Врбово

Координати: 40°03′N 21°36′E / 40.050° СГШ; 21.600° ИГД / 40.050; 21.600
Од Википедија — слободната енциклопедија
Врбово
Ιτέα
Врбово is located in Грција
Врбово
Врбово
Местоположба во областа
Врбово во рамките на Гребен (општина)
Врбово
Местоположба на Врбово во Општина Гребен и областа Западна Македонија
Координати: 40°03′N 21°36′E / 40.050° СГШ; 21.600° ИГД / 40.050; 21.600
ЗемјаГрција
ОбластЗападна Македонија
ОкругГребен
ОпштинаГребен
Најг. вис.&10000000000000650000000650 м
Најм. вис.&10000000000000620000000620 м
Население (2011)[1]
 • Општ. един.133
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)
Пошт. бр.51 100
Повик. бр.+30 24620
Рег. таб.ΡΝ

Врбово — село во Гребенско, Егејска Македонија, Република Грција. Во селото според пописот од 2011 година има 133 жители

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа 20 километри источно од градот Гребен и 5 км источно од реката Бистрица.

Историја[уреди | уреди извор]

Под владение на Османлиското Царство[уреди | уреди извор]

Кон крајот на ХІХ век Врбово е грчко христијанско село во нахијата Венци во Кожанската каза на Османлиското Царство. Според статистиката на Васил К’нчов во текот на 1900 година во Врбово живее 131 Грк.[2] Според грчкиот конзулат во Еласона во 1904 година во Βούρμποβο има 94 Грци христијани.[3] Според записите од Бугарската егзархија на Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Врбово (Virbovo) има 150 Грци.[4]

Грчка окупација[уреди | уреди извор]

Во периодот на Првата балканска војна во 1912 година во селото влегуваат грчки војски и по Втората балканска војна во 1913 година Врбово влегува во составот на Кралството Грција.

Во 1927 година името на селото е сменето во Итеја.

Стопанство[уреди | уреди извор]

Населението во селото се занимава со земјоделство и сточарство.

Демографија[уреди | уреди извор]

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011 2021
Население 189 208 284 227 240 189 242 133
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Централната црква „Свети Илија“ е споменик на културата. Годишната селска слава се слави на Мала Богородица - 8 септември.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
  2. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 281.
  3. Σπανός, Κώςτας. "Η απογραφή του Σαντζακίου των Σερβίων", in: "Ελιμειακά", 48-49, 2001.
  4. Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, pp. 212-213.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]