Никеи
Никеи (грчки: Νείκεα), односно Никеите, во старогрчката митологија биле божества на караницата. Прикажувани се како група зли демони на полпаките и судирите.
Митологија[уреди | уреди извор]
Според Хесиод Никеите ги родила Ерида по пат на партеногенеза, а според Хигин, тие се потомство на Етер и Геја.[1] На некој начин тие се споменуваат како причинители на караницата меѓу Океан и Тетија, кога Хера побрзала да ги смири, зашто не заборавила дека тие ја израснале.[2]
Толкување[уреди | уреди извор]
Според некои извори, Хесиод во својата „Теогонија“ ги спомнува Никеите (раздорот) и Филота (пријателството) како ознака за крајниот принцип на устројството на космосот.[3]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Никеи
- ↑ Вавилон, Мемфис, Персеполис: источниот контекст на грчката култура; Волтер Буркерт
- ↑ Frank Reynolds, David Tracy. Myth and philosophy: Никеи и Филота стр.98