Прејди на содржината

Кетрин Калвин

Од Википедија — слободната енциклопедија

Кетрин Калвин (родена во 1980-тите) е главен научник и виш советник за клима на НАСА.[1] Во јули 2023 година, таа била избрана за копретседател на Работната група III на Меѓувладиниот панел за климатски промени (МПКП).[2][3] Како научник за земјата во Заедничкиот институт за истражување на глобални промени (ЗИИГП), таа ја истражувала човечката употреба на глобалните ресурси користејќи системи за моделирање на Земјата во ЗИИГП под раководство на Националната лабораторија на северозападниот дел на Пацификот (НЛСП) и Универзитетот во Мериленд. Таа придонела за третата Национална климатска проценка на САД, како и за два специјални извештаи на Меѓувладиниот панел за климатски промени (МПКП).

Образование

[уреди | уреди извор]

Калвин присуствувала на Универзитетот во Мериленд од 1999 до 2003 година каде што дипломирала по компјутерски науки и математика. Таа потоа присуствувала на Универзитетот Стенфорд каде што магистрирала и докторирала по менаџмент на наука и инженерство.[4] Додека докторирала, Калвин две години работела во Управата за енергетски информации на САД како меѓународен енергетски аналитичар.[5] Таа ја завршила својата теза со наслов „Учество во меѓународни еколошки договори: студија за теорија на игри“ во 2008 година.

Кариера и истражувања

[уреди | уреди извор]

По завршувањето на докторатот во 2008 година, Калвин започнала да работи во НЛСП.[6] Таа работела во Колеџот Парк Мериленд со моделот за проценка на глобалните промени, систем за истражување и анализа на односите помеѓу системите на Земјата како одговор на глобалните климатски промени.[7][4] Нејзиното истражување ја симулирала интеракцијата помеѓу глобалните ресурси, фокусирајќи се на влијанието на земјиштето, водата и користењето енергија преку еколошки и социоекономски објектив.[4][5] Во нејзините единаесет години во НЛСП, Калвин била коавтор на преку 90 НЛСП публикации, од кои 20 таа била главен автор. Нејзините неодамнешни публикации го истражувале растечкото население против земјоделството и недостигот на вода во услови на климатски промени.[8][9][10]

Во 2015 година, Калвин била избрана да служи во Комитетот за истражување на Националната академија на науките за модели на светот.[11] Комитетот бил нарачан од Националната агенција за геопросторно разузнавање да создаде различни модели за меѓусебно поврзани глобални системи како што се економијата, политиката и животната средина. Комитетот успешно го завршил своето истражување следната година, а неговите наоди беа објавени во Националниот печат на Академии.[5][12]

Национална климатска проценка

[уреди | уреди извор]

Калвин била главен автор на поглавјето „Ублажување“ на третата Национална климатска проценка на САД во 2014 година.[13] Поглавјето го опишувало степенот со кој намалените глобални емисии на јаглерод диоксид би ги ублажиле ефектите од климатските промени и заклучокот е дека владите во светот ќе треба силно да го намалат количеството на глобални емисии на јаглерод диоксид до крајот на векот за да го ограничат глобалниот пораст на температура до 1,6 - 2,7°C. Поглавјето се затворило со нудење потенцијални мерки за намалување на емисиите на стакленички гасови во САД.[14]

Калвин придонела за два специјални извештаи на МПКП за климатските промени.[15] Калвин била автор на повеќе придонеси во второто поглавјето од извештајот, кое понудило стратегии за ублажување на ефектите од климатските промени со цел да се спречи глобално зголемување на просечната температура од 1,5°C. Написот го цитирал истражувањето на Калвин за користењето на земјиштето и неговата врска со социо-економските и еколошките ефекти.[16]

Публикации

[уреди | уреди извор]

Значајни статии од Калвин вклучуваат:

  • Концентрациите на стакленички гасови на RCP и нивните проширувања од 1765 до 2300 година, напишано во 2011г.[17]
  • Патека за стабилизација на радијативното форсирање до 2100 година. - Томсон и сор., Климатски промени, 2011.[18]
  • Импликации од ограничување на концентрациите на CO2 за користење на земјиштето и енергијата, 2009. [19]
  • Заедничките социо-економски патишта и нивните импликации за енергијата, користењето на земјиштето и емисиите на стакленички гасови: Глобална промена на животната средина, 2017.[20]
  • Ограничување на климатските промени на 450 ppm еквивалент на CO2 во 21 век, Енерџи Економикс, 2009.[21]

Награди

[уреди | уреди извор]

Во 2015 година, на Калвин и била доделена наградата за исклучителни достигнувања во рана кариера на Роналд Л. Бродински на НЛСП. Таа била номинирана од Гасем Асрар, директор на ЗИИГП.[6]

