Проверка на сериозноста
Проверката на сериозноста е техника што може да се користи во онлајн истражување (исто така наречено истражување базирано на Интернет, истражување базирано на веб, експерименти базирани на веб ) за да се подобри квалитетот на податоците . Во денешно време, многу научни студии со човечки учесници се спроведувале онлајн и се достапни за голема разновидност на учесници. Сепак, многу луѓе само сакаат да ги погледнат различните страници од прашалникот, наместо да даваат внимателно избрани одговори на прашањата.[1] Проверката на сериозноста го решава овој проблем: во овој пристап испитаниците се прашуваат за сериозноста на нивното учество или за проценка на веројатноста дека ќе ја завршат целата студија или експеримент .[2][3][4] Така, со користење на проверката на сериозноста, лесно може да се идентификуваат ирелевантните записи на податоци и да бидат исклучени од анализата на податоците .
Метод[уреди | уреди извор]
Проверките на сериозноста може да се спроведат и пред [4] и по [6] учество во студијата. Сепак, се покажало дека проверката на сериозноста е добар предзнак за стапките на напуштање на студиите кога се спроведува на првата страница од експериментот.[1]
Постојат веб-базирани алатки, на пр WEXTOR,[7] кои стандардно ја спроведуваат проверката на сериозноста.
Несериозното однесување на одговарање ја зголемува бучавата и ја намалува експерименталната моќност; затоа е една од најважните закани за валидноста на онлајн истражувањето. Едноставен начин за решавање на проблемот е да се прашаат испитаниците за сериозноста на нивното учество и да се исклучат самопрогласените несериозни учесници од анализата.
Влијание[уреди | уреди извор]
Неколку студии покажале дека извршувањето на проверка на сериозноста на почетокот на студијата најдобро ја предвидува мотивацијата и веројатноста за напуштање.[1][8] Забележано е дека од оние кои одговараат „Би сакал да ги гледам само страниците“ околу 75% ќе се намалат, додека од оние што одговориле „Би сакал сериозно да учествувам сега“ само околу 75%. За 10-15% ќе се намали за време на студијата. Севкупно, околу 30-50% од посетителите ќе паднат во проверката на сериозноста, односно ќе одговорат „Би сакал да ги погледнам само страниците“ [1] Покрај тоа, било откриено дека нагласувањето на сериозноста го зголемувало барањето информации кај учесниците и времето што го потрошиле на студијата.[9] Следејќи го ова, се покажало дека мотивацијата и самопријавената сериозност значително предвидувале неколку индикатори за квалитет на податоците [10]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Reips, U.-D. (2009). Internet experiments: Methods, guidelines, metadata. Human Vision and Electronic Imaging XIV, Proc. SPIE, 7240, 724008. https://doi.org/10.1117/12.823416
- ↑ Musch, J., & Klauer, K. C. (2002). Psychological experimenting on the World Wide Web: Investigating content effects in syllogistic reasoning. In B. Batinic, U.-D. Reips, & M. Bosnjak (Eds.), Online social sciences (pp. 181–212). Hogrefe & Huber Publishers.
- ↑ Reips, U.-D. (2007). The methodology of Internet-based experiments. In A. Joinson, K. McKenna, T. Postmes, & U.-D. Reips (Eds.), The Oxford Handbook of Internet Psychology (pp. 373-390). Oxford University Press.
- ↑ 4,0 4,1 Reips, U.-D. (2002). Standards for internet-based experimenting. Experimental Psychology, 49(4), 243–256. https://doi.org/10.1026/1618-3169.49.4.243
- ↑ Reips, U.-D., & Krantz, J. H. (2010). Conducting true experiments on the Web. In S. D. Gosling & J. A. Johnson (Eds.), Advanced methods for conducting online behavioral research (p. 193–216). American Psychological Association. https://doi.org/10.1037/12076-01
- ↑ Aust, F., Diedenhofen, B., Ullrich, S., & Musch, J. (2013). Seriousness checks are useful to improve data validity in online research. Behavior Research Methods, 45(2), 527–535. https://doi.org/10.3758/s13428-012-0265-2
- ↑ Reips, U.-D.; Neuhaus, C. (2002). „WEXTOR: A web-based tool for generating and visualizing experimental designs and procedures“ (PDF). Behavior Research Methods, Instruments, and Computers. 34 (2): 234–240. doi:10.3758/BF03195449. PMID 12109018.
- ↑ Reips, U.-D. (2008). How Internet-mediated research changes science. In A. Barak (Ed.), Psychological aspects of cyberspace: Theory, research, applications (p. 268–294). Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9780511813740.013
- ↑ Bayram, A. Burcu (2018). „Serious subjects: A test of the seriousness technique to increase participant motivation in political science experiments“. Research & Politics. 5 (2): 205316801876745. doi:10.1177/2053168018767453. ISSN 2053-1680.
- ↑ Verbree, Anne-Roos; Toepoel, Vera; Perada, Dominique (2020). „The Effect of Seriousness and Device Use on Data Quality“. Social Science Computer Review (англиски). 38 (6): 720–738. doi:10.1177/0894439319841027. ISSN 0894-4393.