Сараевска пиварница
 Зградата на Сараевската пиварница подигната во 1881 г.[1] | |
| Вид | јавно претпријатие (Сараевска берза: SRPVRK1) |
|---|---|
| Дејност | пијалаци |
| Основано | 24 мај 1864 г. |
| Седиште | Сараево, Босна и Херцеговина |
Клучни личности | Хилмо Селимовиќ |
| Производи | пива, лагери, газирани пијалаци и вода |
| Доход | 76,188 милиони конвертибилни марки (2007)[2] |
Вработени | 320 |
| Мреж. место | матична страница |
Сараевска пиварница — најстарата индустриска пиварница во Босна и Херцеговина, основана во 1864 г. со седиште во Сараево. Таа работела непрекинато и за време на Отоманското Царство и за време на австроунгарската монархија, што ја прави единствената во Европа. Зградата на пиварницата е истакната знаменитост во Сараево, спојувајќи ги ориенталните и класичните европски архитектонски стилови.[3]
Историја[уреди | уреди извор]
Од 1881 г. Сараевската пиварница е сместена на нејзиното сегашно место, стратешки изградена над резервоар за вода длабок 300 метри, што ја прави единствената пиварница во Босна и Херцеговина со сопствен извор на вода. До 1907 г., таа се развила и станала најголемата пиварница во Австроунгарското Царство, произведувајќи 45.000 хектолитри годишно до 1898 г. По Првата светска војна, за време на создавањето на Кралството СХС, производството на пиво се намалило. Во 1923 г., пиварницата била национализирана, станувајќи исклучив снабдувач на кралскиот двор. Помеѓу светските војни, таа го проширила својот дофат со стекнување на пиварници во Славонски Брод (1925) и Петроварадин (1927) и изградба на фабриката за слад во Скопје (1927).
Во 1957 г. била установена првата автоматска линија за флаширање со капацитет од 5.000 шишиња на час, а во текот на следните 15 години, била подложена на обемна реконструкција, зголемувајќи го својот производствен капацитет на 400.000 хектолитри годишно.
Во текот на 1980-тите, пиварницата се соочила со својата најголема криза, сместена на 20-то место меѓу 28-те пиварници во Југославија. Меѓутоа, до 1991 г., таа била модернизирана и нејзиното производство тројно се зголемило, придвижувајќи ја до една од четирите најдобри пиварници во Југославија.
Развојот на пиварницата бил запрен за време на Босанската војна (1992 — 1995), за време на која претрпела значителна штета што надминува 20 милиони долари. И покрај судирот, производството продолжило на симболично ниво, обезбедувајќи неопходна пивка вода за опколениот град Сараево. Од 1996 до 2013 г., обемните напори за преустројство во вкупна вредност од околу 43 милиони евра ја оживеале и модернизирале пиварницата.[4]
Производство[уреди | уреди извор]
- Сараевско (лагер)
- Сараевско премиум
- Безалкохолни пива
- Лејла (вода)
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Austrougarski period (1878-1918) Sarajevska pivara“. sarajevska-pivara.com. Посетено на 12 September 2015.
- ↑ „Sarajevska pivara - 2007 bilance“. Архивирано од изворникот на 2011-07-06. Посетено на 4 November 2015.
- ↑ „Sarajevska pivara d.o.o“. web.archive.org. 2011-07-06. Архивирано од изворникот на 2011-07-06. Посетено на 2024-03-24.
- ↑ „Historijat“. Sarajevska Pivara (англиски). Посетено на 2024-03-24.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 |
„Сараевска пиварница“ на Ризницата ? |