Таа, исто така, ја добила наградата ИАМЦ за извонреден придонес во областа на интегрирано моделирање на оценување.[22]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Katherine Calvin, Chief Scientist and Senior Climate Advisor“. 10 January 2022. Архивирано од изворникот на 2023-08-11. Посетено на 2024-10-13.
  2. ↑ „Katherine Calvin — IPCC“.
  3. ↑ „Summary report 25–28 July 2023“.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 „PNNL: Atmospheric Sciences & Global Change - Staff Information Kate Calvin“. www.pnnl.gov (англиски). Посетено на 2019-09-12.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 „Project: Models of the World for the National Geospatial-Intelligence Agency“. www8.nationalacademies.org. Посетено на 2019-09-12.
  6. ↑ 6,0 6,1 „PNNL: Katherine Calvin Honored for Early Career Exceptional Achievement“. www.pnnl.gov. Посетено на 2019-09-12.
  7. ↑ „Global Change Assessment Model | Joint Global Change Research Institute“. www.globalchange.umd.edu. Архивирано од изворникот на 2020-01-13. Посетено на 2019-09-13.
  8. ↑ Fitton, N.; Alexander, P.; Arnell, N.; Bajzelj, B.; Calvin, K.; Doelman, J.; Gerber, J. S.; Havlik, P.; Hasegawa, T. (2019-09-01). „The vulnerabilities of agricultural land and food production to future water scarcity“. Global Environmental Change. 58: 101944. doi:10.1016/j.gloenvcha.2019.101944. ISSN 0959-3780. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  9. ↑ Turner, Sean W. D.; Hejazi, Mohamad; Calvin, Katherine; Kyle, Page; Kim, Sonny (2019-07-10). „A pathway of global food supply adaptation in a world with increasingly constrained groundwater“. Science of the Total Environment. 673: 165–176. Bibcode:2019ScTEn.673..165T. doi:10.1016/j.scitotenv.2019.04.070. ISSN 0048-9697. PMID 30986676.
  10. ↑ Huang, Zhongwei; Hejazi, Mohamad; Tang, Qiuhong; Vernon, Chris R.; Liu, Yaling; Chen, Min; Calvin, Kate (2019-07-01). „Global agricultural green and blue water consumption under future climate and land use changes“. Journal of Hydrology. 574: 242–256. Bibcode:2019JHyd..574..242H. doi:10.1016/j.jhydrol.2019.04.046. ISSN 0022-1694.
  11. ↑ „PNNL: Kate Calvin Appointed to National Research Council Study Team“. www.pnnl.gov. Посетено на 2019-09-12.
  12. ↑ Read "From Maps to Models: Augmenting the Nation's Geospatial Intelligence Capabilities" at NAP.edu (англиски). 2016. doi:10.17226/23650. ISBN 978-0-309-44991-5.
  13. ↑ „National Climate Assessment“. National Climate Assessment (англиски). Архивирано од изворникот на 2016-09-22. Посетено на 2019-09-12.
  14. ↑ Jacoby, H. D., A. C. Janetos, R. Birdsey, J. Buizer, K. Calvin, F. de la Chesnaye, D. Schimel, I. Sue Wing, R. Detchon, J. Edmonds, L. Russell, and J. West, 2014: Ch. 27: Mitigation. Climate Change Impacts in the United States: The Third National Climate Assessment, J. M. Melillo, Terese (T.C.) Richmond, and G. W. Yohe, Eds., U.S. Global Change Research Program, 648-669. doi:10.7930/J0C8276J.
  15. ↑ „Mitigation pathways compatible with 1.5°C in the context of sustainable development“. IPCC. Посетено на 2019-09-12.
  16. ↑ J. Rogelj, D. Shindell, K. Jiang, S. Fifita, P. Forster, V. Ginzburg, C. Handa, H. Kheshgi, S. Kobayashi, E. Kriegler, L. Mundaca, R. Séférian, M. V. Vilariño, 2018, Mitigation pathways compatible with 1.5°C in the context of sustainable development. In: Global warming of 1.5°C. An IPCC Special Report on the impacts of global warming of 1.5°C above pre-industrial levels and related global greenhouse gas emission pathways, in the context of strengthening the global response to the threat of climate change, sustainable development, and efforts to eradicate poverty.
  17. ↑ Meinshausen, Malte (9 Aug 2011). „The RCP greenhouse gas concentrations and their extensions from 1765 to 2300“. Climatic Change. 109 (213): 213–241. Bibcode:2011ClCh..109..213M. doi:10.1007/s10584-011-0156-z.
  18. ↑ Thomson, Allison M. (29 July 2011). „RCP4.5: a pathway for stabilization of radiative forcing by 2100“. Climatic Change. 109 (77): 77–94. Bibcode:2011ClCh..109...77T. doi:10.1007/s10584-011-0151-4.
  19. ↑ Wise, Marshall (29 May 2009). „Implications of Limiting CO2 Concentrations for Land Use and Energy“. Science. 324 (5931): 1183–6. Bibcode:2009Sci...324.1183W. doi:10.1126/science.1168475. PMID 19478180. Посетено на July 30, 2020.
  20. ↑ Riahi, Keywan (January 2017). „The Shared Socioeconomic Pathways and their energy, land use, and greenhouse gas emissions implications: An overview“. Global Environmental Change. 42: 153–168. doi:10.1016/j.gloenvcha.2016.05.009. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  21. ↑ Calvin, Katherine (December 2009). „2.6: Limiting climate change to 450 ppm CO2 equivalent in the 21st century“. Energy Economics. 31 (Supplement 2): S107–S120. doi:10.1016/j.eneco.2009.06.006.
  22. ↑ „Kate CALVIN – iamconsortium“ (англиски). Посетено на 2021-01-13.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Кетрин_Калвин&oldid=5304477“