Бруто национална среќа
Бруто национална среќа (GNH) е мерење на колективната среќа на една нација. Тоа е концепт кој се појавил во 1972 година во Бутан како идеја на тогашниот бутански крал. Идејата претставува противтежа на бруто-националниот производ како индикатор за развој, кој укажува само на економската компонента на развојот.
Историја[уреди | уреди извор]
Потекло[уреди | уреди извор]
Во 1970-те години, земјите во развој беа насочени кон зголемување на економскиот успех да се помогне во развојот на просперитетот.[1] Кралот на Бутан, Џигме Синге Вангчук, верувал дека економскиот пристап го обесчовечува процесот на развој. Вангчук решил да се насочи на концептот којшто тој го нарекува „Бруто национална среќа“.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Brooks, Arthur C. (2008-01-01). Gross National Happiness: Why Happiness Matters for America--and how We Can Get More of it (англиски). Basic Books. ISBN 0465002781.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Надија Мустафа, „А што со Бруто националната среќа?“ Архивирано на 11 март 2007 г., Time, 10 јануари 2005 година
- Rajni Bakshi, „Бруто национална среќа“ Архивирано на 25 јули 2008 г., Оживување, 25 јануари 2005 година
- Меѓународен институт за менаџмент – американско засновано GHN истражување, GNH политика бела хартија
- Бутан 2008 Благодарница на кралот Архивирано на 21 ноември 2008 г.
- Светската среќа, извештај
- Бутан, Бруто националната среќа и одржлив развој – YouTube (12:31)
- Бруто национална среќа, глобално истражување Архивирано на 7 јуни 2013 г.