IC 1725

Од Википедија — слободната енциклопедија
IC 1725

{{{опис}}}

Соѕвездие Береникина Коса
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 12 ч 26 м 9,5 с
Деклинација +28° 27' 57"
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид dE
Привиден сјај
(видлив)
15,9
Привиден сјај
(во честот. појас.)
16,5
Површински сјај 14,2 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 0,5' x 0,5'
Историја
Откривач Макс Волф
Откриена 23 март 1903

IC 1725галаксија во соѕвездието Береникина Коса, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 23 март 1903 година од страна на Макс Волф.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 1725 е од видот dE.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 15,9 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 16,5 mag, додека површинскиот сјај изнесува 14,2 m/лм2.[2] IC 1725 има привидни димензии од 0,5' х 0,5'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 12 ч 26 м 9,5 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +28° 27' 57".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на IC 1725 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката .

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]