акционер на Mano River Resources

Во јуни 2008 година, Северстал го купил Esmark Inc. со седиште во Западна Вирџинија, САД.[10]

Во јули 2008 година, Северстал го купил фабриката за челик WCI во Ворен, Охајо, САД.[11]

Во август 2008 година, Северстал Метиз купил 100% од Redaelli Tecna.

Во август 2008 година, Severstal Resources го купил златниот рудник Балажал во Казахстан.[12]

Во ноември 2008 година, компанијата ја купи PBS Coals со седиште во Пенсилванија, САД.[13]

Во ноември 2008 година, Severstal Resources се здобил со контролен удел во High River Gold.[14]

Во 2008 година, компанијата започнала со проширување од 500 милиони долари за да го удвои производството на Северстал Колумбус на 3,4 милиони тони.[15]

Во јануари 2010 година, компанијата го затворила Carrington Wire.[16]

Во март 2010 година, компанијата ги купила сите акции на Групо Лучини од семејството Лучини и станала единствен акционер на компанијата.[17]

Во јуни 2010 година, компанијата продала 50,8% од Lucchini Sp А. на компанија контролирана од Алексеј Мордашов.

Во октомври 2010 година, компанијата се здобила со 43,21% од акциите на Crew Gold.[18]

Во октомври 2010 година, компанијата го создала Nord Gold Nv.

Во октомври 2010 година, компанијата добила лиценца за јагленовото поле Centralnoe во Tyva.

Во ноември 2010 година, бил потпишан Меморандум за соработка со NSDC за изградба на фабрика за челик во Индија.

Во јануари 2011 година, компанијата ги купила преостанатите акции на Crew Gold.[19]

Во март 2011 година, компанијата ги продала своите капацитети во Ворен, Вилинг и Спароус Поинт.[20][21][22]

На 11 февруари 2013 година, рудникот Воркутинскаја на компанијата, во Република Коми во северна Русија, доживела експлозија што предизвикало рушење на рудникот врз тим од 22 луѓе. Во несреќата животот го загубиле вкупно 18 лица.[23]

Во март 2012 година, компанијата се одвоила од Норд Голд.[24]

Во 2014 година, Северстал ги отпуштил своите операции за производство на челик во САД, продавајќи ја поранешната фабрика Руж Стил во Дирборн, Мичиген на АК Стил Холдинг за 700 милиони долари, а нејзината мини-мелница во Колумбус, Мисисипи, изградена во 2007 година, на Стил Динамикс за 1,63 долари. милијарди долари.[25]

Во јануари 2017 година, компанијата го продала Redaelli Tecna.[26]

Во јули 2017 година, компанијата го стекнала долгот на рудникот Јаковлевски.[27]

Во декември 2021 година, според стратегијата за декарбонизација на групацијата, Северстал се согласил да го продаде „Воркутаугол“ на „Русскаја енергија“ ДОО за 15 милијарди рубли.[28] Во меѓувреме, одобрувањето на договорот било одложено од Федералната антимонополска служба во февруари 2022 година [29]

Одржлив развој[уреди | уреди извор]

Одржливиот развој е еден од стратешките приоритети за Северстал.[30] Почнувајќи од 2010 година, компанијата годишно објавува извештај за корпоративна општествена одговорност и одржлив развој.[31]

Во 2018 година, Северстал се приклучил на Глобалниот договор на ОН[32]

Животна средина[уреди | уреди извор]

Во 2018 година, Северстал станал еден од пилотите на програмата на Светската асоцијација за челик за намалување на емисиите на стакленички гасови од глобалната челична индустрија „Степ до“.[33]

Во јуни 2019 година, во врска со Претседателскиот указ од 7 мај 2018 година бр. 204 „За националните цели и стратешките цели на развојот на Руската Федерација за периодот до 2024 година“ и Федералниот проект „Чист воздух“, Северстал влегол во договорот за соработка за намалување на емисиите во воздухот во Череповец со Министерството за природни ресурси и екологија, Росприроднадзор и локалните власти. Во согласност со овој договор, компанијата презела обврски да обезбеди спроведување на мерки кои ќе ги намалат емисиите на загадувачки материи за 30 илјади тони во атмосферата до 2024 година [34]

Северстал пријавил вкупни емисии на CO2e (директни + индиректни) за дванаесетте месеци кои завршуваат на 31 декември 2020 година на 27.860 [35] Kt (-250 /-0,9% годишно). Сè уште нема докази за постојан тренд на опаѓање.

