Острови за припитомување
Островите за припитомување се однесувале на региони во ДНК кои не се менувале и покрај генскиот проток помеѓу дивите и домашните видови.[1]
Специјациски острови[уреди | уреди извор]
Во 2005 година, студијата на геномната ДНК во видовите на комарци покажала дека има „острови на специјација“ на гени кои останувале диференцирани и покрај значителниот проток на гени, и затоа се очекувало да ги содржеле гените одговорни за репродуктивна изолација помеѓу видовите.[2] Во следните години, имало критики за овој предлог и дека можело да има други објаснувања, вклучително и нуклеотидна разновидност во видовите[3] или намалена разновидност.[4] Оваа дебата продолжила.
Острови за припитомување[уреди | уреди извор]
Во 2007 година, една студија за разликите во геномската ДНК на дивината во споредба со припитомените видови грав покажала дека имало голем дел од геномот на обичниот грав кој се чинело дека бил подложен на ефектите од селекцијата за време на припитомувањето. Се чинело дека припитомувањето влијаело не само на целните гени, туку и на голем дел од геномот околу овие гени. Овие „острови за припитомување“ веројатно доживеале повисоко ниво на изолација помеѓу дивите и припитомените форми во споредба со остатокот од геномот, веројатно поради поврзаноста со местата избрани за време на припитомувањето.[1]
Во 2015 година, една студија ги разгледала геномските секвенци на свињите и открила дека претпоставката за репродуктивна изолација и силните тесни грла при припитомување не биле компатибилни со податоците. Се претпоставувало дека процесот на припитомување го иницирале луѓето, вклучувал неколку поединци и се потпирал на репродуктивната изолација помеѓу дивите и домашните форми. И покрај протокот на гени помеѓу домашните и дивите свињи, геномите на домашните свињи имале силни знаци на селекција на локусите кои влијаеле на однесувањето и морфологијата. Заклучокот бил дека рекурентната селекција за домашните особини веројатно се спротивставила на хомогенизирачкиот ефект на протокот на гените од дивите свињи и создала „острови на припитомување“ во геномот.[5]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Bellucci, E (2007). Islands of domestication in the common bean (Phaseolus vulgaris L.) genome. Proceedings of the 51st Italian Society of Agricultural Genetics Annual Congress, Riva del Garda, Italy. ISBN 978-88-900622-7-8.
- ↑ Turner, T.L. (2005). „Genomic Islands of Speciation in Anopheles gambiae“. PLOS Biology. 3 (9): e285. doi:10.1371/journal.pbio.0030285. PMC 1182689. PMID 16076241.
- ↑ Noor M.A.F. (2009). „Islands of Speciation or Mirages in the Desert? Examining the Role of Restricted Recombination in Maintaining Species“. Heredity (Edinb). 103 (6): 439–444. doi:10.1038/hdy.2009.151. PMC 2809014. PMID 19920849.
- ↑ Cruikshank, T.E. (2014). „Reanalysis suggests that genomic islands of speciation are due to reduced diversity, not reduced gene flow“. Molecular Ecology. 23 (13): 3133–3157. Bibcode:2014MolEc..23.3133C. doi:10.1111/mec.12796. PMID 24845075.
- ↑ Frantz, L (2015). „Evidence of long-term gene flow and selection during domestication from analyses of Eurasian wild and domestic pig genomes“. Nat. Genet. 47 (10): 1141–8. doi:10.1038/ng.3394. PMID 26323058.