Драган Андрески
| Драган Андрески | |
|---|---|
| Роден | 1950 с. Обршани, Прилепско, НР Македонија, ФНР Југославија |
| Држава |
|
| Служба | 1973–2009 |
| Чин | генерал потполковник (2006–2009) Целосен список на чиновите |
| Одликувања | Целосен список на одликувањата |
Драган Андрески — македонски воен генерал.
Животопис[уреди | уреди извор]
Тој е роден во 1950 година во прилепското село Обршани. Основно образование завршува во своето родно село, а гимназиско образование во Битола. Високо воено образование стекнува на воените академии во Белград и Задар, насока артилерија.
Во 1973 година дипломира и ја започнува својата служба во Југословенската народна армија како командир на вод во Струмица. Во 1974 година е поставен за командир на батерија. Во 1975 година е преместен во Скопје, каде што до 1988 година е заменик командант, а потоа и командант на дивизион. Во меѓувреме, во 1985 година ја завршува Командно-штабната академија на Копнената војска на ЈНА во Белград. Од 1988 до 1990 година служи во Приштина како референт, а потоа и заменик началник на артилерија во корпус. Во 1990 година е преместен во Врање, каде што е началник на штаб на артилериска бригада, а воедно и заменик командант на бригадата, сѐ до распадот на Југославија.
Како и други припадници на ЈНА од Македонија, во 1992 година ја продолжува својата служба во новоформираната Армија на Република Македонија. Од 1992 година е во Куманово, каде што до 1994 година е командант на пешадиска бригада, а воедно и командант на касарната и гарнизонот, а од 1994 до 1995 година началник на одделението за оперативни работи на Првиот армиски корпус. Во 1995 година завршува висока воена академија (генералска школа) во Истанбул и е преместен во главниот град Скопје. Од 1995 до 1996 година е командант на гардиска бригада, а воедно и командант на касарната „Илинден“. Во 1996 година е началник на одделението за оперативни работи, а воедно и заменик на помошникот на началникот на Генералштабот на Армијата за борбена готовност и оперативни работи.
Во 1996 година е поставен за воен претставник на Македонија во Турција, со што е прв воен претставник на Републиката во странство. Оваа должност ја извршува до 2000 година. Таа година е унапреден во чин бригаден генерал. Од 2000 до 2001 година е командант на гранична бригада. Од 2001 до 2004 година е началник на Г-3 во Генералштабот на Армијата. Во периодот од 2004 до 2008 година е воен претставник на Републиката во Хрватска, Словенија и Италија. Во 2009 година се пензионира со чинот генерал потполковник.
Од 2014 до 2015 година е советник за воена дипломатија на министерот за одбрана. Од 2015 година е претседател на Клубот на генералите.[1]
Чинови[уреди | уреди извор]
- потпоручник (1973–1974)
- поручник (1974–1976)
- капетан (1976–1979)
- капетан прва класа (1979–1983)
- мајор (1983–1987)
- потполковник (1987–1993)
- полковник (1993–2000)
- бригаден генерал (2000–2003)
- генерал мајор (2003–2006)
- генерал потполковник (2006–2009)
Одликувања[уреди | уреди извор]
Орден за воени заслуги со сребрени мечеви (1975)- Орден на Народната армија со сребрена ѕвезда (1975)
- Орден за воени заслуги со златни мечеви (1980)
- Орден на трудот со сребрен венец (1984)
- Орден на Народната армија со златна ѕвезда (1989)
Орден на хрватскиот тролист (2008)
Медал за придонес во одбраната
Златна значка на Армијата
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Стојановски, Мирослав; Стојаноски, Борис (2017). Воени генерали од Македонија (1943-2017). Скопје: Клуб на генерали на Република Македонија. стр. 24–27. ISBN 978-608-65955-2-4.