Годишни вкупни емисии на CO2e на Северстал (директни + индиректни) (во килотони)
декември 2017 декември 2018 декември 2019 декември 2020
27.530 [36] 27.770 [37] 28.110 [38] 27.860 [35]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Overland, Indra (2016). „Ranking Oil, Gas and Mining Companies on Indigenous Rights in the Arctic“. ResearchGate. Arran. Посетено на 2 August 2018.
  2. ↑ Overland, I., Bourmistrov, A., Dale, B., Irlbacher‐Fox, S., Juraev, J., Podgaiskii, E., Stammler, F., Tsani, S., Vakulchuk, R. and Wilson, E.C. 2021.
  3. ↑ „History of Severstal“. Steelonthenet.com. Посетено на 2012-10-27.
  4. ↑ KRAMER, ANDREW E. (May 27, 2006). „A Steel Magnate With Kremlin Connections“. The New York Times.
  5. ↑ Business Wire (13 април 2006). "Arcelor and Severstal Inaugurate Severgal, Their Joint Galvanising Line for the Russian Automotive Market". Соопштение за печат.
  6. ↑ „Severstal-Metiz will close Carrington Wire | Metal Bulletin.com“. www.metalbulletin.com. Посетено на 2021-04-30.
  7. ↑ Hotten, Russell (November 9, 2006). „Severstal prices shares at top end“. The Daily Telegraph.
  8. ↑ Sparshott, Jeffrey (12 November 2007). „Severstal Reaches Deal to Acquire Celtic Resources“. The Wall Street Journal. Посетено на 30 April 2021.
  9. ↑ „Severstal to buy U.S. steel plant from ArcelorMittal“. The New York Times. March 24, 2008.
  10. ↑ „Severstal sweetens offer, agrees to acquire Esmark“. Reuters. June 26, 2008.
  11. ↑ Mezger, Roger (May 16, 2008). „Russia's Severstal buying WCI Steel in Warren“. Cleveland Plain Dealer.
  12. ↑ „Russia's Severstal buys gold mine in Kazakhstan“. Reuters. August 11, 2008.
  13. ↑ „Severstal Resources reaches agreement to acquire PBS Coals and expands gold business“. International Mining. August 25, 2008.
  14. ↑ CNW Group. "Severstal Resources acquires a controlling stake in High River Gold". Соопштение за печат.[мртва врска]
  15. ↑ Mamrack, Kristin (13 January 2010). „Severstal to beef up production in 2010“. The Columbus Dispatch.
  16. ↑ „Russia's Severstal to close UK's Carrington Wire“. Reuters. January 18, 2010.
  17. ↑ „Russia Severstal buys remaining 20.2 pct of Lucchini“. Reuters. March 4, 2010.
  18. ↑ "Severstal Completes Acquisition of Stake in Crew Gold Corporation". Соопштение за печат.[мртва врска]
  19. ↑ Globe Newswire (10 јануари 2011). "Severstal Acquires 100% of Crew Gold Corporation". Соопштение за печат.
  20. ↑ „Renco buys 3 Severstal U.S. mills in $1.2 bln deal“. Reuters. March 2, 2011.
  21. ↑ „Severstal to sell Sparrows Point steel mill to Renco Group“. American City Business Journals. March 2, 2011.
  22. ↑ Walker, Andrea K. (March 2, 2011). „Sparrows Point plant to be sold to new subsidiary of Renco Group“. Baltimore Sun. Архивирано од изворникот на 2022-04-22. Посетено на 2022-04-22.
  23. ↑ „Russia Coal Mine Blast: 18 People Dead In Vorkutinskaya Explosion“. Huffington Post. 11 February 2013.
  24. ↑ "Nord Gold Completes Separation from Severstal and Retains Its Stake in High River Gold Mines". Соопштение за печат.
  25. ↑ "Russia’s Severstal Sells U.S. Plants for $2.3 Billion", Bloomberg Business, July 21, 2014.
  26. ↑ „Agreement for sale of Redaelli Tecna“. Financial Times. January 23, 2017.
  27. ↑ „Severstal acquires the debt of Yakovlevsky mine“. Financial Times. July 20, 2017.
  28. ↑ „Компания Троценко купит Воркутауголь за 15 млрд руб“ (руски). РБК. 2021-12-02.
  29. ↑ „ФАС продлила рассмотрение ходатайства Русской энергии о покупке Воркутаугля“ (руски). Интерфакс. 2022-02-02.
  30. ↑ „Severstal Annual Report“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-10-31. Посетено на 2022-04-22.
  31. ↑ „Severstal website CSR Reports“. Архивирано од изворникот на 2021-12-08. Посетено на 2022-04-22.
  32. ↑ „UN Global Compact participants“.
  33. ↑ „Step up programme“. worldsteel association. Посетено на 20 September 2019.[мртва врска]
  34. ↑ „"Северсталь", Минприроды РФ, Росприроднадзор и Вологодская область подписали Соглашение о взаимодействии в рамках федерального проекта "Чистый воздух"“. Severstal. 7 June 2019. Посетено на 20 September 2019.
  35. ↑ 35,0 35,1 „Severstal's Sustainability Report for 2020Q4“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на July 13, 2021.
  36. ↑ „Severstal's Sustainability Report for 2020Q4“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на July 13, 2021.
  37. ↑ „Severstal's Sustainability Report for 2020Q4“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на July 13, 2021.
  38. ↑ „Severstal's Sustainability Report for 2020Q4“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на July 13, 2021.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Северстал&oldid=5140059“