Марко Крале и бегот Костадин

Марко Крале и бегот Костадин (српски: Марко Краљевиһ и бег Костадин) - српска епска (јуначка) песна. Песната прв ја запишал Вук Караџиќ, кој ја слушнал од Грујо Меанџиќ од Сентомаш во Бачка.

Содржина

Бегот Костадин го кани својот побратим Крале Марко на гости, но тој ја одбива поканата зашто при последната нивна средба бегот постапил нечовечно: најпрвин, две сирачиња барале милост од бегот, но тој го избркал, а тогаш Крале Марко ги однел во чаршијата, ги нахранил, ги облекол и ги испратил во дворецот на бегот, кој тогаш ги дочекал убаво; второ, старите господари кои во меѓувреме осиромашила, бегот ги ставил на дното од трпезата, а на чело ги ставил новозбогатените; најпосле, бегот не ги поканил на трпезата своите родители.