Верверици: Разлика помеѓу преработките
[непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 6: | Ред 6: | ||
==Живеалиште== |
==Живеалиште== |
||
''' |
'''Верверицата''' си прави гнездо,а често користи и изградени гнезда од врани и страчки, кои само ги подредува за своите потреби. Гнездото од горната страна е покриено, аод долната страна се наоѓаат влезовите. |
||
==Размножување== |
==Размножување== |
Преработка од 15:13, 6 април 2013
Оваа статија моментално е под поголема промена за краток временски период. Би ве замолиле за учтивост — не уредувајте ја страницата додека стои поракава. Корисникот кој ја ставил оваа ознака ќе биде означен во историјата на страницата. Ако страницата не е уредувана веќе неколку часа, отстранете ја предлошкава. Поракава постои со цел да се избегнат спротивставените уредувања. Отстранете ја меѓу уредувања за да им овозможите и на другите да ја уредуваат страницава. Последното уредување на оваа Оваа статија го направи DanielZdraveski (разг| прид) пред 11 година. (Поднови) |
Верверицата спаѓа во класата цицачи (Mammalia), ред гризачи (Rodentia).
Изглед
Обичната верверица (заедно со опашката) е долга 45 см. Половина од оваа должина отпаѓа на китнестата опашка. Бојата на крзното и варира[1], според местото каде што живее. Таа може да биде `рѓесто-црвеникава, црвено костенлива до речиси црна. Возимскиот период на врвот од ушите има пискули од долги влакна
Живеалиште
Верверицата си прави гнездо,а често користи и изградени гнезда од врани и страчки, кои само ги подредува за своите потреби. Гнездото од горната страна е покриено, аод долната страна се наоѓаат влезовите.
Размножување
Верверицата се пари кон крајот на март, а по 35 дена донесува од 3-5 млади, кои 9 дена се слепи.
За неа
Не е друштвено животно. Живее сама и нема зимски сон. Се храни со папки и изданоци од дрвјето, потоа со различни семиња, плодови, со ореви, лешници, семиња на изголените дрвја, желади, буклинки и друго. До колку наиде на птичјо гнездо, младите ги убива.
Наводи
- ↑ „Ловечки прирачник“, Скопје, октомври, 1978