Социјален конструкционизам
Социјалниот конструкционизам или социјалната конструкција на реалноста (исто така социјален концепт) е теорија на познание во социологијата и комуникациската теорија која го проучува развојот на заедничките изградени разбирања за светот кои ја формираат основата на заедничките претпоставки за реалноста. Теоријата се центрира на тоа што човечките суштества го рационализираат нивното искуство преку создавањето на модели на социјалниот свет и споделувањето и реификацијата на овие модели преку јазикот.[1]
Дефиниција
[уреди | уреди извор]Социјалната конструкција се однесува на значењето, поимот или конотацијата дадена на некој објект или настан од страна на општеството и усвоена од страна на жителите на општеството во однос на тоа како тие го гледаат или се справуваат со предметот или настанот. Според ова, социјалната конструкција како идеја е широко прифатена како природна од страна на општеството, но може или не може да претставува реалност заедничка и за оние кои се надвор од општеството и е "пронајдок или артефакт на тоа општество".[2]
Главен фокус на социјалниот конструкционизам е да ги открие начините на кои поединците и групите учествуваат во конструкцијата на нивната перцепирана општествена реалност. Тоа вклучува истражување на начините на кои општествените феномени се развиваат, институционализираат, знаат и претвораат во традиција од страна на луѓето.
"Социјалниот конструкционизам прифаќа дека постои објективна реалност. Тој се занимава со тоа како знаењето е градено и разбирано. Затоа има епистемолошка а не онтолошката перспектива. Критиките и недоразбирањата се јавуваат кога овој централен факт погрешно е толкуван. Ова е најмногу евидентно во дебатите и критиките околу реализмот и релативизмот. Зборовите на Кирк и Милер се релевантни кога тие укажуваат на тоа дека потргата по конечна, апсолутна вистина се остава на филозофите и теолозите. Социјалниот конструкционизам става голем акцент на секојдневните интеракции помеѓу луѓето и како тие го користат јазикот при градењето на нивната реалност. Тој се фокусира на и ги испитува општествените практики во кои учествуваат луѓето".[3]
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Leeds-Hurwitz, W. (2009). Social construction of reality. In S.Littlejohn, & K.Foss (Eds.), Encyclopedia of communication theory. (pp. 892-895). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications, Inc. doi:10.4135/9781412959384.n344
- ↑ „Social constructionism Facts, information, pictures | Encyclopedia.com articles about Social constructionism“. Посетено на 2015-10-19.
- ↑ Andrew Tom 1999
Дополнителна литература
[уреди | уреди извор]Книги
[уреди | уреди извор]- Peter L. Berger and Thomas Luckmann, The Social Construction of Reality : A Treatise in the Sociology of Knowledge (Anchor, 1967; ISBN 0-385-05898-5).
- Joel Best, Images of Issues: Typifying Contemporary Social Problems, New York: Gruyter, 1989
- Ian Hacking, The Social Construction of What? Cambridge: Harvard University Press, 1999; ISBN 0-674-81200-X
- John Searle, The Construction of Social Reality. New York: Free Press, 1995; ISBN 0-02-928045-1 .
- Charles Arthur Willard, Liberalism and the Problem of Knowledge: A New Rhetoric for Modern Democracy Chicago: University of Chicago Press, 1996; ISBN 0-226-89845-8.
- Vivien Burr. Social Constructionism, 2nd ed. Routledge 2003]
- Wilson, D. S. (2005), "Evolutionary Social Constructivism". In J. Gottshcall and D. S. Wilson, (Eds.), The Literary Animal: Evolution and the Nature of Narrative. Evanston, IL, Northwestern University Press; ISBN 0-8101-2286-3. Full text
- Sal Restivo and Jennifer Croissant, "Social Constructionism in Science and Technology Studies" (Handbook of Constructionist Research, ed. J.A. Holstein & J.F. Gubrium (Guilford, NY 2008, 213–229; ISBN 978-1-59385-305-1
- Ellul, Jacques. Propaganda: The Formation of Men's Attitudes. Trans. Konrad Kellen & Jean Lerner. New York: Knopf, 1965. New York: Random House/ Vintage 1973
- Paul Ernest, (1998) Social Constructivism as a Philosophy of Mathematics; Albany, New York: State University of New York Press
- Kenneth Gergen, (2009, 2nd edition), An Invitation to Social Construction. Los Angeles: Sage.
- Glasersfeld, Ernst von (1995), Radical Constructivism: A Way of Knowing and Learning. London: RoutledgeFalmer.
- Hibberd, Fiona J. (2005), Unfolding Social Constructionism. New York: Springer. ISBN 0-387-22974-4
- André Kukla (2000), Social Constructivism and the Philosophy of Science, London: Routledge, ISBN 0-415-23419-0, ISBN 978-0-415-23419-1
- Poerksen, Bernhard (2004), The Certainty of Uncertainty: Dialogues Introducing Constructivism. Exeter: Imprint-Academic.
- Schmidt, Siegfried J. (2007), Histories and Discourses: Rewriting Constructivism. Exeter: Imprint-Acadenic.
- Sheila McNamee and Kenneth Gergen (1999). Relational Responsibility: Resources for Sustainable Dialogue. Thousand Oaks, California: Sage, Inc. ISBN 0-7619-1094-8.
- Sheila McNamee and Kenneth Gergen (Eds.) (1992). Therapy as Social Construction. London: Sage ISBN 0-8039-8303-4.
- Lowenthal, P., & Muth, R. (2008). Constructivism. In E. F. Provenzo, Jr. (Ed.), Encyclopedia of the social and cultural foundations of education (pp. 177–179). Thousand Oaks, CA: Sage.
- Paul Boghossian (2006) Fear of Knowledge: Against Relativism and Constructivism. Oxford University Press. Online review: http://ndpr.nd.edu/news/25184/?id=8364
- Darin Weinberg. 2014. Contemporary Social Constructionism: Key Themes. Philadelphia, PA: Temple University Press
Статии
[уреди | уреди извор]- Kitsuse JI, Spector M. Toward a sociology of social problems: Social conditions, value-judgements, and social problems, Social Problems, 20(4) 407-19, 1973
- Mallon, Ron, "Naturalistic Approaches to Social Construction", The Stanford Encyclopedia of Philosophy, Edward N. Zalta (ed.).
- Metzner, Andreas (1998), Constructions of Environmental Issues in Scientific and Public Discourse, in: Mueller, F.; Leupelt, M. (Eds.): Eco Targets, Goal Functions and Orientors. Berlin, Heidelberg, New York (Springer Publishers) 1998, pp. 171–192