Замок Беринге
Замок Беринге (шведски: Börringeklosters slott), е замок изграден во 1763 година на урнатините на средновековниот бенедиктински приорит во Сведала во Сканија, Шведска.[1][2]
Приорите на Беринге[уреди | уреди извор]
Комплексот бил основан околу 1150 година под надзор на , архиепископ Лунд, за бенедиктинските монаси. Меѓутоа, до 1231 година зградата се споменува во Пописот на Данска како манастир сместен на островот Бирдинг во езерото Баринге, на земјиште што Валдемар II од Данска некогаш го одвоил за лов. Црквата била посветена на Дева Марија, а манастирот подоцна бил познат и како Света Марија.[3]
Приоријата започнала како мал комплекс , но со приходите од донации на пари и изнајмување имоти, било во можност да се прошири на три полиња прикачени на црквата, формирајќи четиристрана куќа за да ги оддели калуѓерките од светот. Калуѓерките спиеле во посебен дел, други делови содржеле трпезарија и визби, а трети се користеле за ловците кои живееле во црквата, честопати и за немажените ќерки или сестри од благородните семејства кои живееле религиозен живот, но не биле строго обврзани со заветите ги зеле кај монахињите. Повремено, една вдовица ги разменувала своите световни добра за можноста да го живее својот живот во црквата, што обезбедувало простор и патување до нејзината смрт. Домувањето на овие жени било еден добар извор на приход. Други приходи доаѓале од изнајмување имот на фармите. Иако не било посебно споменато, друг заеднички извор на приход бил дел од десетокот од блиските цркви дадени од Архиепископијата Лунд за живеење на калуѓерките. Конечно, приоријата исто така можела да добие кралска поддршка во форма на права на риболовни површини во езерото Баринге или права за користење за трговијата над потоци или реки.
Приоријата била обновена во текот на неколку децении во текот на 14 век во готски стил од тула. Религиозното раководство и внатрешното водење на заедницата било одговорност на лидерката, додека претходниот, честопати бил локален благородник кој платил за привилегијата, бил одговорен за застапување на калуѓерките во световните работи.
Кралството Данска станало лутеранско во 1536 година под Кристијан III, тврд протестант. Сите верски куќи и нивните придружни приходи се вратиле во круната. Приоријата на Беринг била секуларизирана истата година и станала имот што кралот го дал на семејството Брахе под услов да се згрижат поранешните калуѓерки, во суштина дом за почесни и благородни жени. Целата архива била изгубена. Црквата била претворена во парохиска црква за селото Баринге.
Во 1551 година, поранешниот имот од приоријата преминал на благородникот Кнуд Геде, и очигледно бил користен како живеалиште од земјоделците станари. Во 1582 година, таа преминала на Лејди Горвел Шпар, која наредила уривање на конвенционалната црква, а материјалите да се користат за изградба на нова парохиска црква поблиску до градот, која била завршена до 1587 година. Гробот на Лејди Елсе Браде од поранешната свештеничка црква бил поместен под подот на новата парохиска црква. Корисни делови од поранешните конвенционални згради биле претворени во голема палата.
Замок Барингеклостер[уреди | уреди извор]
На почетокот на 16 век, Беринге бил во сопственост на Сорен Норби, кој заедно со витезот Јенс Холгерсен Улфстанд од замокот Глимингехус, ја предводел данската морнарица до победа во неколку битки против Либек.
Кога Сканија станала шведска провинција со Договорот од Роскилде во 1658 година, Карл X од Шведска му го доделил Приоритетот на Беринг на својот вонбрачен син, Густаф Карлсон. Карл XI го зел имотот и го ставил на располагање на генералниот гувернер на Сканија, грофот Густаф Ото Стенбок. Во 1682 година, Карл XI го разменил имотот за опатија Херевад со Ото Вилхелм фон Кенигсмарк, син на Ханс Кристоф фон Кенигсмарк, но во 1686 година, имотот повторно се вратил на круната.
Имотот на Приоритетот на Баринг го купилосемејството Бек-Фрис во 1745 година. Во 1763 година, преостанатата куќа и структури биле урнати и заменети со сегашниот замок. Во 1873 година, сегашниот замок бил проширен и реновиран во сегашниот изглед. Имотот станал заеднички округ (грофовски) со замокот Фихолм во Седерманланд во 1791 година и титулата гроф на шведската благородништво им била доделена на новите сопственици. Нема остатоци од поранешната градба, освен неколку фрагменти од монашката црква, сега во гробиштата на Баринге.
Црквата Баринге[уреди | уреди извор]
Парохијата Беринг била комбинирана со парохијата Леместри во 1741 година. И двете стари цркви биле срушени и црквата Баринге била изградена за новата заедничка парохија Густав во епархијата Лунд.[4]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Börringekloster“. Nordisk familjebok. Посетено на July 1, 2020.
- ↑ Åkesson, Sylve. „Börringekloster“. Skånska Slott och Herresäten. Посетено на July 1, 2020.
- ↑ Ragnar Lönnäng. „Börringe kloster“ (PDF). gammalstorp. Посетено на July 1, 2020.
- ↑ „Börringe kyrka“. svenskakyrkan. Посетено на July 1, 2020.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Esskesson, Sylve Skånska Slott och Herresäten
- Официјална веб -страница на Börringekloster (шведски)