Николај Хајтов: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Бришење на "Nikolai_Haitov.jpg", беше избришана од Заедничката ризница од страна на Ruthven поради: Missing essential information such as license, |
неутралност Ознаки: Отповикано Нагледно уредување |
||
Ред 15: | Ред 15: | ||
}} |
}} |
||
'''Николај Хајтов''' е познат |
'''Николај Хајтов''' е познат писател, автор на повеќе книги раскази, патописи, есеи, репортажи, театарски дела за возрасни и за деца, на монографии за села и градови, сценарија за филм, радио и телевизија. |
||
Роден е во 1919 година во село Јаворово, Пловдивска околија. По професија е шумарски инженер. Главни мотиви му е планината, шумата и животот на родопските села и Помаците (исламизираните Бугари), како и проблемите на семејството, и во градовите и во селото, традицијата, општествените текови... Посебен белег на неговата проза се ноншалантниот тон на кажување, проткаен со динамика, со духовитост и релјефност на ликовите. |
Роден е во 1919 година во село Јаворово, Пловдивска околија. По професија е шумарски инженер. Главни мотиви му е планината, шумата и животот на родопските села и Помаците (исламизираните Бугари), како и проблемите на семејството, и во градовите и во селото, традицијата, општествените текови... Посебен белег на неговата проза се ноншалантниот тон на кажување, проткаен со динамика, со духовитост и релјефност на ликовите. |
Преработка од 00:24, 16 јули 2023
Николај Хајтов | |
---|---|
Роден/а | 15 септември 1919 Јаворово |
Починат/а | јуни 30, 2002 Софија | (возр. 82)
Занимање | писател |
Националност | Бугарин |
Николај Хајтов е познат писател, автор на повеќе книги раскази, патописи, есеи, репортажи, театарски дела за возрасни и за деца, на монографии за села и градови, сценарија за филм, радио и телевизија.
Роден е во 1919 година во село Јаворово, Пловдивска околија. По професија е шумарски инженер. Главни мотиви му е планината, шумата и животот на родопските села и Помаците (исламизираните Бугари), како и проблемите на семејството, и во градовите и во селото, традицијата, општествените текови... Посебен белег на неговата проза се ноншалантниот тон на кажување, проткаен со динамика, со духовитост и релјефност на ликовите.