Самогласка од среден ред

Од Википедија — слободната енциклопедија
Табела на самогласки по МФА
Предни Речиси​предни Средни Речиси​задни Задни
Затворени
iy
ɨʉ
ɯu
ɪʏ
ʊ
eø
ɘɵ
ɤo
ɛœ
ɜɞ
ʌɔ
æ
aɶ
ä
ɑɒ
Речиси затворени
Полузатворени
Средни
Полуотворени
Речиси отворени
Отворени
Самогласките во парови се: незаоблена • заоблена

Помош за МФА • легенда • табела •  табела со звуци • погл.

Самогласка од среден ред (или централна самогласка) е вид на самогласен глас присутен во извесни јазици. Карактеристично за овој глас е тоа што јазикот се става на половина пат помеѓу положбата за предна самогласка и задна самогласка. Во македонскиот јазик, единствената самогласка од среден ред е а,[1] и тоа во неакцентирана крајна положба, како во „ќерка“.

Според Меѓународната фонетска азбука (МФА), самогласки од среден ред се:

Напати се среќаваат и наменски симболи ᵻ, ᵿ (ɪ, ʊ) за речиси затворена незаоблена самогласка од среден ред.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Кепески, Круме (1990). Граматика на македонскиот литературен јазик (X. изд.). Скопје: Просветно Дело. стр. 61.