NGC 460

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 460

{{{опис}}}

Соѕвездие Тукан
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 1 ч 14 м 38 с
Деклинација - 73° 17' 30"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид OCL+EN
Привиден сјај
(видлив)
12,5
Физички податоци
Привидни димензии 1' х '
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 11 април 1834
Други ознаки ESO 29-SC39, in SMC

NGC 460расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 460 се споменува и како ESO 29-SC39, in SMC .

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 11 април 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 460 е од видот OCL+EN.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,5 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота m, додека површинскиот сјај изнесува m/лм2.[2] NGC 460 има привидни димензии од 1' х '.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 14 м 38 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 73° 17' 30".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 460 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 461; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9142.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]