Екатерина Паница
| Екатерина Паница | ||
| Родена | 2 ноември 1882 Кукуш, Отоманско Царство | |
|---|---|---|
| Починала | 1967 Софија, Бугарија | |
| Националност | Македонка | |
| Занимање | просветен работник | |
| Сопружник | Тодор Паница | |
| Татко | Иван Измирлиев | |
| Мајка | Рушка Измирлиева | |
| Роднини | Христо Смирненски | |
Екатерина (Катерина) Иванова Измирлиева, по мажот ѝ Паница, нарекувана Додата и Ковалевска[1] (родена во 2 ноември 1882 година во Кукуш - починала во 1967 година во Софија) — македонски просветен работник, сопруга на револуционерот Тодор Паница.[2]
Животопис[уреди | уреди извор]
Екатерина Паница завршила Солунската женска егзархиска гимназија во 1900 година[3], а потоа била учителка во с. Просечен (Драмско)[4], во Солун и во с. Горно Броди (Серско)[5][6]. Подоцна емигрирала во Бугарија и била учителка во Несебар и во други места. Била соработник на ТМОРО. На 17 мај 1907 година се омажила за Тодор Паница.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Николов, Борис. ВМОРО – псевдоними и шифри 1893 – 1934, Звезди, 1999, стр.36, 53
- ↑ Ристовски, Блаже, уред. (2009). „Игновски“. Македонска енциклопедија. , книга I (А-Љ). Скопје: МАНУ. стр. 595. Text "series " ignored (help)
- ↑ Кандиларовъ, Георги Ст (1930). Българскитѣ гимназии и основни училища въ Солунъ (по случай на 50-годишнината на солунскитѣ български гимназии). София: Македонски Наученъ Институтъ, печатница П. Глушковъ. стр. 162.
- ↑ Чаков, Михаил. Дневник на революционния ми живот.
- ↑ Куманов, Милен. „Македония. Кратък исторически справочник“, София, 1993, стр. 108.
- ↑ Македония в пламъци. Освободителните борби на българите от Македония в спомени на дейци на Вътрешната македоно-одринска революционна организация (Андон Кьосето, Анастас Лозанчев, Григор Попев, Аргир Манасиев, Христо Пасхов, Мите Хаджимишев, Кръсто Лазаров, Екатерина Паница). Записал Б. Мирчев. Съст. И. Бурилкова, Ц. Билярски. С., 2003.