Пјаца Аринго

Од Википедија — слободната енциклопедија

 

Пјаца Аринго

Пјаца Аринго, познат и како плоштадот дел Аренго, е најстариот монументален плоштад во градот Асколи Пичено.

Правоаголни по форма, кон плоштадот се свртени бројни важни споменици, вклучувајќи ги: палатата Фонзи, палатата дел'Аренго од 13 век (позната и како палатиум Аринги ), епископската резиденција, катедралата Свети Емигдиј, крстилницата на Свети Јован, епархискиот музеј и палатата Паничи.

Историја[уреди | уреди извор]

Името на плоштадот потекнува од средниот век кога Асколи станала слободна комуна и ја користела оваа локација за јавни состаноци на парламентот. Ова бил најважниот центар за општествениот живот на градот на кој се држеле јавни настани, а неколку автори го именуваат како место на античкиот римски форум Асколи.

Според Џузепе Маринели во 1152 година на плоштадот била подигната платформа која ја користеле јавни говорници. Токму таму свети Фрањо Асишки, во 1215 година, а подоцна и свети Јаков Маршес (во 1446 и 1471 година) разговарале со граѓаните на Асколи.

Во 1355 година, по протерувањето на Галеото I Малатеста и Вани ди Вендибене, биле изработени Статуите на народот кои имале за цел да ги заменат Статуите на Комуната.

Во средниот век во центарот на плоштадот имало џиновски брест под кој се собирале администраторите на градот за да разговараат за градската работа. Од хрониките на Франческо Бартонини д'Арквата за Асколи, се дознава дека на 7 февруари 1369 година големиот брест бил урнат во голема бура што го погодила градот. Дрвото било заменето со ново кое морало да се замени во 1373 година. Документите од ерата зборуваат за ова последно дрво до крајот на 15 век. Дрвото останало таму околу еден век, но кога ова умрело не било заменето.

Плоштадот се користел за воени паради, игри и турнири поврзани со религиозни фестивали поврзани со заштитникот на градот, Свети Емигдиј. Меѓу нив, вреди да се спомене, прославата на победата на благородната жена, Меничина Содерини која во 1462 година го победила Лудовико Малвеци од Болоња во натпревар во јавање коњи.

Во 1882 година Никола Канталамеса направил скулптура на кралот Виктор Емануел II која била поставена на плоштадот. По Втората светска војна статуата на кралот била отстранета и денес може да се види во јавните градини.

Денес на плоштадот се наоѓаат две елиптични фонтани направени од травертин. Автор на овие фонтани е Џовани Јечини. Фонтаните се украсени со бронзе скулптури направени од Џорџо Паци.

Галерија[уреди | уреди извор]

Библиографија[уреди | уреди извор]

  • Sebastiano Andreantonelli, Historiae Asculanae Liber V, Padova, Typis Matthaei de Cadorinis, 1673, стр. 206.
  • Антонио Родилоси, Ascoli Piceno città d'arte, „Stampa & Stampa“ Gruppo Euroarte Gattei, Grafiche STIG, Модена, 1983, стр. 55.
  • Џанино Гаљарди, Le piazze di Ascoli, Cassa di Risparmio di Ascoli Piceno, Cinisello Balsamo, Amilcare Pizzi, 1996 година.
  • Џузепе Маринели, Dizionario Toponomastico Ascolano - La Storia, i Costumi, i Personaggi nelle Vie della Città, D'Auria Editrice, Ascoli Piceno, marzo 2009, стр. 40 – 41, 318.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Други врски[уреди | уреди извор]