Тегавец

Од Википедија — слободната енциклопедија
Тегавец
Женски тегавец (Plantago major)
Научна класификација
Царство: Растенија
Нерангирано: Скриеносеменици
Нерангирано: Евдикоти
Нерангирано: Астериди
Ред: Усноцветовидни
Семејство: Тегавци
Род: Тегавец
L.
Подродови

Plantago
Coronopus
Bougeria
Psyllium
Littorella

Синоними

Psyllium Mill.[1]

Тегавец (науч. Plantago) — билка која луѓето ја употребуваат уште од најстарите времиња. Се среќава скоро во секој двор затскриена помеѓу другите тревки, по ливадите и во шумите каде нема дрвја. За да израсне не и се потребни посебни услови. Потребното количество вода го прима од дождовите. За време на сушен период не бара посебно налевање со вода.


Постојат два вида тегавец:

Тие се разликуваат по обликот на листовите.

Освен овие својства, тегавецот делува и антисептичко, диуретичко, бактерицидно и бактериостатички.

Употреба на тегавецот како лек[уреди | уреди извор]

  • Лекот кој во себе содржи тегавец најчесто се користи за лекување на болести на дишните патишта, астма, бронхитис, кашлица и грип.
  • Чајот од листовите на тегавецот е погоден за деца бидејќи е вкусен, а по потреба може да се заслади со шеќер или мед. Се употребува и при воспаление или чир на желудникот или цревата. Корисен е при заболувања на црниот дроб и мочниот меур, како и против создавање камења и песок во бубрезите.
  • Свежите листови кои претходно треба да се згмечат се користат како облоги кои се ставаат на место на убод од инсекти или каснувања од змија. Сокот од свежите листови го спречува крварењето и го забрзува зараснувањето на раната.

Лековит состав[уреди | уреди извор]

Во листот на тегавецот се наоѓаат околу 6,5% слузава материја во облик на полисахариди, танини, кумарин ескулетин, флавоноиди (апигенин, лутеолин и скутелареин), повеќе од 1% кременова киселина, од минералите застапени се цинкот и калиумот. Содржи и сапонини кои делуваат хемолитичко и два многу важни иридоидгликозиди аукубин и каталпол.
Акубинот има антивирусно, детоксичн, антимикробно и антиинфламаторно дејство, а каталполот има антихипертезивно, антивирусно, антитуморно, хепаропротективно, спазмолитично и антиинфламаторно.
Освен овие својства, тегавецот делува и антисептичко, диуретичко, бактерицидно и бактериостатички.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Род: Plantago L.“. GRIN. Министерство за земјоделство на САД. 2006-04-20. Посетено на 2011-03-04. (англиски)