Комета ИСОН (Ц/2012 С1)

Од Википедија — слободната енциклопедија
Ц/2012 С1 (ИСОН)
Comet ISON as captured by TRAPPIST on 15 November 2013
Откривање
ОткривачВ. Невски
Откриена21 септември 2012 година
Орбитални особености A
Епоха14 декември 2013 година
(ЈД 2456640.5)
Вид орбитаОрт облак
Перихел0,01244 ае (ку)
Занесеност1.000000086 (епоха 1950)
ПериодТраекторија на исфрлање (епоха 2050)
Наклон62.4°
Последен перихел28 ноември 2013 година

Комета ИСОН формално позната како „Ц/2012 С1““, била комета од Ортовиот Облак откриена на 21 септември 2012 година од Виталиј Невски (Виталий Невский, Витебск, Белорусија) и Артјом Новичонок (Артём Новичонок, Кондопога, Русија)[1]

Историја[уреди | уреди извор]

Откритието е направено со помош на 04-метар (160 ин) рефлектор на Меѓународната научна оптичка мрежа (ИСОН во близина на Кисловодск , Русија Обработката на податоците беше спроведена од автоматизирана програма за откривање астероиди CoLiTec. Последователните набљудувања беа направени на 22 септември 2012 година од тим од опсерваторијата Реманзако во Италија користејќи ја мрежата iТелескоп, откритието беше објавено од Центарот за мали планети на 24 септември..

Набљудувањата од Свифт во јануари 2013 година сугерираа дека јадро на кометата ИСОН е околу Предлошка:Конвертирај во пречник. Подоцнежните проценки биле дека јадрото има само околу 2 kiloметарs (6,561 ст 8 ин) во пречник.

Набљудувањата на Орбитер за извидување на Марс (МРО) сугерираа дека јадрото е помало од [convert: unknown unit] (05 ми) во пречник.

Набргу по откривањето на кометата ИСОН, медиумите објавија дека таа може да стане борец од полна Месечина. Меѓутоа, како што се случуваа настаните, никогаш не стана доволно светло за да биде лесно видливо со голо око. Понатаму, се распадна додека минуваше блиску до Сонцето. Извештаи на 28 ноември 2013 година (денот на преминот перихел)[2].

Орбита[уреди | уреди извор]

Кометата C / 2012 S1 беше во [перихел] на 28 ноември 2013 година на растојание од 0,012 AJ (1,8 милиони km) од центарот на Сонцето. Бидејќи полупречникот Сонце е 695.000 km, кометата ќе патува околу 1,1 милион km над нејзината површина. Траекторијата на кометата е речиси параболична, што покажува дека ова е првиот премин на кометата во близина на Сонцето и дека е „свеж“ објект од Ортовиот Облак. Кометата ќе патува околу 10,8 милиони километри од [[Марс]] на 1 октомври 2013 година, а на 26 декември 2013 година ќе зборува [[Земја]]та на 63 милиони километри.

Параметрите на орбитата на кометата ИСОН се слични на орбитата на „Големата комета од 1680 година“, што укажува на потенцијална врска помеѓу двата објекти, односно дека настанале со фрагментација на исто тело. Земјата ќе ја пресече траекторијата на кометата на 14 и 15 јануари 2014 година, што може да предизвика појава на метеорски поток.

Видливост[уреди | уреди извор]

Во моментот на нејзиното откритие, кометата имала [привидна величина | привидна осветленост] од +18,8 степени. Беше премногу темно за да се види со голо око или со помал телескоп, но доволно светло за да биде достапно за напредните аматери со големи телескопи. Кометата ќе стане посветла кога ќе се приближи до Сонцето и откако ќе помине низ перихелот, нејзиниот сјај повторно ќе се намали. Се очекува кометата да стане видлива со помали аматерски телескопи во средината на август 2013 година, а би требало да биде видлива со голо око до крајот на октомври.

Во октомври, кометата ќе помине низ соѕвездието Лав, во близина на светлата ѕвезда Регулар. После тоа, кометата ќе се приближи до планетата Марс, што на набљудувачите ќе им олесни да ја пронајдат кометата. Во ноември, кометата ќе помине покрај ѕвездата Спика во соѕвездието Девица и планетата Сатурн. Кога минува низ перихелот, кометата ќе стане многу светла доколку не се распадне поради интензивната топлина предизвикана од близината на Сонцето. Во случај кометата да не се распадне, ќе стане многу светол објект, веројатно посветлен од најсветлите ѕвезди на ноќното небо. Може накратко да стане посветла од полната Месечина, но бидејќи кометата ќе биде многу блиску до Сонцето, нејзиното набљудување ќе биде тешко.

Кометата ќе биде во најповолна положба за набљудување откако ќе помине низ перихелот, кога ќе се оддалечи од Сонцето. Во случај кометата да го преживее преминот низ перихелот, би можела да биде многу сјајна со многу долга опашка. Со секој ден по перихелот, кометата полека ќе го губи својот сјај. Набљудувањето на комети по перихел ќе биде можно од двете полутопки на Земјата, при што набљудувачите од северната полутопка се во подобра позиција за набљудување.

Предвидувањето на осветленоста на кометата е многу тешко и не е можно со сигурност да се каже колку светлина ќе достигне кометата ИСОН. Астрономите досега направиле неколку грешки во предвидувањето на осветленоста на кометите, особено кога минуваат многу блиску до Сонцето. Постои можност кометата ИСОН да „пропадне“ како кометата Кохотек од 1973 година или да го достигне сјајот на кометата Икеја-Секи од 1965 година, која накратко беше светла речиси како полна месечина.[3].

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ C/2012 S1 (ISON)
  2. ↑ Comet C/2012 S1 ISON
  3. ↑ „Comet C/2012 S1 (ISON)“. Архивирано од изворникот на 2022-01-18. Посетено на 2021-11-19.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Комета_ИСОН_(Ц/2012_С1)&oldid=4856888“