Вики Поуп
Вики Поуп е научник и поранешен шеф на програмата за климатски предвидувања во Центарот Хедли.[1]
Биографија[уреди | уреди извор]
Поуп посетувала колеџ училиште во Северен Лондон.[2] Таа се приклучила на Мет канцеларијата во 1980-тите и продолжила докторски студии по метеорологија на Универзитетот во Рединг.[3]
Таа поминала 6 години како менаџер за развој и евалуација на атмосферски климатски модели. Таа станала висок менаџер на програмата за истражување на климата за голем број владини оддели на ОК во 2002 година.[3] Од октомври 2004 година таа била раководител на Програмата за предвидување на климата која обезбедувала независни научни совети за климатските промени. Нејзините истражувачки интереси вклучуваат развој и потврдување на климатски модели.
Таа е професорка на колеџот Грешам и почесен професор на Универзитетскиот колеџ во Лондон.[4] [5]
.jpg)
Во една статија за весникот „Гардијан“, таа напишала: „Да треба да се зауздаат извонредните тврдења дека последниот екстремен настан се должи на климатските промени е во најдобар случај многу фрустрирачки, а во полошо енормно одвлекување. исто толку изобличување на науката, како и потценување за да се тврди дека климатските промени престанале или не се случуваат“.
Таа додала: „И двете ги поткопуваат основните факти дека импликациите од климатските промени се длабоки и ќе бидат сериозни доколку емисиите на стакленички гасови не се намалат драстично“.[6]
Публикации[уреди | уреди извор]
- Valdes, Paul; и др. (2017). „The BRIDGE family of climate models: HadCM3@Bristol v1.0“. Geosci. Model Dev. 10 (10): 3715–3743. doi:10.5194/gmd-10-3715-2017.
|hdl-access=бара|hdl=(help) - Pope, Vicky; и др. (15 November 2007). „The Met Office Hadley Centre climate modelling capability: The competing requirements for improved resolution, complexity and dealing with uncertainty“. Philosophical Transactions of the Royal Society A: Mathematical, Physical and Engineering Sciences. 365 (1860): 2635–265. Bibcode:2007RSPTA.365.2635P. doi:10.1098/rsta.2007.2087. PMID 17666385.
- Led the Met Office Hadley Centre contribution of climate science to the Stern review: the Economics of Climate Change.
- Martin, Gill; и др. (2005). „The physical properties of the atmosphere in the new Hadley Centre Global Environmental Model, HadGEM1 Part I: Model description and global climatology“. J. Clim. 19 (7): 1274–1301. Bibcode:2006JCli...19.1274M. doi:10.1175/JCLI3636.1.
- http://www.oxonia.org/WE%201-8/WE_1-8_article11.html
- Pope, Vicky; Davies, Terry (September–October 2002). „Testing and Evaluating Atmospheric Climate Models“. Computing in Science and Engineering. 4 (5): 64–69. Bibcode:2002CSE.....4e..64P. doi:10.1109/MCISE.2002.1032431.
- Inness, P.M.; Slingo, J.M.; Woolnough, S.J.; Neale, R.B.; Pope, V.D. (2001). „Organization of tropical convection in a GCM with varying vertical resolution; implications for the simulation of the Madden-Julian Oscillation“. Climate Dynamics. 17 (1): 777–793. Bibcode:2001ClDy...17..777I. doi:10.1007/s003820000148.
- Pope, V.D.; Gallani, M.L.; Rowntree, P.R.; Stratton, R.A. (2000). „The impact of new physical parametrizations in the Hadley Centre climate model: HadAM3“. Climate Dynamics. 16 (2–3): 123–146. Bibcode:2000ClDy...16..123P. doi:10.1007/s003820050009.
- Lahoz, WA; O'Neill, A.; Heaps, A.; Pope, V.D.; Swinbank, R.; Harwood, R.S.; Froidevaux, L.; Read, W.G.; Waters, J.W. (1996). „Vortex dynamics and the evolution of water vapour in the stratosphere of the southern hemisphere“. Quarterly Journal of the Royal Meteorological Society. 122 (530): 423–450. Bibcode:1996QJRMS.122..423L. doi:10.1002/qj.49712253007. Архивирано од изворникот на 2012-12-16.
- O'Neill, A.; Grose, W.L.; Pope, V.D.; MacLean, H.; Swinbank, R. (October 1994). „Evolution of the Stratosphere during Northern Winter 1991/92 as Diagnosed from U.K. Meteorological Office Analyses“. Journal of the Atmospheric Sciences. 51 (20): 2800–17. Bibcode:1994JAtS...51.2800O. doi:10.1175/1520-0469(1994)051<2800:EOTSDN>2.0.CO;2.
- O'Neill, A.; Pope, V.D. (1988). „Simulations of linear and nonlinear disturbances in the stratosphere“. Quarterly Journal of the Royal Meteorological Society. 114 (482): 1063–1110. Bibcode:1988QJRMS.114.1063O. doi:10.1002/qj.49711448210.[мртва врска][мртва врска]
- Mechoso, C.R.; O'Neill, A.; Pope, V.D.; Farrara, J.D. (1988). „A study of the stratospheric final warming of 1982 in the southern hemisphere“. Quarterly Journal of the Royal Meteorological Society. 114 (484): 1365–84. Bibcode:1988QJRMS.114.1365M. doi:10.1002/qj.49711448402. Архивирано од изворникот на 2012-12-16.
- Bailey, M.J.; O'Neill, A.; Pope, V.D. (1993). „Stratospheric Analyses Produced by the United Kingdom Meteorological Office“. Journal of Applied Meteorology. 32 (9): 1472–83. Bibcode:1993JApMe..32.1472B. doi:10.1175/1520-0450(1993)032<1472:SAPBTU>2.0.CO;2.
- Сонце и супербури: Нашата клима која се менува . (2016) Поглавје за Земјата и јас: книга со есеи уредена од Џејмс Лавлок
Избрани написи од весници и веб 2007-2013 година[уреди | уреди извор]
- Моделите „клучни за климатските прогнози“ . БиБиСи
- Климатските промени, вистинските факти, весникот „Сан“.
- Научниците мора да ги зауздаат погрешните тврдења, Гардијан
- Истражувањето е робусно, но комуникацијата е слаба, Тајмс
- Како науката ќе ги обликува плановите за климатска адаптација, Гардијан
- Дали се важни климатските податоци и докази? Блог на Светска банка
- Брошури за климатски науки за посетители на конференциите за климата на UNFCCC и заинтересирани чинители, 2005-2010
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Salazar, Jorge (May 10, 2010). „Vicky Pope responds to critics of computer models for climate“. EarthSky.org (англиски). Посетено на 2021-05-05.
- ↑ „StackPath“. www.nlcs.org.uk. Посетено на 2022-06-30.[мртва врска]
- ↑ 3,0 3,1 „Iris View Profile“. iris.ucl.ac.uk. Посетено на 2022-06-30.
- ↑ „Vicky Pope“. Gresham College. Посетено на 2021-05-05.
- ↑ „Climate Resilience and Sustainability“. Royal Meteorological Society (RMetS) (англиски). Посетено на 2021-05-05.
- ↑ Adam, David (2009-02-11). „Apocalyptic predictions' mislead the public on climate change, say experts“. The Guardian (англиски). Посетено на 2021-05-05.