Унгарски национален природен историски музеј
Историја на музејот[уреди | уреди извор]
Фондација[уреди | уреди извор]
Во 1802 година грофот Ференц Сеченини ја понудил својата библиотека и неговата нумизматичка колекција во корист на унгарската нација, со цел да се утврди основата на идната национална библиотека и научен и образовен центар. Оваа фондација довела до Унгарскиот национален музеј (и библиотеката Сечени ). Во рамките на музејот, минералната колекција на Џулијана Фестетика , сопруга на пребројувањето, служеше како потекло на идните колекции на природна историја.
Првата палеонтолошка колекција била подарок на надвојводата Рајнер во 1811 година, а првата зоолошка колекција била купена истата година. Во 1818 година му бил понуден хербариумот на Пал Китебел во музејот, што довел до нов ботанички оддел.
Во времето на унгарската револуција против Австриската империја во 1848 година, минералната колекција засолнила околу 13.000 примероци и зоолошката збирка околу 35.000 примероци. Сепак, во периодот по падот на револуцијата, единствената голема промена било стекнувањето на збирките на Кралското унгарско Природноисториско општество во 1856 година.
Од 1870 година, Унгарскиот национален музеј имал посебни одделенија зоологија, ботаника и минералогија. Големината на овие колекции надминала 1 милион примероци до крајот на XIX век.
Помеѓу светските војни[уреди | уреди извор]
Во 1927 година, кога Будимпешта била домаќин на Десеттиот Светски Конгрес на зоологија, колекцијата на инсекти имала околу 3 милиони примероци, така што морала да се премести во зграда во улицата Барос. Постојано зголемените колекции биле пренатрупани и тешко се одржувале во рамките на Националниот музеј, со што било формиран делумно посебен музеј за природна историја во 1933 година.
Повеќето ботанички колекции загинале за време на војната.
По Втората светска војна[уреди | уреди извор]
За време на револуцијата 1956 година против советската окупација, артилериските снимки ја погодиле главната зграда на Националниот музеј. Африканската изложба и поголемиот дел од минералошките и палеонтолошките збирки загинаа. Понатаму, зградата Барос Стрит, исто така, била погодена неколку дена подоцна. 36.000 препарирани птици, 22.000 јајца птици, 13.000 риби, 40.000 водоземци и влекачи, 500.000 мекотели, 60.000 видори и 200.000 диптери биле изгорени, заедно со 100.000 тома научни книги и реприза. (Многу од животинските примероци биле чувани во алкохол. )
Неколку години по падот на револуцијата, Зигмонд Széchenyi направил експедиции за лов на игра во Африка за да го замени она што беше изгубено на изложбата во Африка, барем делумно. Од 1960-тите и 1970-тите истражувачите на музејот честопати патувале кон трети светски советски сојузници, како што се Северна Кореја , Виетнам , Куба и Монголија , па сега во музејот се сместени значителни збирки што се однесуваат на флората и фауната на овие земји до денес .
Во 1979 година, Одделот за ботаника се пресели во историска зграда дизајнирана од Оден Лехнер , еден од најпрестижните архитекти во земјата.
Функции[уреди | уреди извор]
Музејот ги има следните одговорности:
- за одржување и зголемување на збирките,
- да вршат научни истражувања, главно во области поврзани со збирките,
- да ги презентира колекциите и резултатите од истражувањето на јавноста преку постојани и привремени изложби.
Структура[уреди | уреди извор]
Главните оддели:
- Одделот за антропологија
- Одделот за зоологија
- Одделот за ботаника
- Одделот за минералогија и петрологија
- Одделот за геологија и палеонтологија
- Библиотека
Исто така, Одделот за образование и изложби е одговорен за планирање и градење на изложби, за организирање на посетители-пријателски, интерактивни програми, како и за унапредување на музејските образовни активности.
Публикации[уреди | уреди извор]
Музејот објавува неколку книги и четири периодични изданија, меѓу кои и Acta Zoologica Academiae Scientiarum Hungaricae .
Галерија[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Официјален унгарски веб - мрежно место за природна историја - (на англиски)