Фитофармакологија
Фитофармакологија ― студија и практика за искоренување на патологијата на растенијата која потекнува од Здружението на германски лекари за растенија (германски: Verbandes Deutscher Pflanzenärzte; 1928–1939), предводено од Ото Апел, познат како „организатор на германската заштита на растенијата“, кој првично ја дефинирал терминологијата „фито медиција“ или „медицина на растенијата“. Германското фитомедицинско друштво (Deutsche Phytomedizinische Gesellschaft) е едно од таквите организации кои се занимавале во ова поле.[1] Академските програми во фитомедицината, како што е Универзитетот во Хоенхајм, ги разгледуваат меѓусебните врски помеѓу патогените микроорганизми и културите, методите за контрола на болеста и програмите за истражување.[2]
Во 1936 година, поимот фитофармакологија бил користен за полето на проучување на лекови кои влијаат на растенијата.[3]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Phytomedicine“. Deutschen Phytomedizinischen Gesellschaft e.V. (German Phytomedical Society eV, Scientific Society for Plant Health and Plant Protection of 1928). Архивирано од изворникот на 2018-06-18. Посетено на 2023-11-11.
Just as one calls a doctor to a sick person or animal, one should also be able in the future to call on the advice of a plant doctor when plant sickness occurs. This doctor should be capable of diagnosing the disease and, in the case of the most important and common diseases, to prescribe a cure or means of preventing the disease spreading. He should ….. also be concerned with prevention, much as hygiene is in human medicine
- ↑ „Program in phytomedicine“. Institute of Phytomedicine, University of Hohenheim, Germany. 5 октомври 2017. Посетено на 11 ноември 2023.
- ↑ David Macht, "Phytopharmacological reactions of normal, toxic and atoxic sera", Proceedings of the National Academy of Sciences (USA), том 22, стр. 384-389, 1936.
|