Харку Манор

Манор Харку бил имот во Харјума, Естонија. Според сегашните административни граници, се наоѓа на парохијата Харку во округот Харџу.

Историја

Објектот прво бил изграден како мало упориште, а дури подоцна станал имот. Во средниот век, замокот служел како резиденција за центарот на замениците на Талин. Во 1679 година, имотот бил купен од познатото семејство на фон Уекскул и до 18 век тие почнале да ја градат главната зграда во барокен стил.

Во септември 1710 година, полузавршениот Харку Манор бил искористен како место за потпишување на капитулантскиот договор меѓу руските сили и Шведска со локалното благородништво. Договорот ставил крај на Големата северна војна и станал главна основа за Балтичките специјални договори од 18-19 век со кои Естонија, под руско владеење 200 години, ја задржала својата значителна автономија и не станал типична руска провинција.

Фон Будбергс, кој го стекнал имотот во 1755 година, ја обновил зградата во стил на раниот класицизам. Изгледот во неоренесансниот стил на замокот го дал фон Унгерн-Штернберг во 1875 година. Зградата исто така била продолжена.

Од 1892 година, имотот имал многу различни сопственици и бил купен од Херман фон Харпе во 1912 година за 300 000 рубли. Истата година фон Харпе продал дел од имотот на 158 селани. Во 1919 година, имотот бил експроприран од Херман фон Харпе.

Во 1920-1930-тите, непосредно пред Втората светска војна, зградата служела многу улоги: објект за рехабилитација за малолетни криминалци (т.н. „Харку колон“); Затвор за возрасни Харку; Харку работен камп за работни презири за пијаници и избегнувачи на работа. Затворениците морале да работат во тресетни мочуришта и на полиња. Работата со добиток и земјоделски култури обезбедила дополнителна храна. Тресетската индустрија се покажала како особено корисна бидејќи на владата и требало многу тресет за греење. 1924 година била година на штрајк на затворениците во затворот Харку.

Од 1957 година Харку Манор бил сместен под Институтот за експериментална биологија и бил во сопственост на Естонската академија на науките, а подоцна и на Естонскиот универзитет за животни науки.

Од 2014 година Харку Манор е во сопственост на Баула Arрендус ОУ.

Во близина на главната зграда на Манор Харку има и други доградби кои прават одлични објекти за разгледување. На пример, историскиот комплекс за говеда и урнатините на стаклена градина со две кули што личат на средновековно упориште (и двете од крајот на 19 век). Исто така,шталата и шталата за коњи сè уште стојат, и граничат со долгиот преден терен на главната зграда. Многу други доградби сè уште останати, иако на некој начин се повторно изградени.

Има два пата кои водат до автопатот Талин-Кеила, едниот кон Талин, другиот кон Кеила (Хујуру). Отпрвин, двата пата биле дизајнирани како украсени улички долги 800 метри.

Во близина на комплексот Манор, во 20 век додале многу нови градби, од кои повеќето се наоѓаат североисточно и западно од стариот комплекс.

Архитектура

Она што го прави Харку Манор, вредна е неговата многу разновидна архитектонска историја. Сегашната манор куќа датирала од почетокот на 18 век. Две крила биле додадени на двокатната главна зграда како дел од модернизационите работи што се случиле во 1870 година.

Фасадата на главната зграда е украсена со малку истакнати странични авант-корпус широки на прозорецот и со централен аван-кор кој е широк три прозорци. Сите овие се украсени со двојни пиластри и историски фронтон. На задната страна, централниот аванкорпус позабележително штрчи од фасадата и има класичен триаголен фронт. Сите педименти имаат заоблени прозорци на вториот кат. На зградата од десната страна е прикачена мала веранда.

Во близина на влезот се наоѓаат административни згради со високи скалести фронтови од варовник и историски абамурус со украсни кули, кои личат на упориште. Во близина се наоѓаат урнатините на замок, веројатно од 14 век.

Зачувани се и житница и шталата на долгиот преден плоштад на главната зграда, иако моментално се скриени од сенките на дрвјата. Фасадите на двете згради се украсени со сводови. Зачувани се и многу други помошни објекти, иако неколку од нив се обновени.

Знаменитости

Парк на Харку Манор

Големиот парк од 20 хектари првично бил дизајниран во обичен стил. Во тоа време, парче тревник опкружен со кружен тек стоел пред фасадата на главната зграда и тераси се спуштале од фасадата на градината до барите. Во главниот дел, паркот е зачуван во послободно дизајниран распоред, што е илустрирано со лабавото поставување на чистини и групи дрвја.

Долгата чистина југоисточно од главната зграда е особено добро дизајнирана. Задниот раб на чистината од двесте метри е украсен со широколисни дрвја, а од страните се засадени дрвни групи со круни во различни бои и форми. До тие дрвја растат ниско расцутени грмушки. Употребата на густи темнозелени групи елки, односно таканаречените кулиси, на работ на чистината додава уште поголема длабочина на расчистувањето.

Во средината на паркот има три хектари големо езерце со пет мали острови и варовно дно. Езерцето потекнувало од реликтно езеро. Питер Лудвиг Константин фон Унгерн-Штернберг го преобликувал езерото во 19 век. Почвата што останала од проширувањето и продлабочувањето на езерото била натрупана во средината на езерцето за да формираат пет острови кои биле украсени со разни скулптури и поврзани со мостови.

Гордоста на паркот „Харку Манор“ е сикамор кој ја носел титулата најшироко дрво во Естонија повеќе од 25 години. Во 1976 година, секоја гранка на дрвото со две гранки била широка два метри, но до летото 2004 година една од гранките се скршила, а обемот на другата гранка на висина на градите била 320цм.

Надворешни врски

Харку Манор на порталот естонски Манорс.