Дигитализација на весниците
Дигитализацијата на весниците е постапка на претворање на старите весници од аналогна форма во дигитални слики. Најчестите аналогни форми за старите весници се хартија и микрофилм. Дигитализираните слики од страниците на весниците обично (иако не секогаш) се анализираат со специјален софтвер OCR со цел да се произведат текстуални податотеки со содржината на весникот.
Весниците зачувуваат богат запис за минатото, а од појавата на дигиталните медиуми, многу институции ширум светот започнаа да ги дигитализираат и дигиталните податотеки да бидат јавно достапни. Сепак, над 90% од весниците останаа нескенирани во 2015 година.[1] Дигитализираните весници можат да бидат достапни бесплатно или за одреден надомест.
Успешното скенирање весници е комплексна активност. Иако е можно скенирање од хартија, скенирањето на микрофилмот е поевтино и добриот микрофилм е наречен „единствениот најкритичен фактор за успехот на дигитализацијата на весникот“.[2] Анализата на OCR на скенирани страници претставува голем број технички предизвици, а текстот на старите весници е често тежок за читање, што воведува грешки и го отежнува пребарувањето. Прикачувањето метаподатоци на сликите за да може полесно да се пронајдат е уште еден важен чекор. Конечно, мора да се развијат интерфејси за пребарување. Голем број на компании се специјализирани за скенирање весници, а некои произведуваат софтвер специјално дизајниран за процесот.
Трошоците за чување на печатени весници и релативно малата побарувачка за оригинали по микрофилмирање и скенирање значи дека печатените весници, еднаш микрофилмирани или скенирани, често биле исфрлени. Некои луѓе сметаат дека ова е загуба за истражувачите или едноставно дека постои потрес кога ќе исчезне искуството со читање на хартија. Авторот Николсон Бејкер отиде дотаму што создаде архива на хартиени весници, која ја нарече американско складиште за весници, со цел да зачува хартиени весници кои инаку би биле отфрлени.
Последните весници можеби се „родени како дигитални“, што значи дека тие биле отпечатени од компјутерски податотеки отколку со буква или фототипови. Тие можат да се архивираат со зачувување на дигиталните податотеки на издавачот на секоја слика на страницата, наместо со скенирање на страниците.
Наоѓање на помагала и двигатели за метапребарување
[уреди | уреди извор]- Светски список на архиви на весници преку Интернет, воден на Википедија.
- Светски список на проекти за дигитализација на весници во Центарот за истражувачки библиотеки, Меѓународна коалиција за весници .
- Elephind.com, мрежна страница што обезбедува бесплатна услуга за мета-пребарување за неколку големи колекции (претежно австралиски и американски).
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Кенинг Арлич и Johnон Херберт, "Микрофилм, хартија и ОЦЦ: прашања во дигитализацијата на весниците" Архивирано на 25 септември 2020 г. Микроформ и преглед на слики, 33, 2 (2003): 59-67. (Ран преглед на дигитализацијата на весникот. )
- Едвин Клијн, „Актуелна состојба во дигитализацијата на весниците: перспектива на пазарот“ Списание Д-Либ, 14, 1-2 (јануари – февруари 2008 година).
- Центар за истражувачки библиотеки, „Состојбата на уметноста: компаративна анализа на дигитализацијата на весниците до денес“, 10 април 2015 година.