Мазучо Салернски
Мазучо Салернски (1410-1475), роден како Томазо Гвардати, бил италијанскиот поет.
Роден во Салерно или Соренто, тој е најпознат денес po „Новајлијата“ („Il Novelino“), збирка од 50 „роман“ или раскази, од кои секоја се претпочита со писмо за посветеност на славна личност и со епилог што го содржи „моралот“ на приказната.
Приказните имаат силно антиклерично наклонување, поради што „Новајлијата“ бил вклучен во првиот „Индекс на забранетите книги“ во 1557 година.
33-та од овие приказни е приказната „Мариото и Ганоца“, која очигледно била прилагодена од Лујџи да Порто (1485-1529) најпрво како „Јулија и Ромео“ (Giulietta e Romeo), а подоцна како „Historia novellamente ritrovata di due nobili amanti“ („Ново-извадена приказна на двајца благородни љубовници“). Овие три приказни, плус уште една подоцнежна верзија на Матео Бандело и преводот на англиски јазик од Артур Брук во поемата „Трагичната историја на Ромео и Јулија“ (Tragicall Historye of Romeus and Juliet) (1562) се чини дека се извори за познатата претстава на Шекспир „Ромео и Јулија“.
Наводи[уреди | уреди извор]
- "Shakespeare in Love"—The Supressed Italian Connection by Nicholas A. Patricca