Анкара (виски)
Анкара - првото и единственото турско виски произведено во Турција.
Историја[уреди | уреди извор]
Во 1960-тите, во период на затворена и самодоволна економија во Турција, било одлучено да се произведува домашно виски за да се поддржи домашното производство и да се спречи одливот на девизи од земјата поради увозот на алкохолни пијалоци. Во овој контекст, во 1963 година била формирана мала единица во фабриката за пиво на Текел во Анкара, со посебни стимулации дадени на проф. д-р Тургут Јазиџиоглу од тогашната влада. Обемот на производството на овој капацитет, кој бил прв во земјата, бил утврден на 200.000 литри годишно. Така започнал официјалниот процес на производство и брендирање на првото турско виски.
Иако производството продолжило во рамките на Текел до средината на 2000-тите, транзицијата кон отворена економија во Турција почнувајќи од 1980-тите, која дозволила продажба на увезени алкохолни пијалоци, довела до постепен пад на популарноста на Вискито Анкара поради конкуренцијата од многу странски виски брендови кои влегувале на пазарот. И покрај напорите за промена на продажната политика и промоција на производот, што резултирало со обиди да ја задржи својата позиција на домашниот пазар, производствените права на вискито Анкара биле префрлени на Меј Ицки во 2004 година. По скоро 10 години производство на овој начин, брендот бил купен од глобално познатиот производител на алкохол Диаџио во 2011 година. Набргу откако целосно преминал во рацете на странските инвеститори, производството на вискито Анкара било прекинато.
Техники и карактеристики на производство[уреди | уреди извор]
Во текот на процесот на производство, житарките и оризот се користеле како главни состојки за Вискито Анкара. Шкотските и американските техники биле усвоени за технички работи, а преферирале дабови буриња за стареење на вискито. Периодот на стареење бил одреден на 5 години. Вискито Анкара, кое се произведувало повеќе од 50 години, имало шишиња со различни големини и типови, но не е познато дали се разликувале по арома и вкус. Понатаму, по престанувањето на производството, бакарните калапчиња, произведени во Газиантеп, и бакарните тенџериња во шкотски стил што се користеле во производството, биле купени од странска компанија и испратени во САД, додека бурињата биле испратени во Франција.
Вискито Анкара претрпело чести промени во дизајнот и амблемот на шишето, користејќи симболи како Хетитскиот сончев диск, мотивот Сивиот волк признат како национален симбол меѓу Турците и локалната раса на мачки во градот, меѓународно позната како мачка Анкара. Со содржина на алкохол од 43%, вискито главно се произведувало во шишиња од 700 милилитри. Според личната веб-страница на турскиот експерт за виски Бозкурт Карасу, вискито Анкара имало арома на сушено овошје, суво грозје и суви сливи, со сладкаст вкус. Аромата била опишана како сурова, со чувство на печење од младиот алкохол и зачинет вкус сличен на ирското виски, со примеси на младо и влажно дрво и суви слатки кајсии. Финишот бил забележан како краток и зачинет.